Περισσότερες- εξηγήσεις…

Το παρακάτω σημείωμα δημοσιεύτηκε στη σελιδα μου στο facebook. Το αναπαράγω και το επεκτείνω παρακαλώντας τους αναγνώστες να διατηρούν τη γλώσσα στο μάγουλο, να κρατούν μικρό καλάθι και να μη μου δίνουν τη σημασία -πού δίνουν π.χ στον ..Καθηγητή Ρουσόπουλο

Όχι ότι θ’ αλλάξει κάτι. Παρήλθαν οι εποχές που κείμενα δημοσιογράφων επηρέασαν υπουργούς και πρωθυπουργούς. Η οικονομική, περιβαλλοντική, οικονομική και πληθυσμιακή πίεση σφίγγει συνεχώς τη μέγγενη. Χώρες και λαοί που δεν έχουν μάθει να συνεργάζονται θα βρεθούν ή βρίσκονται (και δεν το ξέρουν) στο κενό. Τώρα, κοντά στο τέλος, αισθάνομαι ότι, τα 2 εκατομμύρια πολίτες που επισκέφθηκαν ο Ιστολόγιο στα 10 χρόνια της ύπαρξης του και οι 5 χιλιάδες που ακόμα με τιμούν με τη παρουσία τους στο fb. εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τη «γνώμη» μου. Είναι πολλά αυτά που θέλω να πω και δεν ξέρω από που ν’ αρχίσω γι’ αυτό θα χρησιμοποιήσω την fuzzy logic των νεανικών μου χρόνων -και του περιοδικού μας «ΗΧΟΣ & HiFi»`

Οφείλω να εξηγήσω γιατί απορρίπτω τις θεωρίες του Γιάννη για τη σωτηρία μιας παραδόπιστης (στην πλειοψηφία) χώρας, γιατί οι κάλτσες του ΑλΤσιπ (και οι τρίχες της γάμπας του) επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική του Φενγουικ, για 1002 πράγματα θέλω να μιλήσω όπως τα κυνηγετικά γιλέκα του Φίλητα , bespoke κουστούμια τύπου Κυριάκου, τα ξανθιά μαλλιά με μαύρες ρίζες της Φώφης, το σκουλαρίκι του Κυρίευση τον Στρατηγικό Σχεδιασμό των Καρανικα, Σκουρλετη και τηλεοπτικά σποτ αισθητικής Δούρου
Και για το κόμμα …Ψιψινάκη, την Δαιμονική Λύση Βελόπουλου και την επικράτηση …Μπακογιαννη(!) στο Δήμο Αθηναίων -απέναντι στο «γουτσι-γουτσι» ευαίσθητο αγοράκι του ΣΥΡΙΖΑ που έχει βγει απ το ίδιο καλούπι αριστερών Βρυξελλών. Πέρασε ο καιρός και δεν ξέρω πια αν, οι νεότεροι καταλαβαίνουν αυτά που …γράφω! Μου λένε πως ορισμένοι δεν «πιάνουν» το χιούμορ, άλλοι δεν καταλαβαίνουν τι εννοώ, πολλοί δεν ξέρουν (πια) ποιος είναι ποιος.

Πρόσφατο παράδειγμα. Έδωσα (στοφβ) συγχαρητήρια στον Μανώλη Κοστίδη για τον επαγγελματισμό του (δεν κραυγάζει, δεν λέει ανοησίες) και την υπομονή. Με το τελευταίο εννοούσα την αντοχή του να απαντάει στις βλακώδεις ερωτήσεις που το έθεταν/θέτουν απ’ το στούντιο! Κανείς δεν το κατάλαβε και μάλλον δικαιολογημένα γιατί το υπονοούμενο πήγαινε πολύ μακρυά. Άλλο. Σχολίασα/ζω τις δηλώσεις του συμπαθούς Προέδρου Πάκη που απειλεί την Τουρκία για την «Ευρωπαϊκή της προοπτική«, την κουφή φράση «Εμείς οι Έλληνες» που εκτοξεύσει συνεχώς και τα «αυστηρά μηνύματα» που στέλνει κάθε τόσο στον Ταγίπ. Οι Παλιοί αντέδρασαν οι μπορεί και να μη ξέρουν ποιος είναι ο ΠτΔ, ο Ταγίπ ή που βρίσκεται η Τουρκία

Η Μηχανή του παλιού μου χαρακτήρα, του Μηχανικού Τρερλ εξακολουθεί να παράγει cartoon για την Loonie Tunes, το θέατρο σκιών Καραγκιόζη και τις κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου. που γυρίζονται κάθε μέρα σε αυτό που, με στόμφο αποκαλούμε Ναό της Δημοκρατίας ή «Βουλή των Ελλήνων». Αυτό το «Ναός της Δημοκρατίας» είναι ίδιο με το «Εθνικό μας συγκρότημα», τον (παλιά) «Εθνικό μας αερομεταφορέα», και άλλα «μας» που είναι τόσο αστεία όσα και τα νούμερα που τα λένε. Τι «μας» ρε βλήματα; ‘Έχετε πάρει χαμπάρι τι κολοσσός είναι η Turkish Airlines»; Στα κανάλια βλέπετε τους μεταφορείς προσωπικού,μ τα άρματα μάχης, τα drones, τα κανόνια που κατασκευάζει η Τουρκία; Το μόνο «μας» που διαθέτει το Φενγουικ είναι η συλλογική μας μαλακία που επιλέγει αυτά τα διακεκριμένα μηδενικά για να κυβερνήσουν το Δουκάτο! Ξεχάσατε ότι, ένα Gollum κυβέρνησε τη χώρα, ένα ΑΜΕΑ (στο μυαλό) κέρδισε με 44% εκλογές, ένας λειτουργικά αναλφάβητος έγινε πρωθυπουργός κάνοντας στροφές …360 μοιρών, ρωτώντας «τι ώρα πετάνε τ’ αεροπλάνα» και βάζοντας υπουργό Οικονομικών έναν Άνθρωπο-Παγώνι;

Μετά την εκλογή του Mr Bean πολλοί λένε πως τώρα είναι «καλύτερα» αφού το μη χείρον βέλτιστον. Με συγχωρείτε που επεμβαίνω αλλά, ειλικρινά πιστεύετε ότι, μία κυβέρνηση που αποτελείται από bospoke (άδεια) κοστούμια είναι ικανή να σώσει το Δουκάτο απ’ το oblivion; Θέλω να πω έχετε εμπιστοσύνη σε κάποιους που εγκρίνουν τα «σχέδια» για την ¨εκμετάλλευση» του α/δ Ελληνικού; Θέλω να πω αν εγω έλεγα το ναι γι’ αυτό το τερατούργημα τι θα λέγατε; Ότι ενδιαφέρομαι για τον τόπο μου; Ότι φέρνω ανάπτυξη; Ότι διαθέτω ίχνος αισθητική και σεβασμό στο περιβάλλον; Give me a break που λένε και τα αμαρικανά. Κάθε μέρα στα «τραπέζια» των καναλιών παρελαύνουν χαρακτήρες που έχουν βγει απ’ τα στούντιο Hall Roach στις ΗΠΑ και Pinewood στην Αγγλία, από ταινίες του Πίτερ Σέλερς και του Λουί ντε Φινέ

Θα πείτε: μήπως είσαι αυστηρός; Μήπως ζητάς πολλά από μία χώρα που, από την ημέρα της Ανεξαρτησίας (από τι;) έγιναν 16 στρατιωτικά πραξικοπήματα, ακόμα 4 από το 1821 και άλλα που απέτυχαν ή που δεν μπόρεσα να βρω; Μία αναζήτηση στον Γούγλη θα δώσει την πλήρη εικόνα η οποία θα σας/μας βοηθήσει να προβλέψουμε το μέλλον. Η πολιτικά ορθοί λένε πως δεν είναι σωστό να χρησιμοποιώ την «επιστήμη» της Φυσιογνωμικής αλλά, ίσως, παραβλέπουν την σημασία του χιούμορ

Οφείλω εξηγήσεις. Όχι διότι Θ αλλάξει τίποτα. Το κάνω για για τους 100.000 πολίτες που (ακόμα) με τιμούν με τη παρουσία τους. Για τις (αποτυχημένες;) μου προβλέψεις, τη σχέση αισθητικής-πολιτικής, το περιβάλλον, τις επιπτώσεις που θα έχει στο κόσμο η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας, ο ρόλος της Κίνας, τα τύμπανα πολέμου του Ερντογαν, η θέση της Ελλάδας στη εποχή των εφαρμογών της ΤΝ και άλλα
Οφείλω να πω γιατί απορρίπτω τις θεωριες του Γιάνη για τη σωτηρία μιας παροδοπιστης (στην πλειοψηφία) χώρας, γιατί οι κοντές κάλτσες του Αλεξ (και οι τρίχες της γάμπες) επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική του Φενγουικ…
1002 πράγματα θέλω να πω για τα κυνηγετικά γιλέκα του Φίλη, τα bespoke κοστούμια του Κυριακου, τα ξανθά μαλλιά με μαύρες ρίζες της Φώφης, το σκουλαρίκι του Κυρίτση και τα κουτούκια του Καρανικα, την σκοτεινή προσωπικότητα Σκουρλετη, τα τηλεοπτικά σποτ της Δούρου και, για τα εκατοντάδες παραδείγματα που έχω αναφέρει στο παρελθόν για τα ιριδίζοντα κουστούμια της προϊστορικής δεξιάς, τα Gant και τα Polo της νεώτερης, την μοναδική αισθητική του ΠΑΣΟΚ (μπουζούκια, σκυλάδικα, πολιτιστικά κέντρα, ξαδέλφια Μιμής, πάρτι στη «ρεματιά» Χαλανδρίου κ.α που, οι συνταξιούχοι αναγνώστες μπορούν να αναζητήσουν στα χιλιάδες άρθρα αυτού του ιστολόγιου

Όμως….

Όταν φοράς σανδάλια, παντόφλες, πέδιλα..κά

Όταν είσαι «Ξεκούμπωτος», ξώπλατος…

Όταν βλεπω τα δάχτυλα του ποδιού και τα νύχια σου

Όταν η μπάκα σου ακουμπάει τα γόνατα σου…

Όταν εμφανίζεσαι σαν φωτεινή επιγραφή σε σκυλάδικο της «εθνικής»

Όταν δεν είσαι ευπρεπής και ταπεινός…

Δεν σέβεσαι την αισθητική του ΜΕΤΡΟΥ
στη Βουλή -και στον δημόσιο λόγο 

Τότε, δεν είσαι «αριστερός», «προοδευτικός», suave metrosexual, αντισυμβατικός αλλά, κομπλεξικός μαράκας

Κι αυτό γιατί, ο χώρος (η Βουλή) είναι εκεί επειδή κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες «κορόιδα» έδωσαν τη ζωή τους σε πολεμους για να μπορείς ε σ υ να παριστάνεις τον Μπαρούφα ή τον Ζουρλάρη ή οποίο/α καραγκιόζη/Ms Piggy, τρελή του Σαγιό…

Το σχόλιο μου δεν έχει σχέση με μικροαστικά, μικρομεσαία, συντηρητικά κολλήματα. Ούτε με τα bespoke κοστούμια του Κυριάκου και τα Λουμπουτεν της Αννας-Μαρίας-Κολοκυθοπούλου αλλά..

Οι προβλέψεις

Στα 60 +/- χρόνια της δημοσιογραφικής και εκδοτικής μου ζωής έχω κάνει δεκάδες προβλέψεις για το μέλλον. Η αιτία δεν είναι κάποιο θεϊκό χάρισμα που μου επιτρέπει να βλέπω το μέλλον αλλά, η προσεκτική μελέτη των όσων συμβαίνουν στη χώρα, στην περιοχή, στο κόσμο. Πως προέκυψε; Απ’ τον πατέρα μου, που αν και δικηγόρος, έφερνε σπίτι επιστημονικά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες, απ’ το περιβάλλον που μεγάλωσα, τους φίλους που απέκτησα. Στο τέλος της ζωής που διαπιστώνω πως καμία απ’ τις προβλέψεις δεν συγκίνησε κανένα, κανένας «αρμόδιος» δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτές με αποτέλεσμα να να στέκω εδώ στοι Κωσταλέξι μόνος και σιωπηλός χαμογελώντας με την κατάντια μου!

Ούτε Ευρωβουλευτής δεν κατάφερα να γίνω σαν τον τύπο της ΕΡΤ, εκείνον με την curly hair μωρέ…

Ντροπή μου