Από πότε Πάρκο Ελευθερίας ονομάζεται πάρκο Μεγάρου Μουσικής; Πως ένας (αποθανών) εκδότης κατάφερε να καταλάβει, με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων), ένα από τα μεγάλα «φιλέτα» της Αθήνας; Διατί ο γράφων δεν μπόρεσε να κάνει το Κέντρο Οδικής Ασφάλειας; Διατί δεν εγγενήθην ως Λαμπράκης αλλά, Καββαθάς; Τι είναι ένας «Καββαθάς»; Τίποτα περισσότερο από τον υιό ενός δικηγόρου που, σε αντίθεση με τον Πυρουνίδη, πέθανε άφραγκος. Ούτε ένα κρατικό κομμάτι γης δεν κατάφερε να «φάει» ο πτωχός… Έξη χιλιάδες δραχμές άφησε στη μάνα μου κι’ εμένα όταν έφυγε το 1992. «Για να ζήσετε καλά τη ζωή σας» μου είπε στον Ερυθρό 6 ώρες πριν πεθάνει. Τόσα ήξερε τόσα έκανε. Ούτε μία αντιπροσωπεία οπλικών συστημάτων δεν μπόρσε να πάρει. Ούτε καν να τοποθετηθεί στο Υπουργείο Πολιτισμού ο άχρηστος. Και από βραβεία επαγγελματικής επιτυχίας από το Πανεπιστήμιο; Καλέ τι είναι αυτά που λέω. Βραβείο ο Δημήτριος Κ. Καββαθά και ο Κώστας Δ. Καββαθάς; Τι έκαναν στη ζωή τους; Ούτε ένα Πάρκο Φαταουλίας στου Κυνοσάργους δια να μην αναφερθώ στο Μέτς και θεωρηθεί ότιμ ανήκω εις την τάξη των διανοουμένων αλλά, απόντων Ελλήνων
«Πάρκο Μεγάρου Μουσικής» αντί «Πάρκο Ελευθερίας» λοιπόν όπου 2.000 Αθηναίοι συνέρρευσαν για να ακούσουν μουσικά κομμάτια από μία ορχήστρα που, ο κάθε ένας απ’ τους μουσικούς έπαιζε ότι αυτός θεωρούσε σωστό και ο μαέστρος με την ολόλευκη μαεστρική κόμη έκανε μάταιες κινήσεις να τους συντονίσει. Αυτό το μαρτύριο τελειώσε για να ακολουθήσει ένα άλλο όπου, ένα κουαρτέτο από κάποιο νησί (των Αζορών;) έπαιξε «προοδευτική» τζαζ οπότε ομολόγησα κραυγάζοντας «Ναι… Ομολογώ! Πάρκο Μεγάρου Μουσικής και ΄λοχι Πάρκο Ελευθερίας σας παρακαλώ σταματήστε το μαρτύριο…
Το οποίο συνεχίστηκε την επομένη με «μπαζάρ» βιβλίων (όλα 1 ευρώ) και νοσταλγικά τραγούδια από αηδό η οποία προσήλθε επι τούτου απ’ την «συμπρωτεύουσα» και μετά το τέλος θα έφευγε όπως άκουσα να λέει στο ράδιο ο, κατά τα άλλα, συμπαθής συνάδελφος
Μετά απ’ αυτά ανέβηκα στον Βράχο και φώναξα: Μάνα! Γιατί με γέννησες με τον Δημήτριο και όχι με τον
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά
Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas
Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter)
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.
Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια.
Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal.
Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα.
Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία".
Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού».
Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί".
Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…
Δείτε περισσότερα άρθρα
Θυμάμαι εκεί στα 1987, που περνούσα απέξω και ήταν ακόμη στα μπετά και χωρίς την Σημήτειο προέκταση του… Σε εκείνους τους λόφους κουτρουβαλούσαμε στα 80ς… Είχαν κρεμάσει απ’έξω ένα πανώ που έγραφε: «Μέγαρο των φίλων της Μουσικής». Σκεφτόμουν… «μα είμαι κι εγώ φίλος της μουσικής!», δλδ παραπάνω από φίλος, αφού είμαι και ερασιτέχνης μουσικός… Δλδ η πολιτεία μου χαρίζει ένα μέγαρο? Να μπορώ να πάω όποτε θέλω και να ακούσω ήσυχα ότι θέλω? Να έχω πρόσβαση σε ηχητικές βιβλιοθήκες (mediatheques) όπως τότε που βλέπαμε στα έργα? (αυτές πάνω, κάτω ήταν οι διακυρήξεις των «φίλων» της Μουσικής).
Με τα χρόνια το μέγαρο των «φίλων» μου έκοβε ανά 3ετία-4ετία και λίγο χώρο από το πάρκο. Προεκτεινόταν… Παράλληλα με αυτούς έκοβαν και οι νονοί-μαγαζάτορες μπαρ, ρεστωράν, παρκαδόροι κλπ… Το ΜΕΤΡΟ, απέκλεισε οριστικά κάποιους χώρους… Μετά το ΜΕΤΡΟ, φυσικά ποτέ δεν επέστρεψαν οι χώροι στο κοινό…
Μετά άρχισα να πηγαίνω σε συναυλίες εκεί… όχι βέβαια πολλές, γιατί το εισιτήριο δεν ήταν αβρό προς νέους, φοιτητές και οικονομικά ασθενέστερους. Που τα 9€ που πλήρωνα μετά από πολλά χρόνια στο Παρίσι, στην Όπερα της Βαστίλλης ή στο θέατρο του Σατλέ, στα ψηλά «λαϊκά» θεωρία… Η τελευταία φορά που πήγα ήταν σε μια συναυλία του Nicolas Kinaston, την οποία απήλαυσα τυφλωμένος από το φως των κινητών, καθώς το κοινό ως επι το πλείστον επιδίδετο σε αποστολή και λήψη μηνυμάτων· στο αθόρυβο, οι καλοί τρόποι να λέγονται… Θυμάμαι κάτι κοστουμάτους που σήκωναν και το κινητό για να μιλήσουν (αθόρυβο). Έβγαιναν έξω καμαρώνοντας στο λαμέ κοστούμι τους που ήταν τόσο περιζήτητοι… Έναν από δαύτους με χοντρό σβέρκο, αντάμειψε με υπόκλιση ο πορτιέρης· δεν μπορεί σπουδαίος κύριος θα ήταν… ιθύνων νους…
Καλύτερα να το ονοματίσουν απευθείας πάρκο των ΔΟΛιων…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ασχετο με την αναρτηση αλλα σχετικο με το παραπονο του ΚΚ οτι ειναι «αορατος».
Σε συντομη αναφορα στις δραστηριοτητες του Ν. Τομπαζη, αναφερθηκε οτι η αρχη της καρριερας του στη Ferrari εγινε μετα απο την προσωπικη βοηθεια του ΚΚ.
Να, λοιπον, που ο Καλχας δεν ειναι και τοσο αορατος!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Νίκος το αναγνώρισε και τον ευχαριστώ σε αντίθεση με άλλους που σφυρίζουν αδιάφορα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι, αλλα την αναφορα στον Καλχα και την βοηθεια του δεν την εκανε ο Τομπαζης!!
Αλλος ηταν που αναφερθηκε στον ρολο του ΚΚ!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Correct!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«….μόλις τελείωσε το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ζήτησε βοήθεια από τον Κώστα Καββαθά, που τον οδήγησε στην Ferrari….»
Αν αυτή η κουβέντα δεν είναι δικαίωση, τότε πως είναι η δικαίωση?
Και ακούστηκε πριν τον αγώνα της F1, σήμερα το μεσημέρι, σε αναφορά του Alpha στον Νικόλα Τομπάζη, τον υπεύθυνο σχεδιασμού της Ferrari.
Γιαυτό μη παραπονιέσαι! Την έγραψες την Ιστορία!
Φιλιά Θεσσαλονικιώτικα, από προαιώνιο φίλο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τον Δημήτρη Καββαθά τον πατέρα σου τον γνώρισα το 1980.
Ηταν άρχοντας. Δέν σου άφησε μόνο 6.000 δρχ αλλά κατι περισσότερο. Κύρος, υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, δικανική μαχητικότητα, (την εξέφραζες πάντα στα γραπτά σου).
Δηλαδή αρετές τις οποίες ενστερνίστηκες για να δημιουργήσεις τόσα πολλά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όπως έλεγε «ελευκάνθει εν τιμή». Τον θυμάμαι. Μια απ’ αυτές τις μέρες θα πάω στον τάφο του στα Βυτυνέϊκα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!