Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός

Αναρτήθηκε από τον/τηνkavvathasΔημοσιεύθηκε στηνΠρώτο ΘΕΜΑ

1ο ΘΕΜΑ, 31.03.13


Για κάποιον που, για ¼ του αιώνα είχε τη τύχη να «φοιτήσει» σ’ ένα από τα δύο καλύτερα σχολεία της δημοσιογραφίας, το Εξωτερικό Δελτίο (το άλλο είναι το «ελεύθερο») τα όση συμβαίνουν τα τελευταία 4-5 χρόνια δεν είναι δυσνόητα ή περίεργα. Με τον πληθυσμό να αγγίζει τα 7,1 δισεκατομμύρια (και να αυξάνεται κατά 320.000 την ημέρα), ο πλανήτης έχει αρχίσει να μην αισθάνεται. Βλέποντας τον κίνδυνο ενός πληθυσμιακού και διατροφικού «ολοκαυτώματος» τα μεγάλα κράτη χρησιμοποιούν την τεχνολογία και την στρατιωτική ισχύ για να επιβάλλουν την θέληση τους στα μικρά και να προστατεύουν τα συμφέροντα των υπηκόων τους και, κυρίως, διεθνικών που τα  στηρίζουν. Τι σχέση όμως μπορεί έχει η πληθυσμιακή έκρηξη με όσα συμβαίνουν τελευταία στην Ελλάδα και την Κύπρο; Μία και μισή τελείες στον χάρτη είναι και αρκεί ένα μνημόνιο και ένα κούρεμα 40% για να πέσουν στα γόνατα παρακαλώντας για συμπόνια. Κλεισμένοι στον μικρόκοσμο μας, σε στάση συνεχούς ομφαλοσκόπησης, με ηγεσίες που, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ασχολούνται με την επανεκλογή τους και την προστασία των επιχειρηματικών συμφερόντων που τις στηρίζουν δεν βλέπουμε τον οικονομικό, κοινωνικό, στρατηγικό και περιβαλλοντικό Αρμαγεδδώνα που πλησιάζει.  Η υποψία για την ύπαρξη φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο άνοιξε την όρεξη του 4ου Ράϊχ, προκάλεσε τον ενδιαφέρον της Ρωσικής αρκούδας, έκανε την «φίλη και σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ» Τουρκία να (ξανα)στείλει τις κορβέτες της στη Τζιά και να εξαγγείλει την ίδρυση «Διοίκησης του Διαστήματος», που θα ελέγχει τους τρεις (μέχρι στιγμής) δορυφόρους που ελέγχουν ποιος και πότε κάνει έρευνες στο Αιγαίο. Παράπλευρες απώλειες ήταν η καταστροφή της κυπριακής οικονομίας, η κατάρρευση της όποιας μορφής «κράτους» είχε απομείνει μετά την τουρκική εισβολή και, η εκφρασμένη απειλή του cyborg που πήρε τη θέση του Γιουνκέρ στο «Ούρογκρουπ» ότι, την τύχη του χρυσοπράσινου φύλλου μπορεί να έχουν και άλλα μεσογειακά κράτη -και κρατίδια. Θα πείτε πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι «θωρακισμένο» και θα συμφωνήσω διότι, τι μπορεί να φοβάται ένα κράτος που διαθέτει ισχυρή βιομηχανική, τεχνολογική και οικονομική βάση. Μόνο στο Κρανίδι έχουν την έδρα τους 400 εταιρίες offshore ενώ, σύντομα, η ύπαιθρος θα πάλλεται απ’ τον βρυχηθμό των χωματουργικών μηχανημάτων που θα επεκτείνουν το δίκτυο των Εθνικών Οδών στις οποίες δεν θα κυκλοφορούν «γιωταχί» αφού, ο υπερήφανος και ανεξάρτητος ελληνικός λαός έχει καταθέσει τις πινακίδες 700.000 αυτοκινήτων. Αφού, αναρωτιέται ο αφελής, οι πολίτες δεν κάνουν πλέον χαρούμενες εκδρομές και ο Ελληνάρας και το Σούργελο δεν πάνε τόσο συχνά για Πάσχα στο «χωριό», τι χρειάζονται οι νέες Ε.Ο Πιπέρι! Μη θίγετε τις βάσεις του πελατειακού μας συστήματος. Αν, ο πρώην, εκδότης που υπογράφει το παρόν πόνημα (για να μην αναφέρω ονόματα και θίξω υπολήψεις), δεν πάρει τη δουλειά οι εφημερίδες του θα κλείσουν και ποιος θα προβάλει το έργο του Gollum de Bidet, του Κουρασμένου και του Γοδεφρείγου του 2ου Στοχαστή του 3ου –για να μην αναφέρω τους Φώτη, Βαγγέλη και Αντουάν και κατηγορηθώ για μεροληψία. Για την τεχνολογική επάρκεια της χώρας λίγα έχω να πω. Μία προσεκτική ανάγνωση του καταλόγου με τις high tech εταιρίες που λειτουργούν ένθεν και ένθεν της Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου αρκεί για να πείσει και τον αυστηρότερο παρατηρητή. Μόνο στα πρώτα 30 χιλιόμετρα δραστηριοποιούνται 136 σκυλάδικα, 10 μπαρμπουτάδικα, 54 οίκοι ανοχής και 10 «βρώμικα» ενώ, στο Λουτράκι, λειτουργεί ένα από τα πλέον σύγχρονα καζίνο της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Κάθε βράδυ κουλοχέρηδες και κουμαρτζήδες επενδύουν τεράστια ποσά στη (μαύρη) ελληνική οικονομία.

Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός λοιπόν, όπως έλεγε και ο αξέχαστος Χρήστος Τσαγανέας στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Το μέλλον της Ελληνίτσας είναι, και αυτό, θωρακισμένο. Το μόνο που λείπει για να μπούμε στη Λέσχη των Ισχυρών που θα αποφασίσει πόσες εκατοντάδες εκατμμύρια από τα 7 δισεκατομμύρια θα μείνουν ζωντανοί, είναι να αναπτύξουμε, περαιτέρω, το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Όμως, για αυτή την «δράση», χρειαζόμαστε τον Άκη ο οποίος είναι presently unavailable._K.K

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

8 σκέψεις σχετικά με το “Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός”

  1. Φίλε Κώστα, μακαρίζω τα χρόνια που πέρασαν, διότι πολύ φοβάμαι τα χειρότερα για το μέλλον.
    Σας επισυνάπτω εδώ ένα απόσπασμα μιας ταινίας που δείχνει
    πως ήταν η Αθήνα και ο Πειραιάς το 1971, μέσα από το «κυνηγητό» ενός Fiat 124 από ένα Opel Record για να ξαναθυμηθούμε πως ήμαστε….

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  3. Συμπτωματικά (ή μήπως όχι;), τον ίδιο καιρό με τη συγγραφή του άρθρου σου, έκανα παρόμοιες σκέψεις σχετικά με τον επερχόμενο Αρμαγεδδώνα που αναφέρεις ότι πλησιάζει και ειδικότερα τον περιβαλλοντικό. Αφορμή για τις σκέψεις μου αυτές αποτελεί ένα ντοκυμαντέρ του 2005 που παρακολούθησα πρόσφατα στο κανάλι της Βουλής. Σε μια ενότητα λοιπόν του ντοκυμαντέρ, εξηγούνταν η λειτουργία του ρεύματος του κόλπου (gulf stream) και η σπουδαιότητά του για το κλίμα της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης. Λειτουργία που αν διαταραχτεί και τελικά διακοπεί, θα οδηγήσει την κεντρική Ευρώπη σε βαρυχειμωνιά διαρκείας. Κι εδώ έρχεται και το θέμα του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου. Φυσικό αέριο, τα κοιτάσματα του οποίου (σύμφωνα με εκτιμήσεις) αρκούν για τις ανάγκες της Ευρώπης (βλ. Γερμανία) για τα επόμενα 50 χρόνια. Μήπως τελικά όλα αυτά που γίνονται στη χώρα μας και την Κύπρο δεν έχουν να κάνουν απλά με την οικονομική επικράτηση της Γερμανίας, αλλά με την ίδια την επιβίωση του λαού της; Μήπως έχει ήδη ξεκινήσει σε πρώτη φάση η δυσλειτουργία του ρεύματος του κόλπου; Να μην παραβλέπουμε ότι σε περίπτωση τέτοιας βαρυχειμωνιάς, απλά δε θα υπάρχουν σοδειές στην Κεντρική Ευρώπη. Μήπως λοιπόν επιπροσθέτως ο Νότος θα αποτελέσει και το «θερμοκήπιο» της Ευρώπης (βλ. Γερμανία) προμηθεύοντας τους ισχυρούς με τα απαραίτητα λαχανικά, φρούτα και σιτηρά; Ας μην ξεχνάμε ότι η αγροτική γη στην Ελλάδα είναι σε ένα μεγάλο μέρος της υποθηκευμένη σε δάνεια (της πρώην Αγροτικής) που οι Έλληνες αγρότες αδυνατούν πλέον να εξυπηρετήσουν. Κι απ’ όσο ακούω, ήδη κάποιες τράπεζες πωλούν το χαρτοφυλάκιο των επισφαλών χορηγήσεών τους, σε ξένες (βλ. Γερμανικές) εταιρείες. Χορηγήσεις, δηλαδή δάνεια που αφορούν προσημειωμένα ακίνητα, δηλαδή σπίτια και κτήματα. Τα οποία θα μπορέσουν κάποιοι εταίροι μας (βλ. Γερμανοί) να αγοράσουν σε πλειστηριασμούς που θα γίνουν όταν οι τιμές θεωρηθούν αρκετά χαμηλές. Σπίτια θερμαινόμενα με φτηνό φυσικό αέριο για να ξεχειμωνιάσουν για τα επόμενα 50 χρόνια οι φίλοι μας και κτήματα που θα καλλιεργούν οι Έλληνες κολήγοι. Ακούγονται μήπως πολύ συνομωσιολογικά όλα αυτά; Δεν ξέρω, ίσως. Αλλά, μήπως και όλα αυτά που σήμερα ζούμε, μπορούσαμε μέχρι πριν 3 χρόνια να τα φανταστούμε;

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

    1. Μπορεί να είναι έτσι. Αλλά όπως είπαμε σε προηγούμενο σχόλιο, η φυσική επιλογή θα δείξει ποιος θα επικρατήσει τελικά, ποια γονίδια θα υπερισχύσουν

      Μου αρέσει!

      Απάντηση

    2. Ίσως έχετε δίκιο. Το μέλλον θα δείξει ποιά γονίδια θα υπερισχύσουν τελικά .(φυσική επιλογή που λέγαμε)

      Μου αρέσει!

      Απάντηση

  4. Και ποιός μας λέει ότι αν διακοπεί το ρεύμα του Κόλπου εμείς εδώ θα έχουμε καλοκαιρία διαρκείας; Ας μην τα παραλέμε, αν πάψουν να ισχύουν τα φυσικά φαινόμενα του σήμερα, τότε θα συμβούν πολλές αλλαγές που δεν μπορούμε να προβλέψουμε.

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.