Payback time. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον – σύμφωνα με τον Μάντη Κάλχα τον Μάστερ Γιόντα -και το απαραίτητο χιουμοριστικό υπόβαθρο

Πρόλογος

Λυπάμαι που, στην αρχή αυτού του άρθρου θα «επαναληφθώ» αλλά, όποιος δεν διδάσκεται από την ιστορία επαναλαμβάνει συνεχώς τα ίδια λάθη . Το κείμενο λοιπόν που ακολουθεί είναι, όπως λέει ο τίτλος, χωρισμένο σε τρία μέρη. Στο τι έγραφα για το τι πρόκειται να συμβεί, στο τι πιστεύω για το παρόν και τι διαισθάνομαι (το προνόμιο της πρόβλεψης το έχει ο Κάλχας αλλά, εδώ έχω πάρει μόνο την …γνώμη του), ότι θα συμβεί στο μέλλον..

(τελευταία ανανέωση 12.09.18 11.29)

Παρελθόν

Εγραφα, τον Ιανουάριο του 2008, στο «Εν Λευκώ»….

«….Για να αρχίσω απ’ τα σοβαρά, μόνο μέσα στα τελευταία 10 χρόνια η Γη έχει μπει σε πορεία μη αναστρέψιμης καταστροφής, με τους πολίτες των αποκαλούμενων «αναπτυγμένων» χωρών να συνεχίζουν να σπαταλούν βασικά αγαθά με ρυθμούς που δεν είχαν παρατηρηθεί ποτέ πριν στην ιστορία του πλανήτη.

Δισεκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών από συσκευασίες κινητών τηλεφώνων μέχρι βουνά παλιών Η/Υ, που στέλνονται στις φτωχές χώρες, για να αποσυναρμολογηθούν από 10χρονα και 12χρονα παιδιά. Η κατανάλωση στο απόλυτο μεγαλείο της, καθώς ορδές διαφημισταράδων, διαφημιστικών εταιρειών και τύπων που κάνουν «δημόσιες σχέσεις» πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τα εν λόγω σκουπίδια διατίθενται σε μια τάξη ανθρωποειδών που μιλάει με γρυλίσματα και αμερικανιές (executive manager, mgr premium, art director (γιατί όχι καλλιτεχνικός διευθυντής, ρε καραγκιόζηδες;) και σε μια κοινωνία που έχει αναγάγει το «γιωταχί» σε κάποιο είδος Mανιτού.

Συναντώ αναγνώστες σε καταστήματα, στο δρόμο που μου λένε τα ωραιότερα πράγματα που μπορεί να ακούσει κάποιος σήμερα. Τη θέση μας , λένε, πήραν αλλόκοτα cyborgs. Snobs, Αναγεννημένοι μπουρτζόβλαχοι, νεόβλαχοι που σταματάνε τη «Mερσεντέ» τους για να αδειάσουν το τασάκι στην άσφαλτο, καθίκια που διπλοπαρκάρουν «για ένα λεπτάκι», αμόρφωτοι πεινασμένοι για αναγνώριση από τα πρωινάδικα και τα περιοδικά που εκδίδονται και ασχολούνται από και για τα κοινωνικά κατακάθια. Τυπάκια που φοράνε παπούτσια με πατίνα χρώματος «σκατί» και επιδεικνύουν τη ματαιοδοξία τους στο Parasite Beach και στα αυτοκίνητα – που αγοράζουν με leasing σε καταχρεωμένες τους εταιρείες. Οι θέσεις που εκφράζω -ακόμη- σε αυτές τις σελίδες δεν έχουν πλέον καμία σημασία ή αξία. Έχω πέσει τόσο βαθιά στη λούμπα, ώστε η παραμικρή αντίδραση να συνιστά κακής ποιότητας αστείο….

…Οι καιροί αλλάζουν και τα νερά ανεβαίνουν όχι μόνο απ’ το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το λιώσιμο των πάγων και την άνοδο της στάθμης, που εξαφανίζει παραλιακές πόλεις και νησιά. Οι καιροί αλλάζουν και επειδή δημιουργείται ένας νέος τύπος οικονομικού μετανάστη: ο πρόσφυγας περιβάλλοντος.

Οι καιροί αλλάζουν, όμως το ερώτημα μένει ίδιο: Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Στους προηγούμενους αιώνες δεν υπήρχε σαφής απάντηση. Η ελπίδα για το καλύτερο βάδιζε δίπλα στις προβλέψεις για το χειρότερο.

Όχι πια. Τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο. Όπως έχω ξαναγράψει (κάποτε κάποιος ίσως έπρεπε να συγκεντρώσει τις προβλέψεις του Μαντείου των… Τροχών), ήλθε η ώρα της αποπληρωμής για τον αποκαλούμενο «αναπτυγμένο» κόσμο. Όλα, από την εισβολή στο Ιράκ μέχρι τις χιλιάδες των μεταναστών που εκβράζονται στις ακτές της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας και, τελευταία, της Πορτογαλίας, δείχνουν το δρόμο προς το μέλλον. Ζοφερό και άγριο, καθώς οι χορτασμένοι θα αρχίσουν να αισθάνονται την πίεση εκείνων που, έχοντας χάσει τα πάντα, θα στραφούν εναντίον των εκμεταλλευτών.

Είναι «γιορτές» και δε θέλω να σας στεναχωρώ και να δίνω το δικαίωμα στο μέγα πλήθος των «ειδικών» που ξεφύτρωσε από το 1970 και μετά να λέει ότι «επαναλαμβάνομαι». Οι καιροί αλλάζουν για όλους και για όλα, και βέβαια και για μένα, που, απ’ ό,τι βλέπω, αλλάζουν ταχύτερα απ’ ό,τι περίμενα. Ο κόσμος που αγαπούσα, θαύμαζα και τιμούσα δεν υπάρχει πια, εκτός από λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα των δύο χεριών περιπτώσεις…»

 

Το Παρόν

Έχοντας πάντα μείνει μακρυά απ’ το κομματικό (αλλά όχι το πολιτικό) παιχνίδι βλέπω μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ένα αριστερό, όπως δηλώνει, κόμμα να κυβερνάει την Χαρτόβια (οι χαρακτηρισμοί λόγω του συνεχούς χιουμοριστικού υποβάθρου), με την συνεργασία ενός δεξιού πολιτικού (δεν τομάω να αποκαλέσω του ΑΝ.ΕΛ «κόμμα¨), και την συμμετοχή χαρακτήρων που έπαιξαν πρωταγωνιστικόύς ρόλους στις κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη και του Γεωργίου του Β Παπανδρέου του Γ

Θα πείτε και μεγάλο το δίκιο σας ότι, έτσι γίνεται σε όλες τις δημοκρατικές χώρες και δεν διαφωνώ παρά μόνο σε ένα σημείο: στο χιουμοριστικό περιεχόμενο των συνεργασιών στο οποίο, όπως οι παλαιοί αναγνώστες γνωρίζουν, έδινα πάντα μεγάλη σημασία.

Επιτρέψτε μου να εξηγήσω… Τα ππρώτα πράγματα που παρατηρώ στα μέλη μίας νέας κυβέρνησης είναι (κατά σειρά προτεραιότητας), τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστιά, τις αισθητικές επιλογές (κουστούμια, κυνηγετικά γιλέκα, ανοιχτά σκέλη και χούφτες στα αχαμνά, φορέματα, ρολόγια (Rolex, Citizen, Garmin), T-Shirts, σανδάλια, γραβάτες, πουκάμισα, επενδύτες και, γενικά, τα στοιχεία που, (μου) επιτρέπουν να «διαβάσω» την ιστορία του κάθε δημόσιου προσώπου και τις απόψεις του χωρίς να χρειαστεί να τον γνωρίσω από κοντά

Για τις κυβερνήσεις ως το 2015 έχω γράψει πολλά τα οποία μάλλον δεν άρεσαν στους ενδιαφερόμενους αλλά, για την «1η Φορά Αριστερά» δεν έχω γράψει όσα ίσως έπρεπε επειδή όπως πολλοί, περιμένα «να δω τι θα γίνει¨. Έμεινα περίπου σιωπηλός ακούγωντας τον Αλέξη να δηλώνει όλα τα φοβερά και απίστευτα των πρώτων ημερών (κατάργηση μνημονίων μ’ ένα νόμο και μία πράξη, βασικός στα 751 ή κάτι, 13η σύνταξη και όλα όσα ειπώθηκαν τότε).

Εκείνο όμως που με «τρόμαξε» περισσότερο ήταν η εμφάνιση της αισθητικής που εξέπεμπαν ορισμένοι χαρακτήρες σαν τον Γιάνη Βαρουφάκη, την Κα Κωνσταντοπούλου, τον κ. Λαφαζάνη και άλλους που «έτρωγαν» τα τελικά «ς», ξεχώριζαν για τα look (μπλουζάκια με «επαναστατικές» στάμπες, κομώσεις «αφάνα», πυκάμισα με διπλές μασέτες και χρυσά μανικετόκουμπα, σακάκια με σηκωμένους γιακάδες με κόκινα σιρίτια αλλά, και άλλους με backpaks «Mandarina Duck» και πανελόνια cargo

Ούπς, είπα! Τι έχουμε εδώ; Ποία η Αλλαγή; Αφήσαμε τα ιριδίζοντα κουστούμια και τις γούνες αλεπούς και αδράξαμε το Greenwitch Village;  Διαβήκαμε τις εποχές του «Μοστρού», των «Δειλινών»  και του Ντα Κάπο και φθάσαμε στην εποχή των suave nonchalant metrtosexuals; Και αν ούτως έχουν τα πράγματα ποίον το μέλλον αυτής της Αριστεράς; Είς την Νέα Ύόρκη; Εις την Βενεζουέλα; Εις τας Μπρουσέλς; Εις το ΝΑΤΟ; Εις το «ανήκωμεν εις την Δύσιν»; Εις το «Βλέπουμε και Κάνουμε»;

Τρία και μισό χρόνια μετά (give or take) και βλέποντας την παρουσία του Αμερικανικού παράγοντα στην ΔΕΘ (αλλά και άλλα που θα αναφέρω πιο κάτω) κατάληξα στο συμπέρασμα ότι, το μέλλον τηςΧαρτόβιας  είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής πράγμα το οποίο, εμένα τουλάχιστον χαροποιεί διότι, υπάρχει η ελπίδα, κάποια στγμή  η Χαρτόβια να γίνει η 51η πολιτεία της υπερδύναμης και όλοι να αποκτήσουμε και Αμερικανικό διαβατήριο.

Για να σοβαρευτώ όμως η εξέλιξη αυτή θέτει τέρμα στις φιλοδοξίες της Κας Ζωής και του κ. Λαφαζάνη για εγκαθίδρυση Δημοκρατίας Μπολιβαριανού τύπου και επιστροφή στη δραχμή. Ακόμα η αριστερά Βρυξελλών προϋποθέτει το «come back Mrs Merkel», την πιστή τήρηση των μνημονιακών υποχρεώσεων και, το κυριότερο κατά την άποψη μου, το κλείσιμο τς πόρτας για μία κυβέρνηση της (νέας) Ν.Δ!

Τι είναι αυτά που γράφεις «λέει» ο αχός των αντιρρήσεων που φθάνει απ’ την οδό Πειραιώς. Είναι δυνατό ο Αλέξης να κερδίσει τς εκλογές μετά από όσα έχει υποσχεθεί και δεν «υλοποιήσει»; Απευθύνομαι πάλι εις τους αναγνώστες που διαβάζουν τα σχόλια μου στο φατσοβιβλίο και ερωτώ: πόσες φορές έχω γράψει ότι, αυτή η κυβέρνση θα παραμείνει τουλάχιστον ως το 2026; Πέντε; Δέκα; Αρκετές;

Παλαιός μου συνάδελφος ζήτησε να το «εξγήσω». Απάντησα με μία, μάλλον μεγάλη ερώτηση: ποιά «δεξιά» κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει περάσει όλα αυτά τα μέτρα που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ο συνάδελφος έμεινε για λίγο σιωπηλός και είπε: καμία! Η εξηγηση του φαινομένου είναι (για μένα) απλή: οι περισσότεροι σκεπτόμενοι πολίτες νοιώθουν μέσα τους πως, αν κάποιος ΔΕΝ λάβαινε αυτά τα μέτρα η Χαρτόβια θα είχε καταστραφεί!

Ήταν όμως η ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο που σημάδεψε την, κατά την άποψη μου,  Οβιδιακή του μετάλλαξη! Απο Πρόεδρος 15μελους που κάνει στροφές 360 μοιρών και, έχει «αυταπάτες» εξελίσσεται σε Ευρωπαίο ηγέτη έτοιμο να καταλάβει τη θέση που διεκδικεί ο Γιάννης με το DiEM25!
Σε αυτό, για μένα ως παρατηρητή φυσιογνωμιών και γεγονοτων, συντελεί η παρουσια της ωραιότατης Κας Αχτσίογλου, του metrosexual κ. Τσακαλώτου (με το «Mandarina Duck» backpack του), η suaveness του κ. Κατρούγκαλου και το ορολόγιον Garmin εις τον αριστερο του καρπό
Αλλά σημεία που με κάνουν να αισιοδοξώ ειναι η επιβλητική παρουσία στην ΔΕΘ των «φονίαδων των λαών Αμερικάνων», το entourage των 7(😉 ο η λαγών με την προσωπική του φρουρά, η ύπαρξη νοσοκομειακού οχήματος αλά George W Bush, η παρουσία του Αμερικανού Υπουργού Εμπορίου (που μου θύμισε τον Waldorf του Muppet Show) και, μη ξεχάσω, η διαδρομή που έκανε το «Ασημένιο Βέλος» προς το λαμπρό μέλλον
Έχω ακόμα πολλά σημεία που μου δείχνουν οτι, η μετάλλαξη θα ενταθεί ώστε στο τέλος της 4ετίας να γίνει ένας Deadpool III, μπορεί και Iron Man!
Ας βρεθεί κάποιος να μου πει με ποιον τρόπο θα μπορέσει ο Κυριάκος να αντιμετωπίσει αυτό το θαύμα της Αριστεράς Βρυξελλων

Στο σημείο αυτό πρέπει, απαραίτητα, να αναφέρω και την άλλη άποψη που τυχαίνει να είναι και δική μου!

Αυτοί που δάνεισαν τόσα δισεκατοιμμύρα δραχμές και ευρώ ήξεραν ότι, το «κράτος» δεν ήταν ικανό να διαχειριστε τον τεράστιο πλούτο των  Α, Β και Γ πακέτων Στήριξης, Προγραμμάτων Ντελόρ και άλλων υποστηρικτικών δανείων. Το 80% των δισεκατομμυρίων ξοδεύτηκαν σε αγορές μερσεντέ , μπεμβέ και καγιέ, σε κατασκεύη ροζ μεζονετών, πλει ρουμ και, να μη ξεχνάμε, σε «διασκέδαση» στα «πολιτιστικά» κέντρα της παραλίας.

Η αφιονισμένη κατανάλωση γέννησε το life style όπου διακεκριμένοι «βλάχοι» έδειξαν στον «Έλληνα» πως να είναι μάγκας και καραμπουζουκλής, να καπνίζει Κοχίμπα και, γενικά, να συμπεριφέρεται σαν κατακτητής στην ίδια του τη χώρα. Η ίδια βέβαια (η κατανάλωση) στήριξε τις Ευρωπαϊκές, Ιαπωνικές, Κορεατικές και, τελευταία, Αμερικανικές επιχειρήσεις καθώς ο «υπερήφανος και ανεξάρτητος Ελληνικός λαός» ψώνιζε μανιασμένα τα προϊόντα τους στηρίζοντας έτσι τις οικονομίες των χωρών και εξασφαλίζοντας υψηλή ποιότητα ζωής στους εργαζόμενους των χωρών τους. Κάθε σκέψη, προσπάθεια, πράξη που είχε σαν στόχο «να φτιαχτεί κάτι στην Χαρτόβια» συνετρίβει στις μυλόπτρες της γραφειοκρατίας, του κρατισμού, του 3ου Δρόμου προς τον Σοσιαλισμό, της Αλλαγής, των Ακόμα Καλύτερων Μέρες, της  Επανίδρυσης του Κράτους και του Λεφτά Υπάρχουν

Λογικό ήταν  ο «λαός» να εκλέξει Αλέξη και να περιμένει ότι, ο 44χρονος ηγέτης θα βγάλει τη χώρα απ’ την κρίση. Η απογοήτευση του από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν τόσο μεγάλη ώστε έλαβε μέρος μαζικά ψηφίζοντας «όχι» σε ένα Δημοψήφισμα που, το πραγματικό ερώτημα ήταν: «ποία θέλετε να είναι η διάμετρος και το χρώμα του σχοινιού που επιθυμείτε να κρεμαστείτε»!

Όπως λέει το παλιό κλισέ, «τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές» βλέπω στην τηλεόραση την άφιξη του στο ξενοδεχείο «Μακεδόνία Παλάς» και θυμάμαι τις εικόνες από ανάλογες αφίξεις Αμερικανών  Προέδρων σε σημεία ενδιαφέροντος. Μία κουστωδία 10 οοχημάτων κινείται σε δρόμους που έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία και, κάπου 5000 αστυνομικοί «φυλάνε» ότι πρέπει να φυλαχτεί με την βοήθεια πρακτόρων των FBI, CIA, NSA κλπ για να μην αναφέρω την παρουσία της ναυαρχίδας του 6ου Στόλου και του κ. Σκουρλέτη.

Οι δημοσιογράφοι των καναλιών διαγωνίζονται ποιος θα κάνει την καλύτερη «πρόβλεψη» για τις «εξαγγελίες» του Πρωθυπ και του αρχηγού της αντιπολίτευσης κ. Μητσοτάκη. Το μέγα ερώτημα είναι αν θα «κοπούν» ή όχι οι συντάξεις και το αμέσως επόμενο το όνομα της FYROM. Την οποία FYROM έχουν (ή πρόκειται να) επισκεφθεί οι μισοί ηγέτες των χωρών της Ε.Ε, ο Γ.Γ του ΝΑΤΟ και βέβαια η Κα Μέρκελ -προετοιμάζοντας (κατά την διαίσθηση του Μάντη), το Προτεκτοράτο της (όλης) Μακεδονίας (κατά το Όλον ΠΑΣΟΚ).

Βέβαια ο γράφων (και ο Κάλχας) θα προτιμούσε οι εξαγγελίες αυτές να είχαν επικεντρωθεί σε μέτρα για ριζική αναδιάρθρωση των δομών της Παιδείας, σε άλλα για την δημιουργία πάρκων Έρευνας & Τεχνολογίας, στην ίδρυση βιοτεχνιών που θα κατασκευάζουν μικρά αεροπλάνα και λοιπών ονειρικών καταστάσεων για τις οποίες έγραφα και αγωνιζόμουν σε όλη μου τη ζωή αλλά, όπως πολλές φορές έχω πεί, ποίος είμαι εγώ για να αντιμετωπίσω έναν Χατζηδ άκη, έναν Σκανδαλίδη, μία Καρακώστα ή έναν Καραπίπα; Αντ’ αυτών η αλλαγή είναι τα μαθ΄ληματα να αρχίζουν στις 9 -αλλά οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά στις 07.30

Το Μέλλον

Ορατό! Σταδιακή ένταξη των υπηρεσιών της Χαρτόβιας στην κομματική δομή του κυβερνώντος σχήματος, συνεχής έλεγχος από τις υπηρεσίες της Μπρουσέλς και της Γουοσινγκτώνος (όπως την αποκαλούσαν παλιά!) και, στο κοντινό μέλλον, δυνατό rapprochemant με την «φλίλη και σύμμαχο μας στο ΝΑΤΟ Τουρκία» αν, στο μεσοδιάστημα, δεν έχει βομβαρδιστεί από τς ΗΠΑ πράγμα που «παίζει» την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές

Έαν οι ΗΠΑ δεν επιτεθούν τότε ο μόνος τρόπος να περιοριοστεί η Ρωσία είναι ο πλήρης έλεγχος των Στενών και της Μεσογείου από φιλο-αμερικανικές δυνάμεις μεταξύ των οποίων, oh yes, και η Χαρτόβια. Για να γίνει αυτό απαιτείται μία προσέγγιση Άγκυρας-Αθηνών, ένα rapprochemant δλδ το οποίο άρχισε να διαγράφεται στον ορίζοντα με τα εγκαίνεια του Ελληνικού προξενείου στη Σμύρνη και την επαναπροώθηση των Τοιύρκων στρατιωτών σε χρόνο dt.

Η «προσέγγηιση» θα περιλαμβάνει την «διευθέτηση» των προβλημάτων στο Αιγαίο, το μοίρασμα των ενεργειακών κοιτασμάτων και τον «χαρούμενη» συνύπαρξη των δύο αδεφφών λαών στο στυλ «εγώ Χριστό, εσύ Αλλάχ» με ισχυρη δόση «Ακμπάρ» λόγω της ύπαρξης στην Χαρτόβια 60.000 «παράτυπων» μεταναστών.

Με αυτά κλείνω αυτή την σύντομη παρουσίαση της Μορφής των Πραγμάτων που Θαρθουν ελπίζοντας ότι δεν κούρασα τους αναγνώστες σημειώντας ότι, το άρθρο θα δέχεται συνεχείς ενημερώσεις στα σημεία. Οιν ενμερώσεις θα εμφανίζονται με διαφορετική γραμματοσειρά ή χρώμα

 

 

 

 

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

15 σκέψεις σχετικά με το “Payback time. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον – σύμφωνα με τον Μάντη Κάλχα τον Μάστερ Γιόντα -και το απαραίτητο χιουμοριστικό υπόβαθρο

  1. «Σήματα λυγρά» (ολέθρια σημάδια) (Ιλιάδα). Κάτι θα ξέρει ο Οδυσσέας της Ιθάκης…
    Όσο για τον μάντη Κάλχα, μια «προφητεία» του Ιονέσκο έλεγε ότι «μπορείς να προβλέψεις αυτά που έχουν συμβεί» και δυστυχώς στην Ελλάδα ζούμε σε μια κακόγουστη επανάληψη (φάρσα την έλεγε ο Μαρξ) την ίδια τραγωδία.
    Απλά, οι σύγχρονοι «ποιητές» είναι κωμωδοί…

    Μου αρέσει!

    1. Θα πρότεινα να επισκεφθείς την Αμερικανική πρεσβεία και να ζητήσεις Αμερικανικό διαβατήριο. Είναι 90% βέβιος πως θα στο δώσουν!

      Μου αρέσει!

  2. Καλησπέρα σας

    Σαφής και ‘ανατέμνουσα’ η προσέγγιση που κάνατε.
    Εν τη διαχρονία της ‘χαρτόβιας’…
    Μία μικρή ένσταση, στην ‘αποφώνηση’, όσον αφορά τα μηδενικά του πλήθους των παρανόμως εισελθόντων…

    υγ
    Ο πατήρ Ηρακλής (στο αποστολιδέικο -ως συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος Ρένος) στο πρώτο ήμισυ του 20ου αι. και απουσία ‘ίσως’ …ενημερωτικών μέσων περί τις προβαλλόμενες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες των Αθηνών, έπαιρνε τον μικρό Ρένο για έναν περίπατο …φυσιογνωμικής, προς επιλογήν ταινίας. Φυσιογνωμική στις φωτό των προθηκών των υποψηφίων αιθουσών…

    Έρρωσο.

    Μου αρέσει!

      1. Άνευ σημασίας…
        (αν ρωτάτε για την αφεντιά μου / …θα ήταν τιμή μου εάν θα συνέδραμα στο τέλος της ‘ημέρας’ -έστω διαδικτυακώς- στην ζύμωση μίας ‘τρίτης γενιάς’: i. σε συνέχεια εκείνης του αειμνήστου Ρ.Α ii. σε συνέχεια της δικής σας…)

        Μου αρέσει!

      1. Με τιμά το άνω σχόλιο -από την δική σας γραφίδα!
        Λάβετε υπ’ όψιν ότι τυγχάνω θιασώτης του ‘ιστολογείν’,
        που συνήθως αντιγράφει-καταγράφει, με σεβασμό/αναφορά στην πηγή -κατά το δέον(!), αλλά… σπανίως γράφει.

        Μια γαλήνια Κυριακή εύχομαι στον οικοδεσπότη και τους αναγνώστες του.
        (σε πείσμα των ‘Ξενοφώντα’/’Ζορμπά’ και του ‘Χ’ …νονού των)

        Μου αρέσει!

  3. Για τον τον θεό ΡΑ λεει…τον αιγυπτιο του φωτός….ή οχι ,πού να θυμάμαι….

    Οσον αφορά βέβαια τον Ρένο Αποστολίδη δεν εχω να συμπληρώσω κατι… Επειδή ομως ειμαι σκυλος τζογαδόρος ,παω 5 ευρω στοίχημα οτι ο ανώνυμος ειναι ενας απο τους γιούς του … Και αλλα 5 οτι ειναι ο Ήρκος Αποστολίδης….

    ΥΓ. Αφέντη μου …πήγα πολυ μακρια και γύρισα ξανά εδω …στα φατσομπουκ δεν εχω γούστα και ειχα πολυ καιρο να σε διαβάσω…ζαλίστηκα ,κατι θυμήθηκα απο τα παλιά, κατι πεθύμησα που χάθηκε…

    Σε φιλώ…η φιλία ειναι συγγένεια….πατριδα μας οι Τ.Ε….

    Τι!!! Δεν θυμασαι τι σημαινει ΤΕ….τεχνικές εκδόσεις Πιλότε μου…

    Μου αρέσει!

      1. Από το όνειρο της ζωής θα ξυπνήσεις πεθαίνοντας. Μέχρι τότε όλα καλά. Ονειρικά θα έλεγα….χεχε….

        Μου αρέσει!

      2. Στο έχω πει ….μην τα βάζεις μαζί μου Κωνσταντίνε …δαγκώνω το χέρι που με ταϊζει …

        Σ’αγαπω πολύ…Μην στεναχωριέσαι…οι άλλοι δεν ονειρεύτηκαν ποτέ στον ξύπνιο τους…καλά είμαστε σε λέω…

        άσ’τους να ρίχνουν την μπίλια στη ρουλέτα…εμείς ρίξαμε την πέτρα στον ορίζοντα,χτυπήσαμε τον ουρανό και αυτός έπεσε στο κεφάλι μας…

        Μαγκιά μας…Και μαγκιά του βέβαια…

        Μου αρέσει!

    1. Ουδεμία βιολογική σχέση με την οικογένεια του Αειμνήστου…;)
      (ας μην παραβλέπεται η τελεία μεταξύ Ρ και Α,
      όχι πως εστερείτο φωτός ο Ρ.Α -τουναντίον!)

      Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.