ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ

Πολιός τίτλος, σε παλιό περιοδικό (4ΤΡΟΧΟΙ θαρρώ το έλεγαν), της προηγούμενης μου ζωής. Έγραφα ότι, πίστευα πως θα ‘ρθει και, κατά μία περίεργη «σύμπτωση», στις προβλέψεις έπεσα μέσα κατά 97% (άντε …95) εξ ου και το nickname Μάντης Κάλχας. Όλα τα είχα προβλέψει ο αθεόφοβος σε βαθμό που άρχισα να φοβάμαι (τον θεό_ που, εκείνη την εποχή ήταν ο Δίας. Ακόμα και την εμφάνιση του Πάγκαλου είχε δει στα οράματα μου για να μην αναφερθώ στην αναρρίχηση (στην εξουσία) του Gollum της Μέσης Γης και του Frodo Baggins aka George II, Papandrew III μιας φυσιογνωμίας (φάτσας) που, μαζί με τους σοσιαλιστές πρίγκιπες Αντρίκο και Νικόλαο αλλά, πέρα και πάνω απ’ όλα την Βασίλισσα Μητέρα Margie de Ville ίππευσαν μία χώρα-χαρτόσημο so to speak αφήνοντας την στα κρύα του IMF όχι ότι μπορούσε να γίνει αλλιώς

Από που, θα ρωτήσετε, το θείο χάρισμα; Πως δλδ πρόβλεπα το μέλλον; Μα, παρατηρώντας το παρόν! Πάρτε για παράδειγμα τα υποδήματα του GAP και των πριγκίπων. Sebago deck shoes! Της πολύ καλής κοινωνίας. Από Αμερικανικό Κολέγιο και άνω για να μην αναφερθώ στα ρολόγια Seiko που φορούσαν οι σοσιαλιστές φοιτητές για να διακρίνονται απ’ τους οπαδούς του Adam Smith (από Rolex και πάνω). Ή, την γραβάτα του Σαρτζετάκη στις πρώτες φωτογραφίες που δόθηκαν στον Τύπο (σκούρα με κίτρινο «κεραυνό» άγριο πράγμα -αισθητικά). Ή, τις εσάρπες των κυριών. Έχω μία (φωτογραφία όπου, μία  γνωστή κυρία της παλαιάς ΝΔ, φοράει γούνα αλεπούς! Η ικανότητα να «μεταφράζω» φυσιογνωμίες και σωματότυπους με έκανε να προβλέψω με προσέγγιση 99,99%, το παρελθόν (και το μέλλον) του φον Dimitraki Droutsa, κολλητού του Μεγάλου Διανοητή, και την εμβέλεια των Begliti, Birbili, Stratouli, Avramo, Pagalo, Tsukato, Tzakri, Papakosta καθώς και δεκάδων hobbits που υποδύθηκαν/υποδύονται τον ρόλο του πολιτικού. Όλα αυτά, συμπεριλαμβανομένου και χαρακτήρων της Άνω Γης (διαφέρουν απ’ εκείνους της Μέσης ως προς το μέγεθος της μύτης) ήταν αντικείμενα ενδελεχούς (αλλά, κωμικής) μελέτης από τον Μάντη Κάλχα ο οποίος και κατέληγε στις προφητείες.

Οι παλαιότεροι ενθυμούνται την πρόβλεψη ότι, αν η Ελληνίτσα συνεχίσει να λειτουργεί με τον (χαζο) χαρούμενο τρόπο που λειτουργεί απ’ το 74 και δώθε (το πριν το γνωρίζουμε αλλά, δεν το ακουμπάμε διότι πρέπει να φτάσουμε στον ελληνο-τουρκικό πόλεμο του 1897), θα έλθει μία ημέρα που θα το πληρώσει σε χρήμα, σε αίμα ή και στα δύο. Προς το παρόν αληθινό έχει βγει το πρώτο μέρος της προφητείας. Τι άλλο; Δεκάδες τα «οράματα» του Μάντη που βγήκαν αληθινά. Ακόμα και την δική του καταστροφή είχε προβλέψει ο γέροντας. Τα ναυπηγεία, τα τρένα, οι αεροπορικές εταιρίες, τα αεροδρόμια, τα εκτροφεία βατράχων, η κατάντια των «Ολυμπιακών Έργων», οι politically correct μα λάκες που ξεπήδησαν κατά χιλιάδες μέσα απ’ την σούπα της κοινωνικής και εθνικής ανικανότητας του αποκαλούμενου ελληνικού «κράτους» που έχει τα (φυσιογνωμικά) χαρακτηριστικά ενός begliti, ενός kukulopulu ή μιας papakosta

Θα συνεχίσω με το θέμα μια και μ’ αρέσει ιδιαίτερα τώρα που η τρόϊκα δεν έρχεται στην Ελλάδα «επειδή δεν  την θέλουμε» αλλά, ρε παιδάκι μου γιατί εγώ είδα στην TV μία διαφήμιση που έλεγε » Ο Πι Μιιι, ο Πι Μιιιι, ο Πι Μιιιιι με την Δραχμηηηη»;

…και βέβαια συνεχίζεται!

…Mea Culpa! Η Τρόικα ήλθε. Πως μπόρεσα να κάνω τόσο μεγάλο λάθος; Ήταν σαν να φορούσα σακούλες στα πόδια για να μην αφήσω «γενετικό υλικό», η μα..α πάει σύννεφο, το τι ακούω απ’ τα καθεστωτικά μονμπλαν δεν λέγεται. Αυτή τη στιγμή π.χ παρακολουθώ ένα colli stratouli  να αναλύει την πολιτική κατάσταση, τον Δικαστή Dread  με την «σινιέ» γραβάτα να «αναλύει» τα υπέρ και τα κατά της διαπραγμάτευσης με το ευρωπαϊκό Τρίο Στούτζες που «συνεχίζει το παιχνίδι» ανεβάζοντας το δημοσιονομικό κενό στα 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ ποσό που δεν αναγνωρίζει ο Όλι Ρέν.

Εμετός… Τα ίδια και τα ίδια. Μικρά ανθρωπάκια που, από το 1974 προσπαθούν να σώσουν τα τομάρια τους από τα εγκλήματα που έκαναν ενάντια στη χώρα μας. Κανένα απ τα cartoon  δεν φταίει για το γεγονός ότι η Ελλάδα χρωστάει 360(;) δισ ευρώ, Η κρίση, οι δολοφονίες, η τρομοκρατία ήλθαν μόνα τους, είδαν φως και μπήκαν. Δεν έχω πλέον το κουράγιο να πολεμήσω αυτό το τέρας. Εκτός απ’ τη χώρα διέλυσαν πολλούς Έλληνες που, με πλήρη άγνοια κινδύνου, προσπάθησαν να κάνουν κάτι για τη χώρα. Αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να γράψω τα όσα σιχαμένα συνέβησαν. Ποιος ενδιαφέρεται, λέω όταν η δική μου περίπτωση δεν είναι παρά ένας κόκκος σκόνης στην θύελλα των σκανδάλων και της ρεμούλας.. Συνεχίζεται; Δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο