Χρονοκαθυστέρηση

1o ΘΕΜΑ, 03.03.12

Με δεδομένο ότι, όσα συμβαίνουν στην ιταλική πολιτική σκηνή, επαναλαμβάνονται με χρονοκαθυστέρηση σαν φάρσα στην Ελλάδα, μπορώ να προβλέψω ποιος θα κερδίσει τις εκλογές οψέποτε και αν γίνουν. Τουλάχιστον 25% θα λάβει το κόμμα “Al Tsantiri” του Λάκη Λαζόπουλου που, όπως εκείνο του Μπέμπε Γκρίλιο έχει την  υποστήριξη του Ντάριο Φο. Ποσοστό 26% θα λάβει το κόμμα της πιο νέας Ν.Δ, 6% το Κόμμα Φιλελευθέρων του Benny de Shrek, 4% εκείνο του Κύρ(γ)ιου Φώτη, 6% “Η Επιστροφή” (του Adolf), 5% το κόμμα του Μουσείου της μαντάμ Τισό και, αν μείνει κάτι μέχρι το 100%, το κόμμα της κ. Λομπάρντου. Αν το σύνολο υπερβαίνει το 100% το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί με αλλαγή του νόμου όπως έγινε με τον αποχαρακτηρισμό της δασικής έκτασης επί της  καταραμένης νήσου των Αζόρων στο Ιόνιο που ήθελε να ψωνίσει το Εμίρι του Καταραμένου Κατάρ. Η νέα μέτα-μνημονιακή, μέτα-γυμναστηριακή, με αριστερό προσανατολισμό κυβέρνηση που θα προκύψει τότε θα αποτελείται, όπως και τώρα, από ηθοποιούς κάθε κατηγορίας. Το υπουργείο Ανάπτυξης π.χ θα αναλάβει το Στρατούλι, το οποίο θα κοινωνικοποιήσει τους οργανισμούς που είχε μετοχοποιήσει η κυβέρνηση της Αλλαγής και ιδιωτικοποιήσει η κυβέρνηση της Επανίδρυσης. Το Υπουργείο Παιδείας θα αναλάβει το Ρεπούσι το οποίο, στα πλαίσια μιας meta-σοσιαλιστικής θεώρησης των πραγμάτων, θα αλλάξει το πρόγραμμα της τηλεόρασης και, στη θέση του «Σουλεϊμάν» θα προβάλει το σίριαλ «Ο διάβολος φορούσε (σοσιαλιστικά) Prada». Σε μία προσπάθεια να πλησιάσει τα κοινωνικά στρώματα που ζουν στις μεζονέτες Ρεματιάς Χαλανδρίου, Νέας Φιλοθέης, Παπάγου, Άνω Βούλας, Θρακομακεδόνων και Κάτω Κηφισιάς ο AlChip θα προσεγγίσει το κόμμα Φιλελευθέρων (ex-PASOK) του Shrek στον οποίο θα αναθέσει την υπαρχηγία. Πληροφορίες που μιλούσαν για μία πιθανή επιστροφή του Gollum de Bidet και την παρουσία του στο (επαν)ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος κρίνονται ως ανακριβείς. Όπως είναι γνωστό το Gollum παρέδωσε το Δαχτυλίδι στον επισκέπτη Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Geoffrey -“Gap”- Simpson  για να μπορέσει να βαδίσει στον 4ο Δρόμο προς τον Σοσιαλισμό όμως, δήλωσε ότι δεν έχει χρόνο επειδή είναι απασχολημένος με τη συγγραφή του δεύτερου βιβλίου του που έχει τίτλο «Πώς να διαλύσετε μία χώρα –και να σφυρίζετε αδιάφορα».

Στο σημείο αυτό επιθυμώ να προσθέσω ότι, τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών και το διαφαινόμενο κυβερνητικό αδιέξοδο, προσομοιάζει εκείνο των ελληνικών εκλογών του  Μάιου 2012, και φανερώνουν ότι, η οικονομική και πολιτική κρίση στην Ευρώπη είναι βαθιά και δεν πρόκειται να λυθεί χωρίς την ριζική αλλαγή του τρόπου που σκέπτονται οι σκηνοθέτες που εδρεύουν στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Το ιταλικό μήνυμα είναι εκκωφαντικό και δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας –λένε σοβαροί πολιτικοί παρατηρητές προσθέτοντας ότι, οι Ιταλοί και, σε λίγα χρόνια, οι Έλληνες έδειξαν/θα δείξουν στην υπόλοιπη Ευρώπη ότι δεν μπορούν να «καταπιούν» την απώλεια των Καγιέν και των Μερσεντές από τη μια μέρα στην άλλη, και δεν πείθονται από τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει  η Μέρκελ παρ’ ότι, στη χώρα της κατασκευάζονται τα ως άνω γιωταχί. Σε ένα μόνο σημείο οι εξελίξεις στην Ελλάδα δεν ακολουθούν πιστά τα γεγονότα στη γειτονική Ιταλία. Η χώρα μας δεν διαθέτει έναν γνήσιο τσαρλατάνο σαν τον Μπερλουσκόνι και έναν τεχνοκράτη σαν τον Μόντι. Ας μην αναφέρει κάποιος τον Λιούκ Παπαντάϊμος διότι, η ταινία «Επιστροφή των Ζωντανών Νεκρών Νο 5» δεν έχει ακόμα τελειώσει. Όμως  δεν πρέπει να μας πιάνει απελπισία αφού, το παρόν πολιτικό δυναμικό, περιέχει δεκάδες εν δυνάμει τσαρλατάνους αλλά, και κωμίκες. Και να ήταν μόνο η Ελλάδα. Η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη στην Ισπανία και στην Πορτογαλία ενώ ακόμα και στην ισχυρή Γαλλία οι κωμικοί πυκνώνουν και οι παραστάσεις του θιάσου σκιών τείνουν να φθάσουν στην αυλή της Μέρκελ. Οι εξελίξεις έχουν συστημικά χαρακτηριστικά και, κάθε μέρα που περνάει, καθίστανται «μη υπερασπίσημες» – όπως λέει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης. Τελειώνοντας αυτό το σημείωμα θέλω να επαναλάβω πως αν δεν αλλάξει γρήγορα η πολιτική των Βρυξελών για τις θεατρικές επιχειρήσεις, αν δεν προωθηθεί ένα ευρύτατο σχέδιο δημοσίων επενδύσεων σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο, το ούρο θα καταρρεύσει κάτω από την πίεση των θεατών που μαζικά θα κραυγάζουν «θέλουμε πίσω τα λεφτά μας
Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος στην ηλεκτροινική έκδοση του Monde του 2014 «Η Ελλάδα μπροστά στο αδιέξοδο» σημειώνοντας ότι, ο «μοναδικός πραγματικός νικητής είναι ο Λάκης Λαζόπουλος, με την απόρριψη της πολιτικής ελίτ, τη χολερική ρητορική του εναντίον της λιτότητας και την περιφρόνηση της Ευρώπης»._Κ.Κ.

Υ.Γ. Την άλλη Κυριακή: Το ξύπνημα της Θρακομακεδονικής μούμιας. Μία υπόθεση με αεροπλάνα, ελικόπτερα και ανεμόπτερα, sex, drugs & rock nroll

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

One thought on “Χρονοκαθυστέρηση

  1. οι εκλογες στην ιταλια ηταν παντα φαρσα……… και καμια σχεση δεν εχει ο τσαρλατανος μπερλουσκουνη με αυτον που εχουν ζησει οι Ιταλοί τα τελευταία χρόνια… για τους ιταλους ο σιλβιο δεν ειναι αυτο που πιστευουμε εμεις… http://www.parapolitiki.com/2013/02/berlousconi-enas-proedros-gia-tin-omada-to-komma-ti-xora-karpetopoulos.html

    αλλά…
    με τους 4τροχους τι νέα…;; ανησυχούμε..;;;

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: