Έτος Ιδρύσεως Ιστολογίου: 2009. Θέματα: Από την Ιδέα της Αυτοκίνησης μέχρι τις κοινωνίες του Μεγάλου Αδελφού και από τον Εξιπερί μέχρι τον Τζόνοθαν Λίβινγκστον Σίγκαλ. Iστoλόγιο για την εποχή του Τεχνολογικού Μεσαίωνα, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Νέας και της Εταιρικής Διακυβέρνησης και ότι άλλο προκύψει στο μεταξύ. Ερώτηση κρίσεως: πότε έγραψα ότι, η ώρα του ΔΝΤ είναι κοντά;! Το 2006.
…Εκτός από τίτλος του Βιβλίου που δεν Τελειώνει (επειδή έχει ήδη γραφτεί), ο τίτλος του παρόντος σημειώματος ορίζει με ακρίβεια τη ζωή του Μπόζον ντε Χιγκς. Ο οποίος δεν εννοεί να αποφασίσει αν, είναι άνθρωπος ή υποατομικό σωματίδιο που ζει στα πειράματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN
Τα αδυσώπητα πλήγματα της «κακούργας της κενωνίας» έχουν απομειώσει (όπως λένε οι κεφαλές που στα παράθυρα), τις αντιστάσεις με αποτέλεσμα να τον χτυπούν ήπιες και βαριές ιώσεις
Πάει και γυρεύοντας. Όπως π.χ την περασμένη Πέμπτη που ξεκίνησε για επίσκεψη εις τους ιατρούς στο Ταμείο που φροντίζει χιλιάδες παρόμοιες περιπτώσεις. Άνοιξε το «πι-σί», είδε πως δεν προβλέπονταν βροχές και καταιγίδες, φόρεσε καλοκαιρινό «μπουφάν», κράνος και γάντια και βγήκε απ’ το (ψηφιακό) Κωσταλέξι
Όμως, 200 μέτρα πιο κάτω του την είχε στημένη ένα σύννεφο φορτωμένο με 10.000 τόνους νερό το οποίο και άδειασε καθώς εκείνος πλησίαζε στην έξοδο για Αττική Οδό. Προσπάθησε να προφυλαχθεί στη πρώτη γέφυρα αλλά, είχαν ήδη προλάβει άλλοι οπότε συνέχισε σκεπτόμενος ότι, η λιακάδα που φαινόταν στην Δυτική Περιφερειακή θα λειτουργούσε σαν στεγνωτήριο. Το «κόλπο» λειτούργησε αλλά, επειδή είναι πολύ μεγάλος ώστε να θεωρείται νέος και, σχετικά, νέος για να θεωρείται μεγάλος, την «άρπαξε», 3η φορά σε 6 μήνες
Τα συμπτώματα είναι από αστεία μέχρι γελοία αφού, τη μία ημέρα είναι καλά, την επόμενη «έτσι κι’ έτσι» και, από την περασμένη Πέμπτη μέχρι το Σάββατο «χώμα». Σήμερα Κυριακή, ετοιμάστηκε για την καθιερωμένη (από το 1962), επίσκεψη στην αεροπορική βάση Δεκέλειας, με την ελπίδα να κάνει ακόμα μία πτήση με ανεμόπτερο. Όμως, την στιγμή που ήταν έτοιμος να ξεκινήσει άκουσε στις ειδήσεις ότι:
α. 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν κείμενο στο οποίο αντιτίθενται στην τοποθέτηση της Κας Παναρίτη στο ΔΝΤ
β. η Κα Παναρίτη είπε «πως αν δεν με θέλουν μία δεν τους θέλω 100» -αν και, η δήλωση αποδίδεται σε τρολιά
γ. ενδέχεται να δηλώσει ότι δεν αποδέχεται τον διορισμό για «θρησκευτικούς λόγους»
δ. καθαρογράφεται η συμφωνία με τους «Θεσμούς»
ε. αποφάσισε να μείνει σπίτι, ελπίζοντας να «πάει αύριο» που είναι (πάλι) αργία.
Κατανοώντας ότι, σημειώματα σαν αυτό δεν οδηγούν πουθενά ο Χίγκς αποφάσισε να παρακολουθήσει τις ειδήσεις των 8 με την ελπίδα ότι, θα βοηθηθεί να (μισο)τελειώσει το παρόν. Εκεί άκουσε πως, τα επόμενα 24ωρα θα καταλήξουν σε ένα κοινό κείμενο με κύριο σημείο της συντελεστές ΦΠΑ επειδή, όπως όλοι οι προβληματισμένοι πολίτες γνωρίζουν, χωρίς ΦΠΑ η χώρα δεν θα κερδίσει την μάχη για τον 22ο αιώνα
Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter)
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.
Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια.
Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal.
Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα.
Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία".
Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού».
Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί".
Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…
Δείτε περισσότερα άρθρα
8 σκέψεις σχετικά με το “Η ζωή στο Πλέγμα…”
ειδήσεις των 8; Έλεος. Καλύτερα δες το voice..
Περαστικά. Ποια πλατφόρμα μετέχει στην καθαρογραφή τής συμφωνίας;
Πάλι για την «Ωραία Ελένη»;
Από τον Τρωϊκό στον τροϊκανό πόλεμο.
Υπήρξε και άλλο νέο – δήλωση του Χρύσανθου Λαζαρίδη, πως ο Σαμαράς είναι μεγάλη εφεδρία για το (μικρό μας) τόπο.
«Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας» (Ελύτης).
Καλύτερα έφεδρος παρά στρατευμένος.
Καλή πτήση, λοιπόν, με τα λόγια ενός ηθοποιού, του Leslie Nielsen, που και αυτός ήταν μεγάλος για να θεωρείται νέος και σχετικά νέος για να θεωρείται μεγάλος και έγινε γνωστός σ´ αυτή την ηλικία με την ταινία «Απίθανη πτήση»:
«Το να μην κάνεις τίποτα είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε έχεις τελειώσει».
Το θέλω τοοοοοοοοοόσο πολύ να σου συμβεί. Φαντάσου να είσαι πάνω στη μπέμπα και την στιγμή που είσαι έτοιμος να βάλεις το κράνος,να περάσει η Ρεπούση και να στα χώσει …
«Σαν δεν ντρέπεσαι στην ηλικία σου να καβαλάς μηχανή»
Και να περνάει εκείνη την ώρα κι ο Γιωργάκης με το ποδήλατο, με παιδικό κάθισμα απο πίσω, στο οποίο κάθεται τάχα μωρό το Μπεγλίτη με ένα γλειφιτζούρι στο χέρι και να σου βγάζει τη γλώσσα…
Για τη συζήτηση στη βουλή, στην οποία, ουσιαστικά, προτάθηκε η επιλογή του τρόπου του θανάτου μας, αν θα γίνει σύμφωνα με το πρόγραμμα των θ-εσμών ή των εμών, μόνο μια στροφή από τον Καρυωτάκη:
«Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.»
Για τη μη πληρωμή της δόσης, ένα σύντομο σχόλιό, που έστειλα σε ορισμένους φίλους:
«Όταν η παρθενιά έχει ήδη σπάσει από μαύρους της Ζάμπια, του Σουδάν, της Ζιμπάμπουε, της Σομαλίας, κλπ, δεν έχουμε να δείξουμε ματωμένα σεντόνια, παρά μονάχα το αίμα ενός λαού, ο οποίος συνεχίζει να αιμορραγεί ακατάσχετα, βρισκόμενος πάντα υπό την απειλή κατασχέσεων.
Επιτέλους, η Ελλάδα μπήκε στην Αφρικανική Ένωση Μεγάλου Π@@τσου.»
Ναι αλλά είμαστε η μόνη αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους.
Πού το βάζεις αυτό; Κι άλλη παγκόσμια αποκλειστικότητα;
Να σου πω κι άλλες αποκλειστικότητες…
Είμαστε,για παράδειγμα, περιούσιος λαός. Αποκλειστικότητα που την διεκδικούμε από τους άλλους «περιούσιους» τους Εβραίους. Και είναι φυσικό να τρωγόμαστε γιατί δεν λέμε να χωνέψουμε το πώς μας πάσαραν τον χριστιανισμό και γίναμε εβραιοχομεϊνήδες που λέει κι ο Λιαντίνης.
Άλλο…
είμαστε ο μόνος λαός που βρισκόταν σε εμφύλιο κατα την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους. Έκτοτε χρωστάμε και πληρώνουμε και το βουλώνουμε μπροστά στους απελευθερωτές,που τώρα έγιναν εταίροι. Συνέταιροι δηλαδή, όπως λέμε συμπέθεροι.
Άλλο…
Από εθνάρχες και σωτήρες;Νααα!!!
Γι αυτό και είμαστε εδώ που είμαστε. Και παράγουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα μόνο εμεις, όλο και περισσότερους.
Άλλο…
Εθνική αντίσταση θες; Πάρε το έπος. Μετά τι θες; Εμφύλιο; Πάρε εμφύλιο.
Να πολεμήσουμε ποιους; Τους κομμουνιστάς,αυτούς που πολέμησαν τους γερμανούς. Ποιοί να τους πολεμήσουμε; Οι άγγλοι μαζί με τα δωσιλογικά και ταγματασφαλίτικα σκουπίδια και συνεργάτες των ναζί. Έλα μουνί στο τόπο σου…
Συνεταίρα γελάς με το μεγαλείο σου;
Συνεταίαιαιαιρααααα σκύψε ακόμα λίγο μαρή. Άνοιξε η μέση μου και του συμπέθερου το κέρατο δεν μαλακώνει…
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ 
ειδήσεις των 8; Έλεος. Καλύτερα δες το voice..
Περαστικά. Ποια πλατφόρμα μετέχει στην καθαρογραφή τής συμφωνίας;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
H πλατφόρμα των καλλιγράφων.
Γι’ αυτό πιστεύω θα βγει μ@@νί καλλιγραφίας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάλι για την «Ωραία Ελένη»;
Από τον Τρωϊκό στον τροϊκανό πόλεμο.
Υπήρξε και άλλο νέο – δήλωση του Χρύσανθου Λαζαρίδη, πως ο Σαμαράς είναι μεγάλη εφεδρία για το (μικρό μας) τόπο.
«Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας» (Ελύτης).
Καλύτερα έφεδρος παρά στρατευμένος.
Καλή πτήση, λοιπόν, με τα λόγια ενός ηθοποιού, του Leslie Nielsen, που και αυτός ήταν μεγάλος για να θεωρείται νέος και σχετικά νέος για να θεωρείται μεγάλος και έγινε γνωστός σ´ αυτή την ηλικία με την ταινία «Απίθανη πτήση»:
«Το να μην κάνεις τίποτα είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε έχεις τελειώσει».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το θέλω τοοοοοοοοοόσο πολύ να σου συμβεί. Φαντάσου να είσαι πάνω στη μπέμπα και την στιγμή που είσαι έτοιμος να βάλεις το κράνος,να περάσει η Ρεπούση και να στα χώσει …
«Σαν δεν ντρέπεσαι στην ηλικία σου να καβαλάς μηχανή»
Και να περνάει εκείνη την ώρα κι ο Γιωργάκης με το ποδήλατο, με παιδικό κάθισμα απο πίσω, στο οποίο κάθεται τάχα μωρό το Μπεγλίτη με ένα γλειφιτζούρι στο χέρι και να σου βγάζει τη γλώσσα…
…πανζουρλισμός
ΥΓ.
Καλά να πάθεις που μου θες και μηχανή.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το καβάλημα της μηχανής έχει το πλεονέκτημα, πως τα ενισχυτικά τα ρίχνεις στη μηχανή και όχι σε σένα.
Είναι, τουτέστιν, ανθρωποοικολογικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωστε η δόση δεν πληρώθηκε στο ΔΝΤ. Ποιος το περίμενε να τη κάνουμε γυριστή και να μη φοβηθούμε την μυτόγκα της Λαγκάρτ.
Ή μήπως δεν έχουμε άλλα φράγκα;
Ή μήπως κρατάμε τα τελευταία για την δύσκολη ώρα;
ΝΑΙ στην αντίσταση.
ΝΑΙ στην διαπραγμάτευση.
ΟΧΙ στους ευρωφασίστες και τις γαμωτράπεζες.
ΟΧΙ στον καναπέ.
…ωραία και περίεργη μέρα σήμερα…στη Βουλή αδελφές μου,στη Βουλή…
Ερώτηση.
Τι θα διάλεγε ο Σόιμπλε; Να περπατήσει ξανά ή να μείνει παράλυτη η Ελλάδα;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Για τη συζήτηση στη βουλή, στην οποία, ουσιαστικά, προτάθηκε η επιλογή του τρόπου του θανάτου μας, αν θα γίνει σύμφωνα με το πρόγραμμα των θ-εσμών ή των εμών, μόνο μια στροφή από τον Καρυωτάκη:
«Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.»
Για τη μη πληρωμή της δόσης, ένα σύντομο σχόλιό, που έστειλα σε ορισμένους φίλους:
«Όταν η παρθενιά έχει ήδη σπάσει από μαύρους της Ζάμπια, του Σουδάν, της Ζιμπάμπουε, της Σομαλίας, κλπ, δεν έχουμε να δείξουμε ματωμένα σεντόνια, παρά μονάχα το αίμα ενός λαού, ο οποίος συνεχίζει να αιμορραγεί ακατάσχετα, βρισκόμενος πάντα υπό την απειλή κατασχέσεων.
Επιτέλους, η Ελλάδα μπήκε στην Αφρικανική Ένωση Μεγάλου Π@@τσου.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι αλλά είμαστε η μόνη αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους.
Πού το βάζεις αυτό; Κι άλλη παγκόσμια αποκλειστικότητα;
Να σου πω κι άλλες αποκλειστικότητες…
Είμαστε,για παράδειγμα, περιούσιος λαός. Αποκλειστικότητα που την διεκδικούμε από τους άλλους «περιούσιους» τους Εβραίους. Και είναι φυσικό να τρωγόμαστε γιατί δεν λέμε να χωνέψουμε το πώς μας πάσαραν τον χριστιανισμό και γίναμε εβραιοχομεϊνήδες που λέει κι ο Λιαντίνης.
Άλλο…
είμαστε ο μόνος λαός που βρισκόταν σε εμφύλιο κατα την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους. Έκτοτε χρωστάμε και πληρώνουμε και το βουλώνουμε μπροστά στους απελευθερωτές,που τώρα έγιναν εταίροι. Συνέταιροι δηλαδή, όπως λέμε συμπέθεροι.
Άλλο…
Από εθνάρχες και σωτήρες;Νααα!!!
Γι αυτό και είμαστε εδώ που είμαστε. Και παράγουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα μόνο εμεις, όλο και περισσότερους.
Άλλο…
Εθνική αντίσταση θες; Πάρε το έπος. Μετά τι θες; Εμφύλιο; Πάρε εμφύλιο.
Να πολεμήσουμε ποιους; Τους κομμουνιστάς,αυτούς που πολέμησαν τους γερμανούς. Ποιοί να τους πολεμήσουμε; Οι άγγλοι μαζί με τα δωσιλογικά και ταγματασφαλίτικα σκουπίδια και συνεργάτες των ναζί. Έλα μουνί στο τόπο σου…
Συνεταίρα γελάς με το μεγαλείο σου;
Συνεταίαιαιαιρααααα σκύψε ακόμα λίγο μαρή. Άνοιξε η μέση μου και του συμπέθερου το κέρατο δεν μαλακώνει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!