Η μεταμόρφωση του Μανολιού, Cyber View 24-05-2000

Όσο και να κάνουν κάποιοι πως δεν βλέπουν έντεκα χρόνια πριν έγραφα και πρόβλεπα το μέλλον και δεν θα σταματήσω να υπερηφανεύομαι._Κ.Κ.

Δεν μπορεί… Κάποιοι από τη Νέα οικονομία θα θυμούνται μία παροιμία της παλιάς. Την έλεγε η γιαγιά, αυτό το απειλούμενο με εξαφάνιση (στα ΚΑΠΗ) είδος που σπάνια συναντάται στις βίλες των νεόπλουτων μπουρτζιών. Άλλαξε ο Μανολιός κι’ έβαλε τα ρούχα αλλιώς απλώς σημαίνει ότι τίποτα δεν άλλαξε ή, μάλλον ότι, η «μη αλλαγή» (για να θυμηθούμε τα greeklish του μακαρίτη του Ανδρέα) είναι τόσο εμφανής ώστε κανείς να μη τις δίνει πλέον σημασία. Που άλλαξε ο Μανολιός; Μα βέβαια στο Αιγαίο όπου, αν θυμάστε «δεν παραχωρούσαμε σπιθαμή, αλλά και δεν διεκδικούσαμε μέτρο». Ε, όλα αυτά πάνε αγύριστο μαζί με το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα (άλλη πομφόλυγα κι’ αυτή που στοίχισε στον Έλληνα φορολογούμενο μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια και για την αγορά των S300 –αλήθεια που εξαφανίστηκαν αυτά τα θέατρα;) αφού, εδώ και λίγες ημέρες το αρχιπέλαγος έπαψε να αποτελεί «ελληνική λίμνη» όπως χρόνια τώρα έλεγε η Άγκυρα και μεταβλήθηκε σε νατοϊκή. Με μία απόφαση που θα ζήλευε και ο Μακιαβέλι οι Τούρκοι πιλότοι που «εισέρχονται» στο ελληνικό FIR δεν θα καταθέτουν σχέδια πτήσεως στην ελληνική πολιτική αεροπορία, αλλά στον διοικητή των αεροπορικών δυνάμεων της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ που έχει εγκατασταθεί στο ΑΤΑ στη Λάρισα. Αυτό σημαίνει διάφορα πράγματα σοβαρότερο από τα οποία είναι ότι, επιτέλους λύθηκε (για τη Τουρκία) το πρόβλημα του Αιγαίο στο οποίο μπορεί να πετάει υποβάλλοντας σχέδια πτήσεων στον εκάστοτε διοικητή του στρατηγείου της Λάρισας. Κάποιοι θα πουν ότι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο όταν λαβαίνουν χώρα νατοϊκές ασκήσεις όπως η «Νταϊνάμικ Μιξ» και θα συμφωνήσω μαζί του. Επειδή όμως νατοϊκές ασκήσεις μπορεί να γίνονται και μία φορά το μήνα αυτό σημαίνει ότι, μέσω του Μανολιού (ΝΑΤΟ), οι τούρκοι πιλότοι, στρατηγοί και πολιτικοί θα «συνηθίσουν» και θα πετάνε και εκτός ασκήσεων. Στη περίπτωση αυτή πιστεύω ότι κάθε άλλο παρά πολιτικά ορθό είναι η Ελλάδα να προβαίνει σε αναχαιτίσεις που, εκτός του ότι θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον τρομάζοντας τα πουλιά και τα ψάρια του αρχιπελάγους με τον θόρυβο των αεροπλάνων, υπάρχει και ο κίνδυνος οι χειριστές να κάνουν, όπως έγραψε ένας άσχετος, «επικίνδυνους ελιγμούς» και να πέσουν και επάνω σε κανένα σπίτι. Ηθικό συμπέρασμα: Η Ελλάδα, ως τμήμα της Ευρώπης, επαρχία των Βρυξελών και καπετα-νάτο δεν διεκδικεί πλέον τίποτα και δεν παραδίδει τίποτα (μια και δεν έχει μείνει τίποτα να παραδοθεί). Με αυτό δεν θέλω να υποτιμήσω τη προσπάθεια της πολιτικής μας ηγεσίας να φέρει ειρήνη στο τόπο και κάλμα στο Αιγαίο, αλλά μόνο να πω ότι, όπως η Παλιά Οικονομία έτσι και η Παλιά Εποχή παρήλθε ανεπιστρεπτί. Η χώρα έχει μπει στη Νέα Οικονομία και στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και, απ’ εδώ και πέρα η Ζωή Μας Γελά Ευτυχισμένα. Τώρα, το γιατί μερικοί πιτσιρικάδες επιλέγουν να γίνουν χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας και να δώσουν και τη ζωή τους αν χρειαστεί για να υπερασπίσουν τη πατρίδα αυτό είναι μία άλλη ιστορία που δεν τολμώ πλέον να θίξω γιατί μπορεί και να με κατηγορήσουν ότι υποθάλπω την αστάθεια στο Αιγαίο και αλλού.

Όπως είπα η παλιά εποχή πέθανε, ζήτω η νέα (του Μεγάλου Αδελφού) Αδελφού)._Κ.Κ. (pilot@techlink.gr)

Υ.Γ. Μία ομάδα βρετανών καθηγητών που ανθίσταται στο σύστημα παρακολούθησης που ακούει στο όνομα ΄Εσελον σκέφθηκε να κάνει κάτι πολύ απλό. Επειδή το σύστημα τίθεται σε λειτουργία όταν παρακολουθεί δίκτυα και υπολογιστές με λέξεις-κλειδιά όπως …Καντάφι, Λιβύη, Γκεβάρα, βόμβα, και διάφορες άλλες ανοησίες, προσθέτουν τέτοιες λέξεις στο τέλος για να το κάνουν να …ψάχνει συνεχώς. Όταν λοιπόν στέλνετε ένα e-mail στη κοπελιά σας στην Αγγλία ή στη Ζουαζηλάνδη βάλτε στο τέλος κι’ ένα «Μουαμάρ αγάπη μου»

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: