Μετά το Σύνταγμα τι;

Μόλις γύρισα απ’ τη πλατεία,.. Πολύς ο κόσμος. Πάνω από 15.000, 80% μέχρι 30, οι υπόλοιποοι μέχρι και ΄70! Ωραίοι άνθρωποι, ήρεμοι, απλοί με καλή αισθητική για μένα σημαντικό γιατί, απ’ εκεί αρχίζουν όλα ακόμα και οι επαναστάσεις. Έχει σημασία ο τρόπος που τιμωρείς τα λαμόγια. Άλλο να να πυροβολείς ανάμεσα στα μάτια και άλλο να τα βάζεις σε οικίσκους από γυαλί και ο κόσμος να τους πετάει φιστίκια και μπανάνες. χωρις να αποκλείω και το Οθωμανικό για όσους επιθυμούν να «εκφραστούν¨όπως αυτοί εκφράστηκαν στην Ελλάδα.

Ωραία ληταν και η ανοιχτή συνέλευση όπου όποιος ήθελε μπορούσε να μιλήσει στους πολίτες παίρνωντας έναν αριθμό προτεραιότητας από ένα κουτί. Προσπάθησα να πάρω κι’ εγώ αλλά, ο κόσμος ήταν πολύς και η ζέστη αφόρητη. Ήθελα λοιπόν να τους πω ότι, αν μείνουν  στις συγκεντρώσεις σύντομα το Κίνημα α.θα ξεθυμάνει β. θα καπελώθεί από κανένα Σόρος γ. θα  διαλυθεί με γκλομπς και χηγμικά όπως στη Μαδρίτη που φαίνεται ότι ενόχλησε. Ποία η πρόταση; Αν έχουν δημιουργηθεί κάποιες επιτροπές ας καλέσουν 5-10 ανθρώπους που, αποδεδειγμένα, είναι έξω από το γαμωσύστημα και ας κάνουν μία πιο συγκεκριμένες προτάσεις όπως τη εθνιοκοποιήση των τραπεζών, την άμεση δημοκρατία, την ανάδειξη των τιμίων και των μαχητών της Χαμένης Αξιοπρέπειας (προσωπικής και εθνικής), την πληρωμή του χρέους κατά 70% με το 30% να «πηγαίνει» σ’ εκείνους που,  -αποδεδειγμένα- περνάνε δύσκολα… Πολλά τα πρέπει αλλά ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να γίνει αν, απ’ το Κράτος δεν αποβληθούν τα παράσιτα που τα «πιάνουν» και δεν αφήνουν τίποτα να πάει μπροστά. Αυτό που χρειάζεται η χώρα δεν είναι περισσότερους νόμους αλλά περισσότερη Αξιοπρέπεια. Σήμερα είδα χιλιάδες αξιοπρεπείς ανθρώπους που, μπορεί και να κάνω λάθος, ανάγκασαν τα ΜΑΤ να τα μαζέψουν και να φύγουν νωρίς μια και δεν είχαν κανέναν να δείρουν.

Μ’ αρέσει το Κίνημα και είναι κρίμα, να αποδεχτεί ότι έχει δίκιο ο …Πάγκαλος και η Ντοραμπάκ η οποία, Χριστέ κι’ Απόστολε, καταφέρθηκε εναντίον των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων για το ένα από τα οποία η πτωχή δεν είχε …ιδέα!

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

11 σκέψεις σχετικά με το “Μετά το Σύνταγμα τι;

  1. Ως αμετάκλητα γραφικός παραθέτω τις κάτωθι αναρτήσεις

    http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2011/05/blog-post_1062.html

    http://alkimosarchive.wordpress.com/2011/05/26/the-initiator-of-the-indignant-movement/

    Μάζα, μαντριά, αγανακτισμένοι.
    Ξεσηκωμένοι… από δύο δεκαοκτάχρονα του facebook με έτοιμα πανό… επαγγελματικής υφής και αναλόγου κόστους!
    Ω ναι!
    Οι Έλληνες ξύπνησαν! Τι ώρα είναι;
    Η ώρα του επερχόμενου ΜΕΣΣΙΑ!

    Μου αρέσει!

  2. Περίμενα την αποψη σας για το Σύνταγμα, την συνελευση και την αληθινη δημοκρατία.

    Ελπιζω να μιλήσουμε την πεομενη φορα!

    Μου αρέσει!

  3. Κάποιος είπε στο ραδιόφωνο ότι αν έχουμε 800.000 ή 1.000.000 ανέργους και άλλους τόσους που τα φέρνουν πολύ δύσκολα και πολλαπλάσιους που συμφωνούν με όλα αυτά, μήπως θα έπρεπε στο Σύνταγμα -και όχι μόνο- να είναι περισσότεροι? Μήπως οι βολεμένοι είναι…περισσότεροι και το ξεβόλεμα από τον καναπέ είναι τρομακτικά δύσκολη υπόθεσις? Εν κατακλείδι δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στα σχέδια των «Μεγάλων» εκτός κι αν ξανα-γίνουν Δεκεμβριανά, κάτι δύσκολο καθότι σφίγγουν και οι ζέστες όπως πολύ ορθά επισημάνατε! Η παράστασις είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη, αν και απρόσμενοι παράγοντες προσφέρουν πάντα μία νότα αυτοσχεδιασμού!

    Μου αρέσει!

  4. Κύριοι, αισθάνομαι ότι ο λαός έπεσε σε τόση αφασία και μαλθακότητα που θα ψηφίσει τον επόμενο πολιτικάντη που θα του τάξει λέφτά. Έτσι δεν βγήκε ο Τζέφρι, έτσι δεν θέλει να ξαναβγεί ο Σαμαράς; Συμφωνώ με τον κύριο Καργάκο στο άρθρο του για την παιδεία στην Ελλάδα, λέει με κρυστάλλινο λόγο αυτό που ψηθηρίζουμε μεταξύ μας, αυτοί που είναι στην πιάτσα και κοιτάνε λίγο παραπάνω από την μύτη τους. Η χώρα θέλει δουλειά για να ορθοποδήσει (η έκφραση περικλείει πολλά) και όχι αγανακτισμένους που άκουσαν ότι θα χρειαστεί να δουλέψουν (έχει πολλούς εκεί μέσα) . Ας χρεοκοπήσουμε 100 φορές αν δεν έχουμε να πληρώσουμε η δεν μας δίνουν δανεικά! Ίσως έτσι καθαρίσει ο κόπρος του Αυγείου διότι όπως πάμε δεν μας βλέπω καθόλου καλά. Πρέπει να εξευτελιστούμε κι άλλο στους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Σιγά σιγά θα ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες εξω.. και οι Βούλγαροι μας πήραν χαμπάρι! Μακάρι να κάνω λάθος.

    Μου αρέσει!

  5. Μετά το Σύνταγμα, μετά τον Λευκό Πύργο, μετά τις πλατείες όλης της Ελλάδας…
    …πάλι Σύνταγμα, πάλι Λευκός Πύργος, πάλι πλατείες όλης της Ελλάδας.
    Με την ελπίδα και την προοπτική, οι επιτροπές να προχωρήσουν όπως λέτε στην πρόσκληση κάποιων ανθρώπων που μπορούν να προσφέρουν με τις γνώσεις τους και τις προτάσεις τους. Και να μη μείνει η όλη κινητοποίηση στις πλατείες, αλλά να πάρει σάρκα και οστά ως νέα πολιτική κίνηση όσο πιο σύντομα γίνεται.
    Αν μείνει ως έχει μόνο σαν μια αυθόρμητη κίνηση πολιτών, όσους ικανούς και πρόθυμους να προσφέρουν και να καλέσει, τίποτα δεν πρόκειται να καταφέρει με την προοπτική απλώς της εξωτερικής παρέμβασης στο υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό.
    Δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί κανενός πολιτικάντη, το πολύ-πολύ στις επόμενες εκλογές να μεγαλώνει η αποχή και τα κομματόσκυλα να πανηγυρίζουν για τα διψήφια ποσοστά της «νίκης» τους.

    Μου αρέσει!

  6. Από τότε που ξεκίνησαν οι συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων», βλέπω τον όγκο τους να αυξάνεται. Κάθε μέρα μπαίνουν όλο και περισσότεροι. Βλέπω ότι γίνονται πηγαδάκια και συνεχείς συζητήσεις. Ανταλλαγή απόψεων. Αρχίζουν να συνειδητοποιούν την κοροϊδία των ΜΜΕ. Αρχίζουν να υποψιάζονται ότι κάτι παίζεται. Ψάχνουν την αλήθεια. Διαβάζουν και ενημερώνονται περισσότερο από πριν, υποκινούμενοι από τους άλλους. Διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι από αυτούς μέχρι πριν από έξι μήνες δεν ασχολούνταν με τίποτε από αυτά. Δεν ήξεραν και δεν ρώταγαν. Ήταν παθητικοί παρατηρητές του καναπέ. Τώρα έχουν σηκωθεί και το ψάχνουν και μάλιστα σε βάθος. Ενημερώνονται με πιο υγιή τρόπο.
    Όλοι αυτοί θα είναι πολύ προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα κληθούν να ψηφίσουν. Δεν θα δώσουν κομματική ψήφο αλλά ουσιαστική. Δεν θα ψηφίσουν αποχή ή λευκό γιατί θα μάθουν ότι δεν τους συμφέρει.

    Το ελάχιστο που θα πετύχει αυτό το κίνημα, είναι μια σημαντική κατάκτηση.
    Θα καταστήσει τους πολίτες πιο ώριμους, πιο προσεκτικούς και πιο ευαισθητοποιημένους για τα κοινά. Και το έχει πετύχει ήδη σε μεγάλο βαθμό.

    Μου αρέσει!

  7. Στο παραπάνω κείμενο έγραψα οτι η αποχή και η λευκή ψήφος δεν συμφέρει.
    Στο μεταξύ διάβασα μια ανάλυση περί λευκής ψήφου. Ποιά είναι η έννοια της λευκής ψήφου σύμφωνα με το Σύνταγμα, και ξαφνιάστηκα.
    Δείτε τι γράφει η ανάλυση για την περίπτωση που η λευκή ψήφος είναι πάνω από το 50% των ψηφισάντων.
    Στο site του Μίκη διαβάστε «H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΨΗΦΟΥ» – του Γιώργου Κοφινάκου
    Ίσως είναι μια διέξοδος.

    Μου αρέσει!

    1. Δεν είναι όμως ασφαλής φίλε Τάκη!
      Κι αν δεν ξεπεράσουν το 50% τα λευκά;
      Φαντάζεσαι να υπολείπονται για λίγο του επιθυμητού ποσοστού και πάλι κάποιος υπάλληλος να γλεντάει ανάμεσα σε πλαστικές σημαίες το βράδυ των εκλογών;
      Άσε που είναι σχεδόν ουτοπικό για κάποιους λόγους (πόλωση, φιλολογία χαμένης ψήφου κλπ) τέτοιο ποσοστό, γιατί να μην εκμεταλλευτεί την ευκαιρία αυτός ο κόσμος να πιάσει τόπο η ψήφος του στηρίζοντας μια ολοδική του πολιτική πρόταση;
      Και εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο σε τέτοια υποψηφιότητα θα βρουν να δώσουν την ουσιαστική ψήφο που λες και στο προηγούμενο σχόλιο.

      Μου αρέσει!

  8. jalbanis συμφωνώ μαζί σου.
    Φαντάσου όμως (υποθετικά) την αμηχανία των αρχηγών των κομμάτων, αν διαδιδόταν μια τέτοια προοπτική. Οτι δηλαδή οι συνδυασμοί θα πρέπει να είναι αποδεκτοί, διαφορετικά μπορεί να επικρατήσει το λευκό.
    Ο κόσμος δεν είναι ενημερωμένος γι΄αυτή τη δυνατότητα, διότι δεν συμφέρει στο πολιτικό κατεστημένο. Αν ήταν, τότε θα αξιοποιούσαμε όλες τις δυνατότητες της δημοκρατίας μας και η αμηχανία των σημερινών αρχηγών θα γινόταν πανικός. Όπως γράφει ο Κοφινάκος, θα ήταν μια ακόμα ευκαιρία να διδάξουμε δημοκρατία.

    Μου αρέσει!

    1. Ναι, συμφωνώ!
      Χρειάζεται διδαχή δημοκρατίας!
      Ο Κοφινάκος βέβαια στο παράδειγμά του καταλήγει λέγοντας

      «Τότε οι παραπάνω, αφού έχουν απολέσει την νομιμοποίηση τους να μιλούν εκ μέρους της πλειοψηφίας, πρέπει να αποσυρθούν (γιατί ανάλογη χρήσης έχουν και τα λευκά όταν έχουν ποσοστό κάτω από το 50% +1, επίσης δεν υπάρχει εκπρόσωπος του λευκού και ούτε κενές έδρες στην Βουλή) γιατί αυτό είναι το σαφές μήνυμα της λευκής ψήφου. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν ζυμώσεις, καταγραφή τάσεων και επιλογή (π.χ. δημοψηφίσματα) για το τι ζητάει η πλειοψηφία των εκλογέων και να διαμορφωθούν νέες προτάσεις που θα περικλείουν αυτές τις τάσεις της πλειοψηφίας Οι εκπρόσωποι αυτών των προτάσεων πρέπει να μπορούν να εκφράσουν την πλειοψηφία.»

      Αν με τις ζυμώσεις, εννοεί και την πιθανότητα τα υφιστάμενα κόμματα να συμμορφωθούν βάσει των τάσεων των λευκών, εγώ διαφωνώ και το βλέπω σαν ευκαιρία των φαφλατάδων με «αθώα» προεκλογικά ψέματα και (ψευτο)υποχωρήσεις να εγκλωβίσουν πάλι κόσμο για να τον φέρουν στα νερά τους.
      Γι’ αυτό λέω, θα προτιμούσα να πανικοβληθούν (και να διαολοτσακιστούν εν καιρώ) από ψήφο σε νέα πολιτική οντότητα.
      Αυτή είναι νομίζω και μια ευθεία οδός προς αυτό που λέει να πετύχουμε ο Κοφινάκος, τον τρόπο του τον βλέπω τζάμπα πολύπλοκο και όπως είπα ανασφαλή. Και μια νέα πρόταση που θα έκανε τη διαφορά σε σχέση με τους σημερινούς κληρονόμους εξουσίας, θα πρόσφερε στην πορεία του χρόνου διέξοδο και στα λευκά και στους εγκλωβισμένους που ψάχνουν κάτι νέο και τίμιο.
      Εγώ θα το πήγαινα και ακόμη παραπέρα.
      Να εντείνει την πάλη αυτή η πολυπόθητη νέα πολιτική οντότητα, και γενικά το σημερινό λαϊκό κίνημα, για ισχύ των σημερινών προβλεπόμενων όχι για την περίπτωση που τα λευκά ξεπερνούν το 50% αλλά για την περίπτωση που ξεπερνούν το εκλογικό μέτρο! Γιατί να μπαίνει κόμμα στη βουλή με 3% και τα λευκά να είναι περισσότερα;
      Ας ξεκινούν από εκεί και μετά καταγραφές τάσεων και δημοψηφίσματα και ζυμώσεις, και να δούμε ποιοί θα βγαίνουν κερδισμένοι! Εκεί να δεις πανικούς 🙂

      Μου αρέσει!

  9. Το 3% για τα λευκά μπορεί να είναι επικίνδυνο. Το 3% δεν είναι λαική κυριαρχία, ενώ το 50%+1 είναι. Με βάση το 3%, θα μπορούσε ένα μικρό κόμμα να δώσει εντολή για λεύκή ψήφο >3% και έτσι δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση ακόμα και με 51%.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.