Οι πολλαπλές αστοχίες του Αλέξη Τσίπρα στην Άγκυρα

Το είδα στο ιστολόγιο του Μιχάλη Ιγνατίου
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (Α) σε χειραψία με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν μετά την συνάντηση που είχαν στο πρωθυπουργικό μέγαρο στην Άγκυρα, την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, Andrea BonettiΟ πρωθυπουργόςΑΛΈΞΗΣ ΤΣΊΠΡΑΣ (Α) σε χειραψία με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν μετά την συνάντηση που είχαν στο πρωθυπουργικό μέγαρο στην Άγκυρα, την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, Andrea Bonetti

Του Γιώργου Πετράκη

Με μια γενική υπόσχεση της Τουρκίας για συνεργασία στο προσφυγικό, αλλά με βολές και του ίδιου του κ. Τσιπρα από το Πρωθυπουργικό Γραφείο στην Άγκυρα εναντίον της Ευρώπης και με αρκετές αστοχίες και ατυχείς στιγμές, ολοκληρώθηκε η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία.

Ο κ. Τσίπρας που δήλωσε υπέρμαχος της  ελληνοτουρκικής προσέγγισης και συνεργασίας, πολύ σωστα έθεσε το προσφυγικό στον Τούρκο ομόλογο του, ο οποίος όμως αντί να δεσμευθεί ότι θα κινητοποιηθεί η Τουρκία για την αντιμετώπιση των κυκλωμάτων δουλεμπόρων που στέλνουν δεκάδες ανθρώπους από τα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία στις ακτές του Αιγαίου και τελικά στις βάρκες του θανάτου, έστρεψε κυρίως την συζήτηση στην ..ανατροπή του Ασαντ. Και περιόρισε ουσιαστικά την συζήτηση στα ανταλλάγματα που πρέπει να δοθούν στην Τουρκία για να συντηρήσει τα σχεδόν 2 εκατομμύρια προσφυγές που ζουν στο έδαφος της.

Όμως ο κ. Νταβουτογλου στις δηλώσεις του αποκάλυψε ότι σχεδιάζεται και μια τριμερής συνάντηση Τουρκίας-Γερμανίας-Ελλάδας για να συζητηθεί το πρόβλημα των προσφύγων, μια πρόταση που δεν διευκρινίστηκε τι ακριβώς περιεχόμενο θα έχει. Διότι από πρώτη ματιά δίνεται η εντύπωση ότι η Ελλάδα θα βρεθεί ανάμεσα σε μια χώρα που δεν θέλει να δεχθεί πλέον νέους πρόσφυγες (Γερμανία) και μιας άλλης χώρας που δεν θέλει να κρατήσει πια τους προσφυγές που ζουν στο έδαφος της (Τουρκία). Συγχρόνως θα πρέπει να διευκρινισθεί τι είδους συνεργασία είναι αυτή την οποία θα έχουν τα Λιμενικά Σώματα των δυο χωρών, ώστε στην πράξη να μην μετατραπεί αυτή η διαδικασία σε άτυπη κοινή εποπτεία των ελληνικών χωρικών υδάτων και του διεθνούς θαλασσιοί χώρου που εμπίπτει στην ελληνική ζώνη ευθύνης Έρευνας και Διάσωσης.

Ο κ. Τσίπρας ευγενικά απάντησε στο μειονοτικό ζήτημα που έθεσε ο κ. Νταβουτογλου, πολύ σωστα μίλησε για την ανάγκη κατάργησης των Εγγυήσεων στο Κυπριακό αλλά δυστυχώς στην επίσκεψη υπήρξαν πολλά φάλτσα και αστοχίες.

  • Δέχθηκε να παραστεί σε ένα ποδοσφαιρικό ματς εθνικών ομάδων γνωρίζοντας ότι το γήπεδο είναι μια ανέλεγκτη «μάζα». Το είχε ζήσει ο Γιώργος Παπανδρέου στο παιγινδι ΠΑΟ-Φενέρπαχτσε, αλλά κανείς δεν διδάσκεται από τα παθήματα.

Τα κασκόλ που φόρεσε ο κ.ΤΣΙΠΡΑΣ και κυριαρχούσε περισσότερο η τουρκική σημαία, κανείς δεν το προσεξε;

Και φυσικά ήταν πολύ δυσάρεστη στιγμή όταν Τούρκοι φίλαθλοι αποδοκίμασαν τον Εθνικό μας Ύμνο.

Κανείς συνεργάτης του πρωθυπουργού δεν τον προφύλαξε ώστε να μην βρεθεί, με τις γνωστες ανατολίτικες κουτοπονηριές να κάθεται δίπλα στον κ. Νταβούτογλου (αλλά σε χαμηλότερη καρέκλα) κάτω από ένα τεράστιο κάδρο με την φωτογραφία του Κεμάλ..

Αυτά αφορούν την επικοινωνία περισσότερο, γιατί οι πραγματικές αστοχίες έγιναν επί της ουσίας.

Ο κ. Τσιπρας ατυχώς επέκρινε επί τουρκικού εδάφους την Ε.Ε. λέγοντας ότι «θα πρέπει η Ε.Ε. να αναλογισθεί τις ευθύνες της» συνηγορώντας έτσι στην επιχειρηματολογία της Άγκυρας.

Ο κ.ΤΣΙΠΡΑΣ έθεσε το θέμα των παραβιάσεων, άκουσε τον κ. Νταβουτογλου να μιλά για «ενθεν  και ενθεν» παραβιάσεις και υποσχέθηκε όπως είπε να «συζητήσουν το θέμα την επομένη φορά όταν θα υπάρχουν περισσότερα στοιχεία..»

Εντελώς αψυχολόγητα ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε «ανοικτα ζητήματα» μεταξύ των δυο χωρών, αναφορά πουΑΝ δεν αποτελεί φραστικό λάθος ουσιαστικά αποτελεί αλλαγή πολιτικής της χώρας  μας, που αναγνωρίζει ως μοναδικό ανοικτό ζήτημα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Μεγάλο φάλτσο στην συνέντευξη Τύπου ήταν η απάντηση του κ. Τσιπρα σε ερώτηση για τις ενταξιακές συνομιλίες της Τουρκίας και το βέτο που έχει θέσει η Κύπρος.

Ο έλληνας πρωθυπουργός απάντησε ότι πρέπει να ανοίξουν τα Κεφάλαια αλλά όχι να κλείσουν γρήγορα και ότι πρέπει να γίνουν αμοιβαία βήματα. «Όπου υπάρχει βούληση υπάρχει και ο τρόπος» είπε ο κ. Τσίιπρας προσθέτοντας ότι οι θέσεις της Κύπρου μπορούν να συζητηθούν στην Σύνοδο Ε.Ε.-Τουρκίας.

Η δήλωση αυτή ουσιαστικά εγκαταλείπει μόνη της την Λευκωσία που έχει δηλώσει ότι δεν θα άρει το βέτο στο άνοιγμα των Κεφαλαίων εάν δεν εκπληρωθούν προηγουμένως οι οροί που έχουν τεθεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η εντονότατη αντίδραση από τη Λευκωσία υποχρέωσε κυβερνητικές πηγές να κάνουν διευκρινιστικές δηλώσεις στην ανταποκρίτρια του ΚΥΠΕ στην Τουρκία σύμφωνα με τις οποίες η αναφορά του πρωθυπουργού ήταν …«γενική» και εννοούσε ότι υπάρχει μια διερεύνηση για άνοιγμα κεφαλαίων αλλά η θέση που ισχύει είναι ότι χωρίς εκπλήρωση των όρων δεν ανοίγουν τα Κεφάλαια.

Αλλά επισήμως άλλη ήταν η θέση που εκφράστηκε και διατυπώθηκε δημοσίως στο πλευρό του κ. Νταβουτογλου.

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

20 σκέψεις σχετικά με το “Οι πολλαπλές αστοχίες του Αλέξη Τσίπρα στην Άγκυρα

  1. Διαφαίνεται η παλαιά ικανότητα του κ. Καββαθά στις εύστοχες παρατηρήσεις του σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής.

    Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    Μου αρέσει!

