Έτος Ιδρύσεως Ιστολογίου: 2009. Θέματα: Από την Ιδέα της Αυτοκίνησης μέχρι τις κοινωνίες του Μεγάλου Αδελφού και από τον Εξιπερί μέχρι τον Τζόνοθαν Λίβινγκστον Σίγκαλ. Iστoλόγιο για την εποχή του Τεχνολογικού Μεσαίωνα, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Νέας και της Εταιρικής Διακυβέρνησης και ότι άλλο προκύψει στο μεταξύ. Ερώτηση κρίσεως: πότε έγραψα ότι, η ώρα του ΔΝΤ είναι κοντά;! Το 2006.
Ζούμε περίεργες μέρες. Γκαστρωμένες. Λίγοι γνωρίζουν ή έχουν προβλέψει τι θα βγει απ’ τη μήτρα. Το πούλημα των απομειναριών της Κυπριακής Δημοκρατίας στις γερμανικές τράπεζες, οι απειλές για την έξοδο της Ελλάδα απ’ την ευρωζώνη (πρόβλεψη Κρούγκμαν στους «Νιού Γιορκ Ταϊμς»), η κυβέρνηση «συνευθύνης» και η άνοδος της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, τα ανδρείκελα της Μέρκελ και οι κλόουν στην Ιταλία, η ανεργία, το κυνήγι της «ανάπτυξης» με την κατασκευή ….εθνικών οδών και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο …Κατάρ αυτά και άλλα 200 κάνουν την Πράξη στην Εποχή. Αν θα γεννηθεί «παιδί» η allien λίγοι γνωριζουν. Η δική μου προβλεψη είναι allien. Κάτι σαν εκείνο που είδαμε στην ταινία-θαύμα του Ρίντλι Σκοτ. Παγωμένο, απρόσωπο, απάνθρωπο, πλάσμα που απ’ το «στόμα» του θα τρέχει αίμα και τοξικά σάλια. Τέκνο του ξεσκισμένου life style των Καγιέν, των Μέιμπαχ και των Μερσεντές 500SL. Να όμως που, αυτή τη φορά, δεν θα κρατάει ρακέτα, δεν θα φοράει αντίντας και δεν θα παίζει τένις με τον διοικητή της Αντεθνικής και της Ούρομπανκ. Δεν θα διαθέτει ξαπλώστρα στην Ψαρού, βίλα στα πουλάκια, σκάφος στο Παρασάϊτ Μπιτς και, το κυριότερο, δεν θα φουμάρει Κοχίμπα. Κουρέλια θα φοράει και στα κοινοτικά συσίτια θα πηγαίνει για φαί.
Γι’ αυτό φρόντισαν τα λαμόγια που κυβέρνησαν τη χώρα και τα cyborgs που ορίζουν τις τύχες της Ευρώπης και του πλανήτη. Άτομα ψυχωσικά που πιστεύουν πως, αν πουλήσεις αρκετά Φολκσβάγκεν, Σιτροέν και Φίατ θα έχεις ένα καλύτερο αύριο. Ψυχασθενείς που ποτέ δεν κατάλαβαν ότι, η υπερπαραγωγή και η διάθεση βαμένων λαμαρινών δεν συνδυάζεται απαραίτητα με το Ευ Ζειν. Κοίτα ποιος μιλάει θα πείτε. Αυτός που «έβγαλε» τους 4Τ. Τους έβγαλε αλλά, ποτέ δεν λάτρεψε τις λαμαρίνες. Τους Δημιουργός ναι. Τους μάγκες που τις σχεδίαζαν και κατασκεύαζαν και πουλούσαν σαν χάντρες στους ιθαγενείς, ναι. Όχι τους αντιπρόσωπους, έρημους κι’ απρόσωπους. Όχι τους «έμπορες» που εξαγόραζαν συνειδήσεις, τους διευθυντές πωλήσεν με τους παχυλούς μισθούς και τις τραχανοπλαγιάδικες συμπεριφορές. Ούτε τα σκουπίδια που πουλούσαν και αγόραζαν «ρεκλάμες» στα περιοδικά με αντάλλαγμα τα κείμενα των «δημοσιογράφων».
Οι μέρες είναι γκαστρωμένες με 1,5 εκατομμύριο άνεργους να περιμένουν τη σωτηρία τους από τύπους σαν αυτούς που βλέπουμε στις εκομπές του ευλογημένου δημοσιογράφου και της κυρίας των 5 συζύγων. Τεράστια η κοιλιά και το ευρωπαϊκό αιδίο είναι έτοιμο να γεννήσει όχι ένα αλλά 100 aliens.
Η ώρα είναι περασμένη και, εκτός από γκαστρωμένες οι μέρες δεν ήταν καλές με μένα… Θα επανελθω. Σύντομα
Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter)
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.
Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια.
Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal.
Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα.
Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία".
Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού».
Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί".
Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…
Δείτε περισσότερα άρθρα
One thought on “Οι μέρες είναι γκαστρωμένες…”
Η κοιλια του ΤΕΟ, βρισκει μια…φυσικη συνεχεια στην καμπουρα του ετερου ΤΕΟ, σαν η μια να προσπαθει να εισχωρησει στην αλλη, τελικα στην φυση υπαρχει αρμονια… 🙂
Η κοιλια του ΤΕΟ, βρισκει μια…φυσικη συνεχεια στην καμπουρα του ετερου ΤΕΟ, σαν η μια να προσπαθει να εισχωρησει στην αλλη, τελικα στην φυση υπαρχει αρμονια… 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!