Άνευ σημασίας…

Παρακολουθώ τις ειδήσεις -στο Μέγκα.

– Τις δηλώσεις των ¨»πρωτοκλασάτων» στελεχών σε κάποιο συνέδριο, που δεν έχω καταλάβει γιατί γίνεται, και γελάω με τις ασημαντότητες που έχουν συγκεντρωθεί για να πουν …αήμαντα πράγματα

– Το ναυάγιο ενός πλωτού mega-καθάρματος των θαλασσών με τους 3.000 ή τους …30.000 επιβάτες που τράκαρε σε «αχαρτογράφητο» ύφαλο 200 μέτρα από κάποια ακτή, μισοβούλιαξε, έγειρε και έπνιξε άγνωστο αριθμό «ευτυχισμένων» επιβατώντης «κρουαζιέρας» σε «μαγευτικά» τοπία

– τις ανακοινώσεις των μετεωρολόγων για τον καιρό που «χαλάει» και μετά «βελτιώνεται» και μετά «χαλάει|» πάλι. Χρόνια τώρα φωνάζω ότι ο καιρός δεν»χαλάει» και»βελτιώνεται». Απλώς, ρε δίποδα τούβλα, ΜΕΤΑΒΑΛΕΤΑΙ. Δεν καταλαβαίνετε ότι, με τις κραυγές σας τρομοκρατείτε το πόπολο; Το οποίο σκούζει στα ματσούκια ότι ο καιρός «χάλασε» επειδή χιόνισε και έβρεξε και προβλέπονται «ακραία καιρικά φαιόμενα» παλιό χαϊβάνια. Χειμώνας είναι ρε!

– Τη συγκέντρωση υπερδυνάμεων στις ακτές της Συρίας και τις προετοιμασίες για την εππίθεση στο Ιράν

– Την ανατολή της μετα-ανθρώπινης εποχής όπου, οι πλούσιοι θα οχυρωθούν σε πόλεις-φρούρια και οι πληβείοι (όλων των λαών) θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για μία μπουκιά ψωμί…

– Αλήθεια… Μήπως κανείς ξέρει αν το νέο Audi S3 είναι «καλό αυτοκίνητο»; Έχω μεγάλη ανησυχία και δεν μπορώ να κοιμηθώ

– Πήγα ένα ταξίδι 600 χιλιομέτρων με την Τζουλιέτα. Μετάνοιωσα που δεν πήρα μαζί μου ένα μπάουζερ για να βάζω βενζίνη -κάθε 250 χλμ ή σχεδόν ή δεν μας χ… ρε! Τι να κάνω τα Κουαντριφόλιο Βέρντε όταν το μηχάνημα καταναλώνει ένα «σκασμό» βανζίνη

– Πήγα (χτες) στη Λειβαδιά με το Mito diesel 1.4 Κατανάλωση 6,2 λίτρα/100 με όχι τόσο βαρύ πόδι. ΟΚ για την  εποχή, «ψόφιﻨστη 5η αλλά οικονομικό αν δεν σε νοιάζει ο μακάκας που πάει με 80 -και δεν κοιτάει πίσω

– Πήγα (σήμερα) με δύο αγαπητούς μου φίλους με ένα ελικόπτερο R44 μέχρι τους Πεταλιούς -χωρίς να προσγειωθούμε. Γιατί; Ο ένας ήθελε να δει αν το νησί είναι ωραίο. Ο άλλος παρακολουθούσε τους δύο να λένε χαριτωμένες ανοησίες

– Καλό! Αναφέρει ο κυβερνήτης: «Athina TMA (έλεγχος τερματικής περιοχής)… Ελικόπτερο Σιέρα Εξ Rέι ΚΛΜ», Πεταλιοί 500 πόδια (ας πούμε)

– Λέει η συχνότητα του Ελ. Βεν: «Ελικόπτερο ΚΛΜ ακούει ο Βενιζέλος -όχι ο πραγματικός βέβαια!

Από τα ωραία περιστατικά των αεροπορικών επικοινωνιών που το διαδύκτιο είναι γεμάτο και αν θέλετε να ακούσετε απίστευτες αλλά, αληθινές ατάκες δεν έχετε παρά να βάλετε σε ένα ψαχτήρι «reports air to gound». «tower to plane» ή κάτι και δεν θα σας «μείνει άντερο»

– Τι λέω, θα πείτε. Εδώ ο κόσμος χάνεται κι’ ο Καββαθάς χτενίζεται. Δεν «χτενίζομαι». Να μη τρελαθώ προσπαθώ…

– Αναρτάω ένα σχόλιο και, μετά, βλέπω τα λάθη πληκτρολόγησης! Το μηχανάκι μου είναι ένα laptop Toshiba Portege του 1 κιλού με μικρή οθόνη που μου «βγάζει τα μάτια». Το άλλο, το μεγάλο είναι στο γραφείο στο υπόγειο που δεν έχει …τζάκι και κάνει και «ψόφο»! Έτσι γράφω λίγο το Βιβλίο, λίγο το ιστολόγιο, λίγο την -σιωπηλή- ιστορία της ζωής μου… Να τα λάθη!

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

4 σκέψεις σχετικά με το “Άνευ σημασίας…

  1. Μια χαρα τα λεει ο Καλχας. Μακαρι και γω, μετα απο τοσα χρονια και τετοιες εμπειριες να ειχα τη διαθεση να βλεπω το 1543 συνεδριο του ΠΑΡΑΣΟΚ, να ασχολουμαι με quadrifoglio verde, να δοκιμαζω Mito diesel, να πεταω για βολτα στους Πεταλιους και να κανω χαζι με τις επικοινωνιες του Βενιζελου.

    Μια χαρα ειναι ο Κυριος Higgs, διαβασα τα καμωματα του και ησυχασα, και το αλλο Σαββατο θα ελεγξω και τις κορες των ματιων του, μηπως γυαλιζουν οπως οι δικες μου.

    Μου αρέσει!

      1. Εν ζωη ειναι, οπως ειναι ακομα ζωντανοι ολοι οσοι επελεξαν συνειδητα να ειναι «ακομα ζωντανοι, στη σκηνη, σαν ροκ συγκροτημα». Ειχε τη δυνατοτητα, χρονια τωρα, να ειναι «εν διαφορετικη ζωη», «εν ζωη λαμογιου τυπου Λουα-Λουα», αλλα επελεξε κατι αλλο. Το εζησε και συνεχιζει να το ζει (αυτο το κατι αλλο) αλλα καμμια φορα δυσανασχετει για το κοστος του. Βλεπεις ολα αυτα τα «κατι αλλα», αυτα που μας κανουν διαφορετικους απο την αμορφη μαζα, αυτα που μας πανε μπρος, συχνα μας αδειαζουνε την τσεπη και μας αφηνουν μια στυφη γευση.

        Προχθες το μεσημερι, σφραγιστηκε η πρωτη επιταγη μιας πολυ μεγαλης και γνωστης «επιχειρησης». Δεν εχω την περιουσια του λαμογιο-ιδιοκτητη της (που καποτε με απελυσε νυχτα), δεν μενω στο ακριβο του διαμερισμα στο Λονδινο, δεν εχω Bentley στο γκαραζ, δεν εχω τιποτε συγκρισιμο μαζι του. Το μονο μας κοινο σημειο ειναι οτι και οι δυο θα φυγουμε χωρις τιποτε αλλο εκτος απο το σαρκιο μας. Εγω σαν επαγγελματιας συνεπης και δικαιωμενος, και εκεινος σαν επαγγελματιας μαλακας και απατεωνας.

        Ωρες-ωρες μπορει να με «χαλαει» η τεραστια ανισοτητα αλλα δεν θα μπορουσα ποτε να στενοχωρηθω γι’ αυτο που ειμαι. Καπως ετσι θα επρεπε να αισθανεται και ο Καλχας αλλα μαλλον παρεμβαινει εκεινο το μποζονιο. Που θα παει, ομως, θα το βρω και θα το λυωσω!!!

        Μου αρέσει!

  2. Κώστα καλημέρα,

    Όχι τίποτε άλλο, για φιλολογικούς κυρίως λόγους: αλήθεια το Mito Diesel καίει 6,2λτ/100χλμ και με «ελαφρύ» πόδι;; Σαν πολύ δεν είναι για diesel;;; Αν είναι έτσι, προτιμώ το Panda βενζίνη. Με το στυλ οδήγησης που περιγράφεις δεν θα πάει πάνω από 5,0/100!!

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: