Αυγουστιάτικες αναμνήσεις από ένα Παρελθόν που δεν Υπήρξε

Αυτό το «μας έλειψες» του αναγνώστη με εξέπληξε διότι ποίος είμαι διά να λείψω -στον οποιονδήποτε;

Εκτός ότι, ποτέ δεν υπήρξα και, πέρα απ’ το γεγονός ότι λυσσασμένα σκυλιά αφόδευσαν στη ζωή και στην ιστορία μου στην δημοσιογραφία και στις εκδόσεις, εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που με θεωρούν ένα νίκοφιλη, ένα λαφαζάνι για να να μην πω ένα βαγγέλα, ένα λεουτσάκο ή ένα Ανδρόγυνο ζόμπι και …εξοντώσω όσους αναγνώστες εξακολουθούν να επισκέπτονται το ιστολόγιο

Είναι 5 Αυγούστου, κάνει ζέστη, «έμεινε» το Doblo από καδένα μια και το πήρα δευτερο χέρι ενώ είχα την δυνατότητα να ψωνίσω καινούριο. Δεν το έκανα διότι, αρκετές τύψεις έχω από τις δεκαετίες που στήριξα το επίπεδο ζωής Γερμανών, Ιταλών, Γάλλων, Ιαπώνων, Αμερικανών, Άγγλων, Ισπανών εργαζόμενων στην αυτοκινητοβιομηχανία με τις παρουσιάσεις και τις δοκιμές των αυτοκινήτων που παρήγαγαν και παράγουν τα εργοστάσια τους -και καλά κάνουν οι άνθρωποι

gpap+rontos

Για να μη πω ότι δεν μου πήγαινε/πάει να πάω σε έμπορα-αντιπρόσωπο, να πω καλημέρα θέλω να ψωνίζω ένα mercedes, audi, fiat, toyota, nissan ή όποια καλογυαλισμένη  λαμαρίνα με κινητήρα 100 τόσων ίπππων, με τούρμπο, 5 θέσεις, σύστημα connect τ’ αρχ*$ια μου με τον μαλάκα στην διπλανή «μπεμεβέ» ή την άλλη στο σμαρτ που το ψώνισε από έμπορα στην βάρης-κορωπίου και πάει για ψώνια στου βερόπουλου

Έχω ανάγκη από αυτοκίνητο για να πηγαίνω απ’ το α στο β, να μη βρέχομαι και να μη κρυώνω αλλά, όχι για να παρκάρω την mega-τζιπούρα και να βγαίνω με «ηλιοκαμένη» 2μετρη που έχει μαγαζί που, την ημέρα, πουλάει τσίτια που εισάγει λαθραία απ’ το Μιλάνο, το Λονδίνο και την Νέα Υόρκη και το βράδυ κάνει βίζιτες στα 5αστερα ξενοδοχεία που ξεχειλίζουν από Ρώσους ολιγάρχες και εγχώριους λωποδύτες με τα πιο φριχτά και φασαριόζικα κολώπαιδα

Που το ξέρω;

Με πήγαν σε μερικά όταν είχα τους 4Τ και οι τύψεις με συνοδεύουν από τότε και, τις νύχτες έρχονται σαν εφιάλτες αγκαλιά με φάτσες που θα φύγουν μόνο όταν πεθάνω. Και, μία βδομάδα πριν, είδα ένα συγκρότημα από μακριά όταν επισκέφθηκα παλιό συνεργάτη που κάνει μαθήματα surf & kite Surf σε γνωστή παραλία της Πελοποννήσου κι’ εκεί ήταν που «έμεινε» το τιμημένο το ντομπλό αναγκάζοντας με να το πάω (με την ψυχή στα δόντια και 40 βαθμούς Κελσίου), στον Χάντζο στην Καλαμάτα που, ευτυχώς, το επισκεύασε τόσο ώστε να γυρίσω στην Αθήνα και…

Λυπάμαι που, κάθε φορά που γράφω αναφέρομαι στα 37 χρόνια της ζωής και δημιουργίας στις Τεχνικές Εκδόσεις αλλά, ελάτε στη θέση μου! Εκατοντάδες ξενύχτια, αγώνες, μάχες με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, πρακτορεία που προωθούσαν τα «δικά τους έντυπα», δουλειά χειρωνακτική σε βιβλιοδετεία για μένα, τη σύντροφό μου και λίγους απ’ τους παλαιούς συνεργάτες που, και αυτοί, σταμάτησαν να τηλεφωνούν προφανώς επειδή οι Κώστας & Σοφία Καββαθά δεν πρόσφεραν τίποτα στη ζωή τους ούτε καν  μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές που τους επέτρεψαν να γεννήσουν, μεγαλώσουν και σπουδάσουν τα παιδιά τους ενώ εργάζονταν στις Τεχνικές Εκδόσεις

Το βιβλίο, λέτε κάποιοι από σας. Γράψε το βιβλίο της ζωής σου. Μα, αν το κάνω θα αναγκαστώ να πω ονόματα και καταστάσεις έστω και παραποιημένα και, το πετσί μου δεν είναι τόσο χοντρό για να το κάνω. Να γράψω για πολύχρωμους απατεώνες, με χρυσά ρόλεξ (με διαμαντάκια), για γλοιώδεις «οικονομικούς διευθυντές» που τζογάριζαν τις μετοχές όταν έκανα το έγκλημα να «βάλω» μία υγιή, εντυπωσιακά κερδοφόρα εταιρία στον Χρηματιστήριο!

Δικό μου λάθος, Mea Culpa, δική μου η επιλογή. Το πλήρωσα με τη ζωή μας, το σπίτι μας (που διεκδικεί η τράπεζα επειδή η εταιρία που ψώνισε τις Τ.Ε δεν συνέχισε να πληρώνει τις δόσεις ενός μικρού δανείου που είχαμε πάρει το 1999 σε δραχμές) για να τελειώσουμε το δεύτερο απ’ τα ιδιόκτητα κτίρια μας

Και τώρα;

Ω, τώρα!

Ζούμε με όσα διασώθηκαν περιμένοντας τον Βαρκάρη. Ούτε διακοπές δεν πάμε. Δεν διαθέτουμε «νεύρα» αλλά κουρέλια και, μία-δύο φορές που προσπαθήσαμε, μας κατέβαλε η κιτσαρία της «οργανωμένης» παραλίας με τις ψάθινες ομπρέλες, τα χλιαρά νερά, τη βρόμα του αντιηλιακού, την εθνική κυτταρίτιδα και τις φωνές των κακομαθημένων βλασταριών

Σ’ όλα προσθέστε και την …παρούσα πολιτική κατάσταση. Τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την καμήλα, εξασκούνται στο άθλημα της κολωτούμπας και, σαν χαρακτήρες ταινίας του Blake Edwards επιτίθενται στις «ΗΠΑ» συλλαμβάνοντας τον …εαυτό τους

Όχι βέβαια ότι, η προηγούμενη ήταν καλύτερη! Απλά το χαζοχαρούμενο σύστημα για το οποίο έγραφα 40 χρόνια πριν, έσκασε και, από μέσα πετάχτηκαν οι κυρίες του κομμωτηρίου, τα βαθύτατα συμπλεγματικά άτομα, με τα πολύχρωμα πουκάμισα, τα «μπομπέ» κουρέματα, τις πατσοκοιλιές, τα ιριδίζοντα κουστούμια και τα πουκάμισα Χαβάη 5-0

Αν υπάρχει ελπίδα;

Και βέβαια!

Όλοι (και εγώ) λένε πως υπάρχει και πεθαίνει τελευταία

Λέω να το συνεχίσω με περιγραφές διακεκριμένων τσόγλανων, δυσκοίλιων νεοδημοκρατών, νεόπλουτων πασόκων (της Ρεματιάς), επιφανών golden boys που έρχονταν σε οργασμό καταστρέφοντας τις ζωές ανθρώπων όντας πιο «ξύπνιοι» απ’ τους άλλους

to be continued…

11 Αυγούστου.

Για λίγες μέρες στο σπίτι φίλου στο Φραγκολίμανο κουβαλώντας τις τύψεις μου γιατί, τι άλλο μπορεί να κουβαλήσει ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που ζει σε μία χώρα που θα μπορούσε να είναι;

Τι;

Μα, μία απ’ τις ωραιότερες του κόσμου αφού διαθέτει τα φυσικά προσόντα αλλά, όχι τα πρακτικά. Ορδές ανίκανων, γραφικών, μικρομεσαίων πολιτικάντηδων κατάφεραν να αφαιρέσουν την δυνατότητα όσων Ελλήνων είχαν τις προϋποθέσεις να κάνουν τη χώρα ένα σχετικά σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος

Φοβάμαι πως τώρα είναι αργά. Γιατί, εκτός απ’ τους βαγγέλες, τις ντόρες, τους λαφαζάνηδες, τους λαπαβίτσες και τους λεουτσάκους (τους αναφέρω σαν  κοινωνικά παραδείγματα και όχι σαν άτομα), η χώρα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης «της γης των πεινασμένων», πρόβλημα που (συγχωρέστε με), είχα προβλέψει πριν τέσσερις 10ετίες. Κι’ αυτό όχι επειδή ήμουν «έξυπνος», «μάγκας» ή «μάντης» αλλά, επειδή λόγω και της δουλειάς στις εφημερίδες, παρακολουθούσα τις διεθνείς εξελίξεις

Πιο απλά διότι, οι χωρίς σταματημό επιθετικοί πόλεμοι της «διεθνούς κοινότητας» εναντίον χωρών του, αποκαλούμενου, 3ου Κόσμου και η οικονομική και κοινωνική ανισότητα οδήγησαν στο ξεκλήρισμα  δεκάδων χωρών και στην μαζική μετακίνηση πληθυσμών απ’ τον φτωχό νότο στον πλούσιο βορρά

Οι εικόνες των χιλιάδων «παράτυπων» (λέξη της Οργουελιανής NewSpeak) μεταναστών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα ναυάγια με τους χιλιάδες νεκρούς αλλά, και οι μετακινήσεις πληθυσμών στο κέντρο της «πλούσιας» Ευρλωπης (χιλιάδες Κροάτες μεταναστεύουν στην Ιραλανδία και αλλού για εξεύρεση εργασίας και εκατοντάδες Έλληνες φεύγουν στο εξωτερικό για ίδιους λόγους), δείχνουν έναν άσχημο και επικίνδυνο δρόμο που, επιτρέψτε να πω, θα φέρει περιφερειακούς πολέμους με δυστυχία για ιθαγενείς και «παράτυπους»

Δείτε μερικά απ’ τα καρτούν που καλούνται να αντιμετωπίσουν τον Αρμαγγεδώνα. Οι κυρίες Τασία, Ζωή, Θεοδώρα, Ντόρα, η Κα που είπε το θεϊκό «Ζαν Κλοντ …Κρίκετ», ο κ. Παναγιώτης, ο κ. Νίκος, ο κ. Βαγγέλης, σαν απομεινάρια ταινιών της Φίνος Φιλμ, άτομα που εκλέγονται απ’ τον, σύμφωνα με τον Ανδρέα τον 1ο Παπανδρέου τον 2ο, «εθνικά υπερήφανο και ανεξάρτητο ελληνικό λαό»

Πολλοί θα πουν (και, ίσως, έχουν δίκιο) ποιος είσαι εσύ που κρίνεις μία Θεοδώρα ή έναν Νίκο

Ο ΝΟΚ είμαι. Ο Να Ο Κανένας. Ένας γραφικός γκρινιάρης που γράφει τα ίδια και τα ίδια, δεν καταλαβαίνει το μεγαλείο της σημητικής, καραμανλικής, παπανδεΙκής και συριζαϊκής Ελλάδας, ένα απολίθωμα απ’ ένα μέλλον που θα αργήσει να έλθει -αν κάποτε έλθει

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

46 σκέψεις σχετικά με το “Αυγουστιάτικες αναμνήσεις από ένα Παρελθόν που δεν Υπήρξε

  1. ‎Και νόμιζα πως είναι απίθανο να μείνει ένα αυτοκίνητο από καδένα, παρά μόνο από ιμάντα. 
    Και πήγες ΚΚ σε συνεργείο, όταν ο «πρωτομάστορας» του «Ελληνα λαού» έβαλε την καδένα (του ποδηλάτου, όμως) εν κινήσει; ‎
    Όσο για την ελπίδα, που πεθαίνει τελευταία, αυτή τη φορά πέθανε στο δρόμο…, μάλλον από τροχαίο. 
    Πριν από επτά με οκτώ μήνες ακούγαμε την ενεστώσα υπόσχεση διαρκείας «η ελπίδα έρχεται», με τη διαφορά, πως ερχόταν παρατατικώς πεθαμένη. ‎
    Κάτι ήξερε ο σοφός νομοθέτης Σόλων, που θεωρούσε την ελπίδα βοσκοτόπι πολλών θνητών «ελπίς γαρ η βόσκουσα τους πολλούς βροτών» και πιο κυνικά ο Ναπολέων Βοναπάρτης, που θεωρούσε τους πολιτικούς μεγαλέμπορους της ελπίδας.  

    Μου αρέσει!

    1. «Η ελπίδα είναι το χειρότερο κακό, γιατί παρατείνει τα βάσανα των ανθρώπων.»
      Νίτσε

      Ανέκαθεν, όλα τα ιερατεία με την ελπίδα σε παίζουν. Μόνο με αυτήν σε έχουν στο χέρι και σε κρατούν ακίνητο και δούλο.

      Μου αρέσει!

  2. Αγαπητέ Κώστα, μην σου κάνει εντύπωση, φυσικά και μας έλειψες!!!
    Τουλάχιστον για μένα, ο συγχωρεμένος ο Πατέρας μου, ένας πρώην καθηγητής μου, άνθρωπος βαθιά σκεπτόμενος και πολιτικοποιημένος και τώρα καλός μου φίλος κι εσύ, αποτελείτε τους τρεις Μέντορές μου, που διαμορφώσατε πολλά στοιχεία του χαρακτήρα μου και βάλατε πολλά λιθαράκια στο να έχω σωστή στάση ζωής.
    Δεν θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση ούτε να σε κολακέψω, αλλά βρήκα την ιδανική ευκαιρία να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μου έχεις προσφέρει μέσα από τα υπέροχα άρθρα σου, όχι τόσο για τα αυτοκίνητα που δοκίμαζες για όλους εμάς, αλλά για τις θέσεις και απόψεις σου πάνω σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής, αλλά και για τις πολιτικές αναλύσεις και απίστευτες προβλέψεις σου για το μέλλον της δύσμοιρης χώρας μας.
    Να είσαι πάντα καλά!!!!

    (Ζητώ συγγνώμη για την χρήση ενικού, αλλά σε νοιώθω δικό μου άνθρωπο)

    Μου αρέσει!

    1. Θέματα …κυκλοφοριακής αγωγής; Θέλετε να πείτε ότι, οι «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» επένδυσαν εκατομμύρια ευρώ για την ενοικίαση της πίστας των Μεγάρων και την αγορά 125 στρεμμάτων για την δημιουργία «Κέντρου Οδικής Ασφάλειας» απ’ την «Safetrack Α.Ε»;
      Και, στις τρεις αιτήσεις, με τεκμηριωμένες μελέτες και ίδια κεφάλαια, που υπέβαλαν σε τρεις υπουργούς του ΥΜΕΤ (2 ΝΔ και 1 ΠΑΣΟΚ) έφαγαν πόρτα;
      Και, τις κοινοτικές επιχορηγήσεις πήραν κυριούλες που είχαν ξάδελφο στην Κορώνη και κομματόσκυλα διαφόρων νομών της Επικράτειας;
      τς,τς,τς,τς
      Έκανα εγώ τέτοια πράγματα και δεν τα πρόσεξε …κανείς; Γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα;

      Μου αρέσει!

  3. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΕ ΚΩΣΤΑ. ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΤΑΝ ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΑ. ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ-ΜΟΝΟ- ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ. ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΠΑΝΤΩΣ Ο ΣΥΝΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ. 40 ΧΡΟΝΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ. ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ Κ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ !!!

    Μου αρέσει!

    1. Εντάξει. Ομολογώ ότι υπερβάλω κι’ ο λόγος είναι ότι, όπως τα μωρά έτσι και οι …γέροντες χρειάζονται, που και που, λίγο pampering!
      Τα στοιχεία λένε ότι μερικές χιλιάδες επισκέπτονται το ιστολόγιο
      Στις 16 Ιουλίου π.χ. (πριν τις διακοπές) τα στατιστικά έδειξαν:

      Επισκέψεις: 2.346
      Επισκέπτες: 1.811
      Προβολές/επισκέπτη: 1,30

      Αυτά τα στοιχεία είναι καλά ή άσχημα;

      Μου αρέσει!

      1. Μάστορα, φιλική συμβουλή από έναν γέροντα: μην ασχολείσαι με νούμερα όπως (πολύ σοφά) δεν ασχολείσαι με «νούμερα».

        Μου αρέσει!

      2. Τάσο Γέροντα χάθηκες. Τον Σεπτέμβρη με το καλό ή με το κακό θα φέρω τον Αφέντη μου Θεσσαλονίκη. Τον περιμένουν κι άλλοι.

        Μου αρέσει!

  4. Θυμαμαι την πρωτη εβδομαδα του αυγουστου καθε χρονο, ο κυριος κωστας με την κυρια σοφη πηγαιναν διακοπες στο εξοχικο τους στη σκυρο. Μια εβδομαδα μονο μπορουσες να τον κρατησεις μακρια απο το γραφειο του Β’ οροφου της γοργιου και, πολυ ηταν!
    Εφερνε φωτο με υποβρυχιες καμερες και ωραιες ιστοριες.
    Μετα «τα πηρε» με τους ντοπιους, δεν ξαναπηγε, πουλησε το σπιτι και, δεν θυμαμαι να ξαναφυγε διακοπες.
    Να σας εχει ο θεος καλα, υπαρχουν ανθρωποι που σας σκεφτονται και σας αγαπουν, ασχετα αν τοτε τους στενοχωρησατε.

    Μου αρέσει!

    1. @st
      Δεν ήταν δυνατόν να τα κάνω όλα «καλά». Στα 36-37 χρόνια έκανα και (ασυγχώρητα) λάθη αλλά, πιστεύω και παρακαλώ διορθώστε με, ο τελικός απολογισμός ήταν θετικός

      σημ: πήγα αλλά, όχι σαν εκείνες στη Σκύρο. Χάθηκαν και οι φίλοι που κάναμε υποβρύχιο ψάρεμα και φωτογραφία. Πουλήθηκε και το ταπεινό σπίτι στα Γυρίσματα

      υ.γ θα ήθελα να ξέρω ποιον στενοχώρησα για να ζητήσω, έστω και καθυστερημένα, συγγνώμη. Αν το αποφασίσετε: pilot@techlink.gr

      Μου αρέσει!

      1. και ποιος ειμαι εγω για αποφανθω αν ηταν θετικος ο απολογισμος ενος ανθρωπου με την ιστορια του κωστα καββαθα;
        Γι αυτο μιλουν χιλιαδες κοσμου στην ελλαδα και στο εξωτερικο.
        ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΤΕ. αυτο ειναι εξαιρετικο χαρισμα λιγων ανθρωπων. οτι πιανατε το κανατε διαφορετικα και ειχε αυτο το «κατι» που το εκανε να ξεχωριζει. αυτο οσο ακομα δινατε λιγο απο τον εαυτο σας, αργοτερα αυτοι που εκαναν τη δουλεια αποδειχθηκαν κατωτεροι οχι απλως του δημιουργου, αλλα και των περιστασεων.
        φυσικα δεν τα κανατε ολα σωστα (ποιος τα εχει κανει;), αλλα απο την αλλη το γενικοτερο προφιλ και ο τροπος που κινηθηκατε τοτε που ειχατε τη δυναμη, διδαξε ηθος και εδωσε μαθηματα ζωης, σε εχθρους, σε φιλους, σε συνεργατες σε απλο κοσμο. Πολλοι σας θεωρουν υποδειγμα και οχι αδικα, βοηθησατε με τη δραση σας ανθρωπους να γινουν καλυτεροι.
        ΔΗΜΙΟΥΡΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΑΤΕ λοιπον και αυτο ειναι σπουδαιο πραγμα, δεν μπορει να το κανει ο καθενας.
        Η πεμπτουσια ομως ειναι οτι ακομα και στα λαθη σας (τα ασυγχωρητα οπως ο ιδιος ειπατε), δειξατε το δρομο και κανατε μαθηματα στους λιγους εξυπνους μαθητες σας που μπορουν να μαθαινουν απο τα λαθη των αλλων. εισασταν το ιδιο χρησιμος δηλαδη και στο σωστο και στο λαθος.
        Γενικα η ζωη σας -ανοδος, κυριαρχια, πτωση- ειναι τοσο χαρακτηριστικη που θα μπορουσε οποιος τη μελετησει να βγαλει πολυτιμα συμπερασματα για το τι πρεπει να κανει (αλλα και να μην κανει).
        Μιας και πιασαμε την παρελθοντολογια, η μεγαλυτερη ατυχια σας κατα την ταπεινη μου αποψη και ετσι οπως τα βλεπω μετα απο χρονια, ειναι η μη προετοιμασια διαδοχης καταστασης. θα μου πειτε αυτα ειναι και τυχερα, (σωστα), αν υπηρχαν παιδια στη μεση παντως ολο το πλοιο θα ειχε παρει αλλη κατευθυνση απο αρκετα νωρις, πιθανοτατα μακρια απο ξερες και βραχια.
        Μετα απο αυτο νομιζω οτι στα ασυγχωρητα λαθη που αναφερατε, το μεγαλυτερο ειναι η επιλογη συνεργατων χωρις ηθος. πραγματικα ειναι εντυπωσιακο και μεγαλης αποριας αξιο, πως ενας βαθεια ηθικος και δικαιος ανθρωπος που στα 37 χρονια οπως λετε, ουτε ενας, ουτε μισος, ουδεις, εχει να πει, να προσαψει το ελαχιστο, to παραμικρο, επελεξε ως βασικους συνεργατες ατομα με εντελως αντιθετο προφιλ. γιατι το κανατε αυτο, επειδη ηταν «γρηγοροι»;
        Αντιθετα ανθρωπους με ηθος και ικανοτητες, σεμνους και ταπεινους, που σας αγαπουσαν κιολας τους αφησατε να φυγουν, ενω θα μπορουσαν να ειναι μαζι σας μια ζωη. μιλαω για 2-3 ανθρωπους που ηταν βασικοι πυλωνες και οι οποιοι με τη μετριοπαθη σταση και συμπεριφορα τους θα εδιναν μια σταθερη βαση στο οικοδομημα να ξεπερασει τις οποιες κακουχιες.
        Σε προσωπικο επιπεδο, δεν χρωστατε τιποτα και σε κανεναν. συγγνωμη για ποιο λογο; ετσι αισθανοσασταν ετσι πραξατε, ισως να ειχατε και δικιο, ποιος ξερει, αν δεν ερθει κανεις στη θεση του αλλου, πως μπορει να κρινει;
        Τελος θα ηθελα να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. απο τα γραπτα σας, απο τα παραδειγματα σας, απο τα διδαγματα σας εγινα πιστευω καλυτερος ανθρωπος. μου ανοιξατε οριζοντες και μου δωσατε ευκαιριες. και για τα καλα και για τα ασχημα σας χρωστω αιωνια ευγνωμοσυνη. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και παλι._st.

        ΥΓ.: θα εμφανιστω οταν ερθει η ωρα, ο καιρος γαρ εγγυς.

        Μου αρέσει!

      2. Το st ήρθε για λιβάνισμα ή για να κάνει αέρα;
        Όταν εμφανιστεί σαν έρθει η ώρα,θέλω να με φωνάξετε και μένα. Θα εμφανιστώ κι εγώωωωω…

        …spooky το st,με σηκώθηκε η τρίχα…εκεί κάτω…

        Μου αρέσει!

  5. Πιλότε Αφέντη Δάσκαλε

    με κάθε «εν λευκώ» μου μαυρίζεις τη ψυχή….ευτυχώς ….

    δεν θα συγχωρούσα στον εαυτό μου την αφέλεια να βρεθώ έκπληκτος, να μην έπαιρνα χαμπάρι, να έμενα ανυποψίαστος…

    Σε ευχαριστώ που συνεχίζεις και επίσης να ευχαριστήσω και όλους τους άλλους φίλους του μπλογκ που στη πενταετία της κρίσης,αλλά και της παρουσίας μου στο ιστολόγιό σου, με βοήθησαν να σκέφτομαι και να εκφράζομαι «αντεστραμμένα»…

    …όλους; όλους εκτός από τον george…

    ΥΓ.
    Έχετε δει σκύλο να ψαρεύει; Με καλάμι στην ακροθαλασσιά; Να τρώει ψάρια!!
    Μπλιαχ…τι άλλο θα δούμε τον καιρό των μνημονίων…

    Αδέρφια γερά
    η τσιπούρα είναι βαριά
    είναι και αρσενικά
    κι έχει κάτι όρχεις νααααα

    ….σας αγαπώ

    Μου αρέσει!

    1. Η καδένα έγινε; Ρωτάω γιατί θελω να φορτώσω το doblo αρσενικές τσιπούρες. Τσιμπάνε τώρα τελευταία πολύ.

      Μέχρι δύο χρονών είναι αρσενικές και όταν γίνουν τριών το γυρίζουν στο θηλυκό! Το διαπραγματεύονται δηλαδή κανένα εξάμηνο αλλά τελικά …

      Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον…
      καμιά τσιπούρα δεν γλύτωσε την ειμαρμένη,την μοίρα της την καημένη…

      Τι ειρωνία! Τι αντίφασις σε δύο λέξεις!
      Αρσενικιά τσιπούρα…δεν τρώγεται με τίποτα…όλα σε μένα Ρεν πούστη…

      Μου αρέσει!

      1. @coyote
        Δεν «έγινε» διότι, όπως είπε χτες ο ιατρός, «έχει ακόμα ψωμί». Περιμένω λοιπόν να μ’ αφήσει κάποια στιγμή ανάμεσα Σεπτέμβριο-Νοέμβριο», εκτός αν «κάνω τ’ όνειρο πραγματικότητα» και ψωνίσω «μπεμεβέ»

        Μου αρέσει!

      2. Αφέντη…
        να βάλουμε χρυσή καδένα και να παμε να πάρουμε την Μπέμπα…

        Δημήτρη…
        Σκότωσέ με όσο θέλεις να πονώ να χαίρεσαι…

        Μου αρέσει!

      3. @coyoteracing
        Δεν αξίζει ο πόνος για τους χαβαλέδες, τα κακομαθημένα βουτυρόπαιδα της αριστεράς του χαβιαριού (La Gauche Caviar) και τα ΠαΣοΚοτσογλάνια που ἐγεγόνεσαν (υπερσυντέλικος του ειμί) εις σάρκαν μία.

        Μου αρέσει!

      4. @coyoteracing
        Αγαπητέ Ανδρέα 
        Για να μην πονάς ένα ακόμα οπιούχο αναλγητικό, που χρειάζεται δίγ(ρ)αμ(μ)η συνταγή με κόκκινες γραμμές* από ψυχίατρο: 

        Rp

        Supp: Τσιπρανδρέου ο παπανδρεοπαπαγάλος

        S: Μπορεί να λαμβάνεται καθημερινά ως τις 12 Ιουλίου του 2016, πρώτη επέτειος της περιτομής της «αριστεράς» ακροποσθίας του θείου βρέφους, που πραγματοποιήθηκε από τους ραβίνους – τραπεζοπροστάτες της ΕΕ, με μορφή υποθέτου από τη διανοιγείσα διώρυγα του ορθού, από την οποία κινούνται ήδη σε διπλή κατεύθυνση τα οικΩλογικά απόβλητα των σχισμένων μνημονίων.
        Χρειάζεται προσοχή, γιατί το σκεύασμα είναι γενόσημο χωρίς τυποποίηση και τιτλοποίηση και η υπερδοσολογία του προκαλεί ‎φαρμακευτική λοβοτομή.

        * Οι κόκκινες γραμμές χωρίς εισαγωγικά από δεξιά ή αριστερά. ‎

        Μου αρέσει!

      5. Εχω ακόμα άλλοθι. Περιμένω μετα την διαπραγμάτευση την διακυβέρνηση.

        Μου αρέσει!

    2. Κι όμως έχω δει σκύλο να αντιψαρεύει, προσπαθώντας να σώσει ψάρια.
      Ο τίτλος του video είναι:
      Όταν τα ζώα αποδεικνύουν ότι δεν είναι «ζώα».

      Μου αρέσει!

    3. δυστηχως δεν μπορει κανεις να ζησει στον »ανεστραμμενο» κοσμο σου γιατι ολοι οι αλλοι ζουν στον »πραγματικο» κοσμο του χρηματος εκει που ο χρονος ειναι χρημα και το χρημα εξουσια… θα ηθελα να σκεφτομαι και εγω ανεστραμμενα αλλα δεν γινεται …

      Μου αρέσει!

      1. «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
        με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

        Καληνύχτα george,αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…τυχεράκια…καληνύχτα…μόνο σταμάτα να ροχαλίζεις και στο ξύπνιο σου…

        Μου αρέσει!

  6. Αρνήθηκα τον κόσμο και δε βρήκα την ψυχή μου, έχασα την ψυχή μου και δεν κέρδισα τον κόσμο.
    Στημένο το παιχνίδι, του Θεού και των ανθρώπων οι ζαβολιές με ρήμαξαν.

    Βύρων Λεοντάρης

    Μου αρέσει!

  7. Δ Α Σ Κ Α Λ Ε καλημέρα,
    ΜΗ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ να παραιτηθείς και να περιμένεις τον περαματάρη. Απλά, δεν έχεις το δικαίωμα. Ο κόσμος είναι καλύτερος επειδή υπάρχεις. Οδηγώ καλά επειδή υπάρχεις. Η κόρη μου έμαθε να οδηγεί όπως πρέπει επειδή υπάρχεις. Τελεία

    Μου αρέσει!

      1. Είσαι ο πολυτιμότερος Δάσκαλος για πολλούς απ’ τους αναγνώστες σου, και άνθρωπος-παράδειγμα για το πως πρέπει να είναι ο σωστός πολίτης μιας χώρας.(βλ. Λέσχη Αναναγνωστών 4Τ).
        Εγώ σε θεωρώ δεύτερο πατέρα μου..
        Να σ’ έχει ο (όποιος..) Θεός καλά!:-)

        Μου αρέσει!

      1. Μα αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήθηκε το μπλόγκ. Το λιβάνισμα και για να μας κάνουν κάποιοι αέρα.

        Μου αρέσει!

    1. Όχι Δάσκαλε, δεν υπήρξες απλά ένας «καθηγητής οδήγησης», υπήρξες ένας Καθηγητής ζωής και σκέψης.
      «Μερικά άκαπνα μειράκια που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν μια σφαίρα από έναν κάλυκα οπλοπολυβόλου Μπρεν»
      «Γουστάρω τους νέους που σουζάρουν τις μοτοσυκλέττες τους αλλα΄ΚΑΙ τους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές»
      «Ζούμε στη χώρα του Λοξία»
      «Κοίταξα το ροφό, με κοίταξε και αυτός και τότε είπα «ποτέ ξανά.» Την επομενη φορά βούτηξα «οπλισμένος με μια Nikonos»
      και πόσα άλλα από τα κείμενά σου…

      Μου αρέσει!

      1. @Αλέξανδρος
        Κακό μου κάνετε αναφέροντας παλιά μου κείμενα. Όπως, πολλές φορές, έχω πει τα 37 χρόνια των Τ.Ε (και οι ζωές μας στην εταιρία) είναι σαν να μην υπήρξαν
        Όσο για εκείνους που ακόμα θυμόνται τι άλλο να πω πέρα απ’ ένα θλιμμένο «ευχαριστώ»

        Μου αρέσει!

  8. Διαβάζοντας το τελευταίο μέρος του σημειώματος του ΚΚ, μου ήρθαν στο νου δυο στίχοι από το «Ναυάγιο της «Κίχλης»» του Σεφέρη: 

    «Χῶρες τοῦ ἥλιου καὶ δὲν μπορεῖτε ν᾿ ἀντικρίσετε τὸν ἥλιο.‎
    Χῶρες τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὲν μπορεῖτε ν᾿ ἀντικρίσετε τὸν
    ἄνθρωπο».‎

    Στους στίχους αυτούς, παρά τον πληθυντικό (χώρες), που χρησιμοποιεί ο ποιητής, αναγνωρίζω σήμερα με τόσο τραγικό τρόπο‎ τη χώρα μας.
    Το ίδιο ο ΚΚ το λέει με το δικό του τρόπο: 

    ‎»… μία απ’ τις ωραιότερες του κόσμου (χώρες) αφού διαθέτει τα φυσικά (θα συμπλήρωνα και τα πνευματικά) προσόντα αλλά, όχι τα πρακτικά»‎

    Μου αρέσει!

  9. Όσο για τους «επαναστάτες» της Αριστεράς του χαβιαριού, θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του εθνικού τους, πλέον, ποιητή, του Goethe, που έλεγε, πως οι επαναστάτες ή οι νομοθέτες που επαγγέλλονται ταυτόχρονα ισότητα και ελευθερία είναι φαντασιοκόποι ή τσαρλατάνοι. 

    Με την ευκαιρία, εκείνος ο πρώην «δικός μας», ο μεγάλος Έλληνας και νονός της ευρωληγουροσύνης, ο εχθρός των Αλλεμανών, που τους είχε εγγεγραμμένους εις τα μέζεα του στεατοπυγικού του υποσυστήματος, με τη γλώσσα του Θουκυδίδη, τι έγινε; 
    «Αραψ ατμός» και μνημονιοληγούρης; ‎

    ‎»Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα‎» (Πρόσχημα του άνανδρου είναι η σωφροσύνη) (Θουκυδίδης)

    Μου αρέσει!

  10. ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΧΑ ΔΙΚΙΟ.
    «ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕΣ»
    ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΠΝΕΥΣΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΗΧΕΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ.
    ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ… ΠΑΝΤΑ!

    Μου αρέσει!

    1. @Π. Αλιφ
      Παρά την βαθιά …κατάθλιψη που αισθάνομαι αναλογιζόμενος τις μέρες της δράσης, αρχίζω να ανησυχώ! Θέλετε, σε αυτή την ηλικία, να αρχίσω να γράφω κείμενα για τα κακώς …κείμενα;
      Για την εκτίμηση του Γιάννη Δραγασάκη ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ «έκανε λάθος στις εκτιμήσεις του για τους δανειστές» που αποδείχτηκαν «σκληροί και ανυποχώρητοι»;
      Για το «Go back Mrs Merkel» που έγινε «Please Angela Come Back»;
      Για το σκίσιμο του Μνημονίου με ένα νόμο;
      Για την εμφάνιση του Κόμματος του Ντα Κάπο;
      Για το t-shirt της Γαϊτάνη;
      Τα λαχούρια του Γιάνη;
      Το ζεϊμπέκικο της Ραχήλ;
      Τις δηλώσεις/προβλέψεις του Mr. Magoo;
      Την διυλιση του κώνωπος και την κατάποση της γκαμήλας;
      Την συμμετοχή του χαρακτήρα Λεουτσάκου στην προσπάθεια μετάβασης της χώρας από την 3η στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση;
      Την δήλωση της Κας Τασίας ότι «η κυβέρνηση δεν είχε προβλέψει την κατά χιλιάδες εισροή παράνομων μεταναστών»;
      Την «κουστουμιά» του «Βαγγέλα» και τις προοπτικές που κρύβει η ραπτική της για το μέλλον του «Έλληνα Λαού»;

      Χωρίς να θέλω να «κάνω τον έξυπνο» παρακαλώ τους παλαιότερους από τους συνταξιδιώτες να μου πουν τι ΔΕΝ είχα περιγράψει/προβλέψει στα κείμενα μου από το 1970 μέχρι σήμερα;
      Μάγος ήμουν;
      Και βέβαια όχι
      Ένας ταπεινός, σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος ήμουν που, δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ το να «διαβάζει» τα σημάδια στον ορίζοντα ή μήπως, και σε αυτό, κάνω λάθος;

      Μου αρέσει!

  11. ρε κογιοτ μπορει να εισαι καλο παληκαρι, δεν αντιλεγω, αλλα γιατι σε καθε σχολιο πρεπει να πεταξεις και μια μ@λακια; υπαρχει καποιος ιδιαιτερος λογος, ή απλα ετσι για γουστο;
    καποιοι εδω γραφουν για ζωες ολοκληρες, συχνα με συναισθηματικη φορτιση, για επιτυχιες αλλα και αποτυχιες που πονεσαν, πρεπει να υπαρχει καποιος να φαιδροποιει τη συζητηση;
    Επι του θεματος, ειδα χθες στο περιπτερο τους 4Τ με ενθετο «ταξιδευοντας». πραγματικα οργιζομαι και στεναχωριεμαι.
    Το ταξιδευοντας ηταν κατι «αλλο», οπως κατι αλλο ηταν και οι 4Τ του καββαθα, του κληρονομου, του κλεανθη.
    οκ, εγινε οτι εγινε, οι παλιοι εφυγαν, ο καββαθας εκανε λαθος και το πληρωσε, πρεπει δηλαδη οι επομενοι να στηριζονται ακομα στη δουλεια που εκανε καποιος πριν 30 και 40 χρονια;
    Δεν θελω να πω οτι ο καββαθας και το παλιο τημ των 70s-80s ηταν και ειναι οι μοναδικοι που εκαναν σωστη και ποιοτικη δουλεια. ηταν καλοι φυσικα, υπαρξαν ομως και αλλοι και στην ελλαδα και στο εξωτερικο εξισου καλοι και καλυτεροι.
    Ερωτω λοιπον και αυτος ειναι ο λογος της ενοχλησης, αλλοι φωτισμενοι ανθρωποι στον τυπο δεν υπαρχουν πια; να τρεξουν να κατεβασουν ιδεες, να κανουν πραγματα, να σκεφτουν τιτλους, αρθρα, περιοδικα;
    Πρεπει να βλεπουμε στα περιπτερα τα καχετυπα μιας αλλης εποχης;
    Ενας ανθρωπος δεν υπαρχει να σκεφτει εναν αλλο τιτλο, ενα αλλο περιεχομενο;
    Που ειναι η νεα γεννια; ακομα βγαζει μεροκαματο στην πλατη του ανεπιθυμητου ιδρυτη;

    Μου αρέσει!

      1. Ζούμε ανυποψίαστοι και αφελείς χωρίς να μαθαίνουμε από τις ήττες;
        Μερικοί να καταλάβουν πως το ένστικτο του σκύλου δεν επηρεάζεται από τις καλές προθέσεις του επισκέπτη.

        Να μην ξεχνούν κάποιοι πόσο φιλόζωος είναι ο ΚΚ και αφήνει τα σκυλιά να εκφράζονται…τς τς τς …όλα πρέπει να τα εξηγώ! …όλα σε μένα Ρεν πούστη…

        ΥΓ.
        Δεν ξέρω αν θα δαγκώσω τον st αλλά το πουστόπαιδο το μνημονιακό το τρίτο θα το ξεσκίσω όπου το βρώ.

        Λοιπόν st τι λες και συ; Ή έμεινες μόνο στην χαιρέκακη ανάλυση περί «ανεπιθύμητου ιδρυτή».

        Μου αρέσει!

      2. Το πιο σημαντικό συστατικό της επιτυχίας είναι να τα πας καλά με τους ανθρώπους.
        Θεόδωρος Ρούζβελτ

        Μου αρέσει!

      3. st
        ελπίζω να μην σε πλήγωσαν τα δίποδα πολύ…

        Εκδηλώνεσαι σιγά σιγά. Η αλήθεια είναι πως την μπούρδα του Ρούζβελτ την ανέφερες και στο παρελθόν,ναι;

        Για πες…βλέπεις επιμήκυνση του πέους ….εεεε, του χρέους ήθελα να πω,σόρυ

        Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.