Μαζική υστερία;

«Μαζί, μαζί, κόντρα στους Ναζί» φώναζαν πολίτες που βρέθηκαν έξω από το υπουργείο τη στιγμή που έφτασε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφανγκ Σόιμπλε.

 Αποκλεισμένος στο σπίτι από ισχυρούς πόνους στη μέση παρακολουθώ (στη τηλεόραση και στα blogs), τις δηλώσεις των αριστερών της Σίφνου, της Μυκόνου και της Πλατείας Μαβίλη -για να μην αναφερθώ σε άλλες (νήσους και πλατείες που συχνάζουν τα πτηνά stratuli της γιαλαντζί αριστεράς), τις εκδηλώσεις για την επίσκεψη Σόϊμπλε.

pagaklos-tsoykatos

 

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το  σύνθημα που κάποιοι εξαπέλυσαν εναντίον  του Σόϊμπλε, το οποίο θα ήθελα να συζητήσουμε. «Μαζί-μαζί κόντρα στους ναζί» λοιπόν οι οποίοι μας δάνεισαν 400 δισεκατομμύρια ούρο για να μπορούμε να χτίζουμε ροζ μεζονέτες, play rooms, bar b q’s για την παλιοπαρέα και, άλλα πρωτότυπα και δημιουργικά όπως, να ψωνίζουμε μπεμβέ και καγιέ, να καθόμαστε πρώτο τραπέζι πίστα στα σκυλάδικα, να σπάμε πιάτα και να «χορεύουμε» τσιφτετέλια.

Θα πείτε… Δεν είναι ο «λαός» που τα δανείστηκε αλλά, οι σωτήρες που ψήφισε και μεγάλο το δίκιο σας. Κανένα γομάρι ή golden boy με σκατί παντοφλέ κσι πρινς όλιβερ, καμία γκιόσα, καμία bimbo με BMW M3, κανένα λαμόγιο με καρέρα και ρολεξιά γενικά, κανένας  τραχανοπλαγιάς ή αμερικανοθρεμένος μάνατζερ δεν είχε καταλάβει ότι, η Τζουτζία ζούσε πέρα και πάνω απ’ τις δυνατότητες της.

Μόνο κάτι γκρινιάρηδες γραφικοί το έγραφαν σε περιοδικά και εφημερίδες αλλά, και αυτοί έκαναν «λάθος» επειδή α. η εφημερίδα ανήκε στον Τόμπολα ή στον Νανάκη β. το περιοδικό είχε ρεκλάμες πολυτελών γιωταχί και ρολεξ. Η απόλυτη διαστροφή της πραγματικότητας που, τελευταία, αποτελεί προσφιλή ενασχόληση των trolls.

Θα το θέσω απλά. Έπρεπε να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό της (χυδαίας) κατανάλωσης που είναι ίδιο των κοινωνικά και πολιτικά «αμόρφωτων»; Η θέση μου είναι, ναι. Έπρεπε να ληφθούν από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών; Η θέση μου είναι, όχι. Τα μέτρα έπρεπε να παρθούν από εκείνους που ψήφισε ο ελληνικός λαός για 4-5 δεκαετίες και αφού, οι Εθνάρχες, Σιδερένιοι, Αναχωρητές και Gollum -για να μην αναφερθώ σε ζωντανούς-νεκρούς και σε  πρακτόρια στιλ Forest Gap, εξηγούσαν με ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ για το που θα οδηγούσε η καταναλωτική κραιπάλη. Να όμως που, αυτά τα άτομα δεν είπαν τίποτα για το έγκλημα με αποτέλεσμα «σήμερα», να φτάσουμε στο σημείο να ακούμε έναν υπέρβαρο κτηματία να λέει πως  α. «το μνημόνιο είναι ευλογία» και πως β. «μαζί τα φάγαμε». Και τα δύο αληθινά αλλά, όπως είπα, για λάθος λόγους.

Ακούω την συστημική Αριστερά να λέει πως, όταν έλθει στην εξουσία θα ζητήσει την …διαγραφή του χρέους! Και ποιος θα καταβάλει τις δόσεις για τις κούρσες; Η «μερσεντέ»; Η «μπεμβέ», η «αουντί»;  Ή μήπως οι κύριος Τάσος απ’ την Πρέβεζα; Ο Σόϊμπλε τσιρίζει το κοινό του στρατούλι. Βάσει ποιας λογικής ρωτάω… Επειδή ο ελληνικός λαός είναι «μάγκας και καραμπουζουκλής» ή επειδή η Γερμανία δεν έχει εξοφλήσει  το κατοχικό δάνειο και δεν έχει καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις -όπως λέει ο συμπαθής Μανόλης Γλέζος; Για το δεύτερο κραυγάζουν οι αγανακτισμένοι πολίτες.

Θα το δεχτώ υπό ένα όρο: κάποιος μου εξηγήσει σε απλά ελληνικά που, πως και από ποιους θα επενδυθούν αυτά τα δισεκατομμύρια. Από τον Δάγκαλο; Τον Χατζημάκη; Τον Τόμπολα; Τον Ψυχάκη; Τον Μπαρμπέρη, τον Φλούφλη, τον Κουκλεντέ; 

Με λίγα λόγια ποιοι οι άνθρωποι, ποιο το σύστημα, ποιες οι δομές που θα χρησιμοποιήσουν σωστά την όποια βοήθεια ή διαγραφή χρέους; Το Κράτος θα πει κάποιος, που έχει όρεξη για πλάκα. Ποιό «Κράτος»; Αυτό που δημιούργησαν οι παραπάνω; Μα αυτό ΔΕΝ υπάρχει!

Με τούτα και με τ’ άλλα φθάνουμε στο Ερώτημα των 20 εκατομμυρίων ούρο. Τι θα έκανα αν ήμουν θεός της όποιας θρησκείας ή αίρεσης. Απλό! Θα δημιουργούσα, με την απεριόριστη ισχύ που μου δίνει η ιδιότητα μου, ένα καθεστώς που θα ήταν συνδυασμός πρώιμης Σοβιετίας, με ίχνη Γιαρουζέλσκι, Χότζα και Κουάνγκ ιλ Κουάνγκ, με ολίγη Σαρία, μυρουδιά Χαλιφάτου και ισχυρές δόσεις λιπαντικού -για να μπορέσουμε να το καταπιούμε -ως περιούσιος λαός

Εδώ πρέπει να σταματήσω το χιούμορ(;). Όπως οι υποψιασμένοι γνωρίζουν έχουμε πρόβλημα εθνικής και προσωπικής ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ το οποίο δεν αντιμετωπίζεται με «προτάσεις» σαν αυτές του (μαθητευόμενου) θεού Κώστα Καββαθά. Το οικονομικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από τον ίδιο τον λαό αν, κάποια στιγμή, αποφασίσει πως «our way of life» όπως έλεγε και ο Πρόεδρος Πίθηκος, είναι 100% λάθος μια και, η εθνική και η προσωπική αξιοπρέπεια και η οικονομική ανεξαρτησία δεν εξασφαλίζονται με το παραπάνω (γελοίο) σύνθημα αλλά με ένα άλλο που λέει μη ψάχνεις για έξυπνο κινητό αλλά, για έξυπνους και τίμιους πολίτες -και ηγέτες. 

Θα πείτε… Σιγά το σύνθημα ούτε ρίμα δεν κάνει και θα έχετε δίκιο. Γι’ αυτό παρακαλώ για την χιουμοριστική σας βοήθεια. Ας μη μας διαφεύγει ότι, το χρειαζόμαστε για την καμπάνια του ΚΚΛ!

 

 

 

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

16 σκέψεις σχετικά με το “Μαζική υστερία;

  1. Σύντροφε,να τα δεχθώ όλα τα παραπάνω.Αλλά πές μου,ακόμα και άν υπήρχε ένας πολιτικός που θα έλεγε στον νεοέλληνα ότι ζούμε πάνω απο τις δυνατότητές μας,ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να παράγουμε (οτιδήποτε) αντί να εισάγουμε (οτιδήποτε) κλπ,κλπ,θα υπήρχε καμία πιθανότητα να εισακουστεί;
    Οχι.Ούτε η μάνα του δεν θα τον ψήφιζε.

    Γνωρίζαμε τα πάντα,αναφορικά με την οικονομία,αλλά γουστάραμε το παραμύθι που μας πούλαγαν.Δεν δίναμε δεκάρα για το ότι τα παιδιά μας δεν θα έπαιρναν ποτέ σύνταξη απο τα χρεοκοπημένα ταμεία.Ημασταν σαν τον οδηγό που δεν φοράει ζώνη ασφαλείας γιατί τον φυλάει ο Θεός.Ε,μάλλον ο Θεός της Ελλάδας μας βαρέθηκε ή αποφάσισε να μας δώσει ένα καλό μάθημα.
    Είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα κατά της πατρίδας,άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο.Δικές μας επιλογές ήταν οι πολιτικοί που κυβέρνησαν και οι πολιτικές τους.Ας προσέχαμε.
    Το θέμα είναι ότι ακόμα και τώρα,μυαλό δεν βάζουμε.

    Μου αρέσει!

    1. Παρ´ όλα όσα έχω περάσει, παρά το προκεχωρημένο της ηλικίας εξακολουθώ να πιστεύω ότι, υπάρχουν κάπου 1 εκατομμύριο συμπατριώτες που πιστεύουν τα ίδια πράγματα…

      Μου αρέσει!

  2. ΚΚ από τα παλιά …
    Willkommen zurueck, Herr Lehrer!!!

    Να είστε πάντα καλά!

    ΝΣ, σχεδόν ιδρυτικός (από ’78 – ΣΤ’ δημοτικού)

    Μου αρέσει!

  3. Η φάτσα του Yoda στο σώμα του Xavier με το χαρακτήρα του Vader. Πιο cult πεθαίνεις. Να γιατί κανείς δε γελάει με το Σόιμπλε..

    Μου αρέσει!

  4. Πιστεύω ότι υπάρχουν αξολογότατοι συμπατριώτες μας, που ιδιωτεύουν τώρα, και θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις-βλ.διεθνείς συγκυρίες-να μας βγάλουν απ’ το τέλμα.
    Όμως, είμαι εξίσου πεπεισμένος πιά, ότι το σύστημα θα τους «πέταγε» έξω, όπως εσένα π.χ., αγαπημένε μου Δάσκαλε…

    Μου αρέσει!

  5. «Θα το θέσω απλά. Έπρεπε να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό της (χυδαίας) κατανάλωσης που είναι ίδιο των κοινωνικά και πολιτικά “αμόρφωτων”; Η θέση μου είναι, ναι.»

    Διαφωνώ.
    Η χυδαία κατανάλωση ήταν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της αμέριστης πρόσβασης σε εύκολο χρήμα, το οποίο με τη σειρά του ήταν αποτέλεσμα της διαφθοράς. Δεν ήταν η η κατανάλωση η πρωταρχική αιτία.
    Κι όταν αναφέρομαι σε διαφθορά δεν αναφέρομαι στη μικροδιαφθορά της εφορίας και της πολεοδομίας. Αναφέρομαι στους διεφθαρμένους ευρωπαίους τραπεζίτες που σκοτώνονταν ποιός θα πρωτοδανείσει μια χώρα που οι διεφθαρμένες εταιρείες αξιολόγησής τους την είχαν ΑΑΑ. Οι τραπεζίτες αυτοί έπερναν bonus κάθε φορά που εξασφάλιζαν ένα δάνειο στη χώρα των ΑΑΑ, οπότε είχαν και κάθε λόγο να δίνουν μπαχτσίσια στους αξιωματούχους που υπέγραφαν γι’ αυτά.
    Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το να κοβόταν η χυδαία κατανάλωση, μικρή σημασία θα είχε. Και χρεωμένη χώρα θα εξακολουθούσαμε να έχουμε και τα «ξεφτέρια» μας θα είχαν γεμάτους λογαριασμούς στη UBS.
    Ο Σόιμπλε έχει βάλει αυτή τη στιγμή τον Γερμανικό λαό να μας δίνει εμάς ούρο για να αποπληρώνουμε τους διεφθαρμένους Γερμανούς τραπεζίτες. Βλέπεις, δεν θα μπορούσε να βάλει το γερμανικό λαό να τα δώσει απευθείας στα λαμόγια τραπεζίτες. Την επόμενη μέρα θα ήταν κρεμασμένος στην πύλη του Βραδεμβούργου.

    «Ακούω την συστημική Αριστερά να λέει πως, όταν έλθει στην εξουσία θα ζητήσει την …διαγραφή του χρέους! Και ποιος θα καταβάλει τις δόσεις για τις κούρσες; Η “μερσεντέ”; Η “μπεμβέ”, η “αουντί”; Ή μήπως οι κύριος Τάσος απ’ την Πρέβεζα; Ο Σόϊμπλε τσιρίζει το κοινό του στρατούλι. Βάσει ποιας λογικής ρωτάω…»

    Δεν είμαι τζαμπατζής. Ούτε αριστερός, αλλά απαντάω. Θέλω να αποπληρώσω αυτά που πρέπει. Να βγούν οι ειδικοί, να κάνουν την επιτροπή λογιστικού χρέους, να διαγραφούν τα θαλασσοδάνεια (ξέρετε, αυτά που παίρναμε επειδή μοίραζε τις μίζες ο Χριστοφοράκος, που τώρα του έχει δώσει άσυλο ο Σόιμπλε) και να αποπληρώσω τα υπόλοιπα. Γιατί μπορεί εγώ να αγόρασα μπεμβέ (που λέει ο λόγος), αλλά ούτε υποβρύχια πήρα, ούτε λέοπαρ, ούτε ψηφιακές παροχές. Και απ’ τους Ολυμπιακούς δεν είδα φράγκο! Μόνο σκασμένες επιταγές από πτωχευμένες κατασκευαστικές!
    Και πείτε του Πάγκαλου οτι τελευταία φορά που ψήφισα ΠΑΣΟΚ/ΝΔ ήταν το ’85 και επί 30 χρόνια τον βλέπω να τα τρώει χωρίς εμένα.

    Μου αρέσει!

    1. @george

      Επειδή «γνωριζόμαστε» από παλιά σίγουρα έχεις διαβάσει τα άρθρα μου για αυτόν τον εσμό. Συμφωνώ ότι η κατανάλωση (χυδαία ή μη δεν έχει σημασία) δεν έπαιξε πρωταρχικό λόγο στο πήδημα χώρας και λαού αλλά, διάβολε, έπαιξε κάποιον!
      Σημείωσε ότι κανείς, ούτε όπως συχνά λέω, μία κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Ιησού Χριστό και τους 12 Αποστόλους σε θέσεις υπουργών δεν μπορεί να αντιμετωπίσει φαινόμενα διαφθοράς μεγέθους Μίζενς αλλά, μπορεί να τα περιορίσει αν, απλώς, διαθέτει προσωπική και εθνική αξιοπρέπεια. Όμως, και αυτή μου η φράση δεν έχει βάση γιατί, τι σημαίνει «αξιοπρέπεια». Και, στο τέλος της ζωής μας, τι σημαίνει η προσπάθεια; Μαρμάρινο άγαλμα; Στεφάνια στον τάφο; Ταρατατζουμ στη Βουλή; Μία σφαίρα στο στήθος, σχέδιο σε t-shirt; Οι εποχές της Σιέρα Μαέστρα πέρασαν αλλά, ίσως, να έρχονται οι εποχές των χάκερς… Δεν θα είμαι εδώ -δυστυχώς- να τη χαρώ…

      Μου αρέσει!

      1. @kavvathas
        «Και, στο τέλος της ζωής μας, τι σημαίνει η προσπάθεια; Μαρμάρινο άγαλμα; Στεφάνια στον τάφο;»

        Έλα αρχηγέ, σου βρήκα την απάντηση στο ερώτημα που τόσο σε καίει!!!
        Να σε ανταμείψουμε κάνοντάς σε γραμματόσημο στα ΕΛΤΑ:
        http://www.thepressproject.gr/article/45917/Salionontas-ton-liaga

        Νά ‘χουμε κάτι να φτύνουμε βρε αδερφέ!
        (εμείς απ’ τη μεριά της κόλλας, κι η Σοφία απ’ τη μεριά της φάτσας)
        🙂

        Μου αρέσει!

  6. Ο μικροαστικός χαρακτήρας του ελληνικού κράτους αποτελεί σε μεγάλο βαθμό συνειδητή επιλογή των ξένων προστατών μας και της πολιτικής μας ηγεσίας. Σκοπός τους μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ήταν η δημιουργία ενός καθαρά μικροαστικού κράτους χωρίς ταξικό χαρακτήρα, στο οποίο οι κοινωνικές αντιθέσεις αμβλύνονταν μέσω των πελατειακών σχέσεων, ώστε να αποσοβηθεί η δημιουργία αστικού προλεταριάτου και η πιθανή διολίσθηση στον κομμουνισμό. Ειδικά μετά τη συμφωνία της Γιάλτας η Ελλάδα αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό της Δύσης στα κομμουνιστικά βαλκάνια και για το σκοπό αυτό έλαβε το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό της αμερικάνικης βοήθειας στην Ευρώπη προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ευνουχισμένο καταναλωτικό κράτος που θα αποτελούσε ζωντανή διαφήμιση της μικροαστικής ευτυχίας στα μάτια των ξελιγωμένων βαλκάνιων εργατών. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που μας δέχτηκαν στην ευρωπαϊκή ένωση και, αφού μας αντάμειψαν με φτηνά δάνεια για την επιτυχία του στόχου, μας εγκατέλειψαν στο έλεος του θεού τώρα που η χώρα μας στερείται πλέον οποιασδήποτε γεωπολιτικής σημασίας. Τα δάνεια που καταρράκωσαν την ελληνική οικονομία προέρχονται κυρίως από την Ιαπωνία (τη δεκαετία του 80) και κατόπιν από τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τα χρήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να αγοράσουμε καταναλωτικά αγαθά από την Ιαπωνία (τη δεκαετία του 80) και κατόπιν από τη Γαλλία και τη Γερμανία. Κυρίως όμως τα φάγαμε σε όπλα από Ευρώπη και Αμερική με τις γνωστές διαδικασίες και σε τιμές «ευκαιρίας». Με τις παραπάνω τακτικές τους επιστρέψαμε άμεσα το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων, πληρώσαμε το υπόλοιπο σε τόκους, ενώ συνεχίζουμε να χρωστάμε και το αρχικό ποσό. Η σχέση των δανειστών με την Ελλάδα (και άλλων τριτοκοσμικών χωρών) είναι η σχέση του πορνοβοσκού με την πόρνη, που πρώτα την κάνει πρεζόνι και μετά τη βάζει να δουλεύει για τη δόση της, που την παρέχει φυσικά ο ίδιος, εισπράττοντας μετρητά και δουλοπρεπείς ευχαριστίες. Ο δανεισμός κυμαινόταν σε κάπως ανεκτά επίπεδα ως την είσοδό μας στην ΕΕ, αφού τα επιτόκια ήταν ως τότε σχετικά υψηλά, οπότε η Γερμανία εγγυήθηκε για πάρτη μας χαμηλότοκα δάνεια, τα οποία γνώριζε φυσικά ότι ο ξελιγωμένος βαλκάνιος θα της επέστρεφε άμεσα με τη μορφή καταναλωτικών αγορών που θα ξεκινούσε αμέσως μετά το διορισμό του στο δημόσιο. Το πρόβλημα του δανεισμού «λύθηκε» οριστικά όταν υιοθετήσαμε το ευρώ, αφού η αποπληρωμή σε αναξιόπιστες δραχμές δεν επέτρεπε πραγματικά μεγάλα ανοίγματα στις αγορές. Φυσικά και ήξεραν οι «εταίροι» μας που πήγαιναν τα λεφτά που μας δάνειζαν – και το ενέκριναν απολύτως.

    Μου αρέσει!

  7. Κώστα Καββαθα είσαι κατασκευασμενος από την πάστα των μεγάλων Ελλήνων. Αυτό στην πατρίδα μας δυστυχώς δεν αντέχεται Διάβαζα το περιοδικό απο το 1977 Σπουδαία άρθρα και φυσικά οχι μονο για τις ομορφες λαμαρινες Σ»ευχαριστω
    Αρβανιτακης Κωστας

    Μου αρέσει!

      1. Καλή ερώτηση…… σε οπαδό μετατρέπεσαι όταν ακολουθείς ηγέτες οι οποίοι για γνωστούς σε όλους μας λογούς σταδιακά ξεφορτωνονται τις μεγάλες ιδέες Δεν κινδυνεύεις οταν ακολουθείς ιδέες και συνεπείς εκφραστές …Οι λιγοι σηματοδοτουν το καινουργιο οι λιγοι θα κανουν τον κοσμο καλυτερο

        Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.