    1. να δώσουμε το μεγαλεξανδρο στα σκοπιανά αρχιγραμματέα;

      αν υπήρξε ένα τεράστιο αρχίδι αυτό ηταν το μεγαλεξανδρο,,,σε μιλάω ως Μακεδόνας,,,για πες

      Μου αρέσει!

  2. Βρε Φαντομά ανάρτησες νέο άρθρο! Ώστε πήγε το Τσιπρώνι στην Τουρκία ε; Δεν το ξερα.

    Πήγε για διαβουλεύσεις;
    Γύρισε;
    Κατέληξε σε συμφωνία;

    Μη μου πεις πως έκανε συμφωνία,μη μου το πεις να χαρείς. Όχι άλλη συμφωνία από το λεπρώνι. Να πάω εγώ την άλλη φορά. Ως τι;

    Ως ιπτάμενος αεριωθούμενος αρχιτρόμπας εκ του Cartoon Network ορμώμενος. Δέκα φορές καλύτερος από το κωλοπαίδι που είμαι σίγουρος πως τίποτα αριστερό δεν έχει πάνω του. Ούτε αριστερό αρχίδι. Κι αν έχει δύο, ειναι και τα δύο δεξιά. Ένα δεξί από πάνω και ενα δεξί αρχιδι από κάτω. Ναι.

    Μου αρέσει!

  3. Η αστοχία είναι μια και του μοναδικού υπεύθυνου, του Ελληνικού λαού.
    Και μια και βρίσκομαι στη Χαλκιδική για την άσκηση των αγροτικών καθηκόντων μου θα πρέπει να μνημονεύσω τον Αριστοτέλη:
    «Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής»
    Και επειδή αν, κατά τον Ναζίμ Χικμέτ, «η μισή μου καρδιά βρίσκεται εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται», δεν ξεχνώ και τον Κομφούκιο:
    «Στη χώρα που κυβερνάται καλά η φτώχεια είναι ντροπή, ενώ στη χώρα που κυβερνάται άσχημα ο πλούτος είναι ντροπή»
    Ας διαλέξουμε τη ντροπή που μας ταιριάζει.

    Μου αρέσει!

    1. Ένα καλό παράδειγμα χρειαζόταν. Ένας από αυτούς τους εκλεγμένους να ταρακουνήσει αυτόν τον άχρηστο όχλο ψηφοφόρων και απεχόντων ανέργων.
      Και αυτός φυσικά δεν ήταν ούτε και το πουστόπαιδο με τα δύο δεξιά αρχίδια.
      Μένει να αποδειχτεί 100% ανεπαρκής και χειραγωγούμενος.

      …μα να με πιάνουν κότσο όλα τα χρόνια της ζήσης μου μια ο Καραμανλής μιά ο Παπανδρέου μια κάτι μητσοτακοσημιτιδες και ξανά μανάΚαραμανλής και Παπανδρέου και κάτι Σαμαροβενιζελοβαζελίνοι και όλα αυτά γιατί;

      για να με πιάσει κότσο ΚΑΙ το λάθος της αριστερής πολιτικής πανίδας, ο φτού δεν το ξαναπιάνω στο στόμα μου με τα δύο δεξιά παπάκια!!!

      μέχρι και στο μέιλ τα έβαλε, ναι!

      tsipras@@dexia.com

      Πες μας ρε Αλαβάνε ποιος σου τον έφερε; Είναι πια θέμα εθνικής ασφάλειας. Αν πολλαπλασιαστεί το φαινόμενο του εις διπλούν δεξιού παπακίου θα χάσουμε τα αυγά ρε…και τα πασχάλια…ναι

      Μου αρέσει!

      1. Τώρα πια ήταν εύκολο να φανταστώ μια Ελληνίτσα χωρίς Καββαθά. … …

        ….τότε όμως είναι δύσκολο που θα σκεφτώ αυτήν χωρίς τον

        (….είναι άνθρωπος της αποσιώπησης………….ναι;)

        ……………….. …….. …….. …………. ….. . … .

        και του παρελθοντομέλλοντος αιώνος της γραμματικής και της σύνταξης

        ΥΓ.
        Αφέντη στο χρωστάω. Μπορεί να αδιαφόρησα για το παρόν αλλά …
        μόλις είδα το μέλλον φαντάστηκα ένα καλύτερο παρελθόν…

        σε φιλώ

        (τα αποσιωπητικά ήταν το μεγάλο μάθημα που πήρα από σένα)

        Μου αρέσει!

      2. Μου λέει ο αδελφός μου,

        «έχετε κώδικα και μόνο εσείς καταλαβαίνετε τι λέτε»…

        θα το βοηθήσω λίγο το αδερφάκι μου και θα του πω πως, αυτοί που ήρθαν εδώ να σώσουν τη χώρα δεν είναι φίλοι δανειστές αλλά νταβατζήδες τοκογλείφτες…

        αφού διαγούμισαν το μοναστήρι(καλά μοναστήρι δεν ήταν ποτέ η Ελληνίτσα,το παράκανα), αφού γλέντησαν την ηγούμενη τώρα μας έβγαλαν όλες τις καλόγριες και στο πεζοδρόμιο και …

        από τις πληγές των δανείων γλείφουν το αίμα των τόκων μας μέχρι άλλο να μη μείνει στις φλέβες …

        ΠΟΙΟΣ αδελφέ εν Χριστώ και αγαπημένο αδερφάκι,της μάνας μου και συ γιος,Γιαννάκη μου και johnlegarcon που σε φωνάζουν οι φίλοι ….ΠΟΙΟΣ είδε το μέλλον και θέλησε ένα καλύτερο παρελθόν για να γλιτώσουμε από το θλιβερό ο παρόν μας;

        Ο Παρελθών Παρών Και Μέλλοντας ηγούμενος, του αυτού διαδικτυακού μοναστηρίου… Ο Ταξιδιώτης του χρόνου,ο αγαπημένος μου Δάσκαλος και Φίλος και Αδελφός και Πατέρας ο Κώστας Καββαθάς…αλλά και για τον Κώστα έχω μια βοήθεια…

        Κωνσταντίνε, στη ζωή δεν υπάρχουν χαρές και λύπες. Οι χαρές και οι λύπες είναι η ζωή. Οι χαρές δεν ειναι για να χαίρεσαι και οι λύπες δεν είναι για να λυπάσαι. Είναι για τις ζεις. Να δώσεις ένα φιλί στη Σοφία και να της πεις κι αυτό…

        για τη ζωή είναι οι άνθρωποι μας και οι φίλοι μας…
        και αυτό που λέει ο άλλος δάσκαλός μου ο Καμύ είναι για τη ζωή,πως…

        «στο φως τούτος ο κόσμος είναι η πρώτη και τελευταία μας αγάπη»…ναι…

        ΥΓ.
        Για όποιον ενδιαφέρεται για τον θάνατο,να του πω πως για τον θάνατο είναι ο Επίκουρος που λέει πως, όταν εισαι εκεί δεν είσαι εδω,οπόταν, οταν είσαι εδώ δεν είσαι εκεί….
        οπόταν…

        Γλύψε το γκαβλί μου γλύψε
        της πληγής μου τοκογλύφε

        (εδώ το γλύφω με «υ» για να κάνουμε και ρίμα οπτική,ναι; ακόμα ένα «αχριστούργημα» αφιερωμένο στον αδελφό μου Γιάννη, ο οποίος επινόησε πρώτος και παρουσίασε την έννοια του αχριστουργήματος…

        σας φιλώ
        coyoteracing, ποιητής αχριστουργημάτων, αδελφός jlg…
        …κλείνει η παρένθεση)

        Μου αρέσει!

      3. Πρεπει να προσλάβω διορθωτή αχριστουργημάτων…το αχριστούργημα εχει ως εξης…

        Γλύφε το γ….ί μου γλύφε
        της πληγής μου τοκογλύφε

        …αλλά αυτοί οι αυτόματοι διορθωτές στα ipad, μου ´καναν το «φου» …»ψου»…

        αλλά όταν έγραφα «γκαβλί»
        δεν πήρες μπρος διορθωτή

        ….κι άλλο αχριστούργημα!! Μωρέ τι μέρα έμπνευσης και η σημερινή!!!

        Μου αρέσει!

      4. ακριβώς έτσι…όπως …

        (όπως αύριο σαν να ΄ταν θα πάω στο περίπτερο)
        και όπως…

        ο Τολστόις βλέπει τον κόσμο κι ο Ντοστογιέφσκις το δωμάτιο,έτσι στο ακριβώς όμως, όπως μου ΄ρθε θα πάω και θα ζητήσω…
        απ΄τον περιπτερά που δεν φταίει κιόλας…

        και θα τον ρωτήσω …

        »ρε ηλίθιε,μήπως, όπως, και απ΄ ό,τι φαίνεται δεν ήρθαν ούτε και φέτος οι 4τροχοί,γαμώ το 2016…»

        ΥΓ.
        …zmpoutsam όλοι όσοι έπονται της πρωτοπορίας…γνώρισα το πρωταεροπόρο…

        Όλες οι χρονιές δικές μας Κώστα και τα χρόνια τα καλά δικά μας.

        Μου αρέσει!

      5. Αγαπημένο μου ιστολόγιο,

        Όχι δεν σε ξέχασα…απλά συνεχίζω να σκηνοθετώ την ζωή μου εις βάρος τους…και αυτό με κουράζει,αλλά…

        καταλήγοντας θα σου πω κι αυτό…

        Σε αυτή τη ζωή μία είναι η τύχη. Να γεννηθείς …όλα τ´ άλλα είναι «επί» και «από» της τύχης….ναι;
        Τώρα τι πήγε λάθος;…θα σε γελάσω

        Η επιαποτυχία

        Επιαποτυχής και οδοιπόρος
        Με τον σταυρό μ´ανέβασαν σε όρος
        ελαιών,δεν ήμουν αιμοβόρος κατα βάθος
        έψαχνα
        αν είναι στην αρχή ή στο μετά το λάθος

        …στην αρχή και στο μετά της δικής τους ζωής,γιατί η δική μου είναι τέλεια,ναι…εν τω μεταξύ…

        το ήξερες αγαπημένο μου ιστολόγιο,πως η Σαμάρα απέχει 10 ώρες με το τραίνο από τη Μόσχα;
        το ´μαθα χθες καθώς περνούσα με 300χλμ/ωρα μεσα από το μπλόκο της Νίκαιας…
        μου το σφύριξε η συνοδηγός μου,μια Ρωσίδα ειδικά εκπαιδευμένη για ειδικές μέσω μπλόκων και φτιαγμένα coyoteracing αγωνιστικά σαν του λόγου μου…
        Λάρισα-Βόλος 3 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα,ναι…

        δεν θα με τρελάνουν αυτοί,ΕΓΩ θα τους τρελάνω…
        γιατί ΕΓΩ σκοτώνω δράκους,ναι
        είδατε κανέναν; πώς να δείτε;
        ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΩ.

        φιλιά ρεεεεεε…η φιλία είναι συγγένεια ρεεεεεεε…

        (Αγάπη μου, αν διάβασες το παραπάνω να ξέρεις…αυτό με τη Ρωσίδα είναι ψέμα…μαλακίες τώρα,σιγά μη πήγαινα με 300)

        Μου αρέσει!

  4. ονειρω ζω στο δημοσιο να μπω
    με τον τσιπρα αρχηγο και τους φορους στο θεο…
    ….
    με ολα αυτα παντως κοντευουν να τον τρελανουν τον ανθρωπο οπως ειπε και η μαμα του

    αυτο το ερμο μονο καταληψεις ηξερε να κανει και καμια πορεια δεν ηξερε απο αυτα …
    ο εμπειρος ομως ελληνικος λαος με την πειρα των 40χρονων εδωσε την λυσηπου χρειαζονταν ο τοπος …

    σοβαρα τωρα …
    ενδεχεται οι τουρκοι να μπερδευτικαν περισσοτερο και να νομιζουν οτι τους κανουμε πλακα και οτι κατι πολυ εξυπνο τους ετοιμαζουμε και μπορει να ζητησουν και εξηγησεις απο τον αδωνη για να εχουν πληρη εικονα της καταστασης της ελλαδας … οποτε ο αδωνης θα τους επαναφερει στην ταξη … παμε καλα … δεθειτε η πτηση δεν τελειωσε …

    Μου αρέσει!

  5. …θα μιλήσω για τον Προμηθέα που έγινε Καίσαρας,..αύριο…

    για το πως το θύμα στην εξεγερσή του, γίνεται δήμιος στην επανάστασή του…αλλά όχι τώρα Αλέξη …θα περιμένω να φας κι άλλους…

    αλλά εσύ χαίρεσαι που φαγες τον πρώην αρχάγγελο Γαβριήλ…ούτε ο θεός που δεν πιστεύεις το ΄κανε…όμως…

    σε ρωτώ, σε πιο βάθος χρόνου θα επαληθευθεί και η δική Του και η δικιά σου προφητεία;

    σκατασταμούτρασας

    υγ.
    το θύμα πάντα γίνεται δήμιος

    Μου αρέσει!

    1. «Μισώ τα θύματα που σέβονται το δήμιό τους» (Sartre), κατά συνέπεια και τους βουλευτές, που ως θύματα παραιτούνται, παραχωρώντας την έδρα τους (τη βουλευτική εννοώ, για να μην πάει ο νου σας στο πονηρό) στο δήμιο κόμμα τους, που τους καρατομεί.

      Μου αρέσει!

      1. Ο δαίμων του ηλεκτρονικογραφείου φαίνεται είναι οπαδός του δόγματος, πως η αλήθεια λέγεται είτε ανώνυμα είτε μεταθανάτια, γι’ αυτό απευχόμενος το θάνατό μου, επέλεξε την ανωνυμία μου, παρά το ότι μιλάω και γράφω πάντα επώνυμα.

        Μου αρέσει!

  6. @ kavvathas
    Δεν μείνατε δύο, αγαπητέ ΚΚ.
    Υπάρχουν και άλλοι στο φρενοκομείο της Τσιπροφιλιοκατρουγκαλούπολης.
    Απλά, βρίσκονται σε κατατονικό στούπορ, γι’ αυτό θα απαντήσω με τους «Στίχους από το Φρενοκομείο» του Βιζυηνού:
    «Σὰν μ᾿ ἁρπάχθηκε ἡ χαρὰ
    ποὺ ἐχαιρόμουν μιὰ φορὰ
    ἔτσι σὲ μίαν ὥρα…
    μέσ᾿ σ᾿ αὐτὴν τὴν χώρα
    ὅλα ἄλλαξαν τώρα!

    Κι᾿ ἀπὸ τότε ποὺ θρηνῶ
    τὸ ξανθὸ καὶ γαλανὸ
    καὶ οὐράνιο φῶς μου,
    μετεβλήθη ἐντός μου
    καὶ ὁ ρυθμὸς τοῦ κόσμου.

    Μου αρέσει!

  7. ΚΑΤΑΤΟΝΙΚΟ ΣΤΟΥΠΟΡ
    Φίλος και αναγνώστης αυτής της ιστοσελίδας, ακόμα και στις παρούσες συνθήκες, που αυτή βρίσκεται σε «ακινησία», (κατά τα ειωθότα* στο τέλος του έτους παραδίδονται οι πινακίδες κυκλοφορίας) προβληματίσθηκε με το ψυχιατρικό όρο «κατατονικό στούπορ» (catatonic stupor), που χρησιμοποίησα, γι’ αυτό οφείλω να διευκρινίσω την ελληνική ερμηνεία «κατατονική εμβροντησία» (ΚΕ), που τα αρχικά της προσεγγίζουν κατά 66,6666…% τα αρχικά ΚΚΕ.
    Η ΚΕ, λοιπόν, είναι μια κατάσταση υπερβολικής έως πλήρους ακινησίας, χωρίς έλλειψη ή μείωση της συνείδησης, όχι ως ηθικής αλλά ως βιολογικής λειτουργίας, με αλαλία, έλλειψη ενδιαφέροντος, ακόμα και για ενστικτώδεις ανάγκες (πχ αυτοσυντήρηση, αναπαραγωγή) και απουσία αντιδράσεων, ακόμα και σε υπερβολικώς επώδυνα ερεθίσματα.
    Νομίζω, πως ο ψυχιατρικός αυτός όρος είναι ο μόνος, που χαρακτηρίζει τους τρόφιμους του ψυχιατρείου της Τσιπροφιλιοκατρουγκαλούπολης.
    Προσωπικά, έχω και έναν πρόσθετο λόγο αυτής της συνειδητής ΚΕ, την πεποίθηση, ότι οι αγώνες δεν κερδίζονται με μελάνι, αλλά με αίμα, έστω και αν αυτό το διατηρώ με τεχνητά μέσα, λόγω έλλειψης της βιταμίνης Β12, που όταν θα έρθει η ώρα να το δώσω, θα νοιώθω την ικανοποίηση, πως εξοφλώ στο κράτος τις δανειακές συμβάσεις (συνταγές), με τις οποίες, μέσω του ΕΟΠΥΥ, μου το παραχώρησε.
    * Χρησιμοποιώντας τη λέξη «ειωθότα», σκέφτηκα ένα επίκαιρο απόσπασμα (εἴ τι τῶν εἰωθότων Ἀθήνησιν ἔπαθεν) (όπως συνηθίζεται στην Αθήνα, ακόμα και τη σημερινή) για το ρήτορα Αισχίνη, γιο του Ατρομήτου, που οδηγήθηκε σε τιμητική αυτοεξορία ως αντίπαλος του Δημοσθένη:
    «Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ὅσοι φεύγουσιν ἀδίκως, ἢ δέονται τῶν πολιτῶν ὅπως ἐπανέλθωσιν, ἢ διαμαρτόντες τούτου λοιδοροῦσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας, ὡς φαύλως αὐτοῖς προσφερομένας· ἐγὼ δὲ ἐπείπερ ἅπαξ ἀναξίως ὧν ἐπολιτευσάμην ἠτύχησα, καὶ κατηγορῶν ἄλλων αὐτὸς ἑάλων, ἄχθομαι μέν, ὥσπερ εἰκός ἐστιν, ἀγανακτῶ δὲ οὐδέν. Οὐ γὰρ οὕτως ἔγωγε ἠλίθιός εἰμι ὥστε, ἐξ ἧς πόλεως Θεμιστοκλῆς ὁ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσας ἐξηλάθη, καὶ ὅπου Μιλτιάδης, ὅτι μικρὸν ὤφειλε τῷ δημοσίῳ, γέρων ὢν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἀπέθανε, ταύτῃ τῇ πόλει Αἰσχίνην τὸν Ἀτρομήτου φεύγοντα ἀγανακτεῖν οἴεσθαι δεῖν, εἴ τι τῶν εἰωθότων Ἀθήνησιν ἔπαθεν. Ἀλλ’ ἔγωγε καὶ λαμπρὸν εἰκότως μοι νομίσαιμ’ ἂν αὐτὸ γενέσθαι, τὸ μετ’ ἐκείνων ἐν ἀδοξίᾳ παρὰ τοῖς ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ ἄξιος τοῦ ὅμοια παθεῖν ἐκείνοις γεγονέναι» (Αἰσχίνης, Ἐπιστολαί 3.1-3).
    Μήπως, λοιπόν, είναι προτιμότερη η αυτοεξορία μας σήμερα;

    Μου αρέσει!

  8. Τί έχει συμβεί ρέ γαμώτο;. Έχω μείνει στήν τελευταία ανάρτηση τού Κ.Κ στίς 9/9/15 άν δέν κάνω λάθος.. Σέ εκείνο τό «κόκκινη κλωστή». Καί έκτοτε ΣΙΩΠΗ. Καί ξαφνικά βλέπω.. Ανάρτηση τού Κ.Κ τόν Νοέμβρη, σχόλια συνοδοιπόρων τόν Δεκέμβρη, τόν Γενάρη, τόν Φεβρουάριο, τώρα τόν Μάρτη, καί αρχίζω νά τρελαίνομαι.. Στή ζωή τού Κατρούγκαλου σάς λέω.. Έτσι είναι.. Στή ζωή του..
    Anyway, Θέλω νά πιστεύω πώς είμαι ευπρόσδεκτος..
    Καλώς σάς βρήκα..
    Τά σέβη μου πρός όλους.
    Προϊδρυτικός.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.