Για τον Neil Armstrong

Από το NBC

Περίμενα πως κάποιος θα θυμηθεί να αναφέρει ότι, την περιγραφή του ιστορικού γεγονότος στη Ελληνική Τηλεόραση έκαναν οι: Ιάσων Μοσχοβίτης και  Κώστας Καββαθάς

Κανείς δεν έγραψε λέξη ακόμα μία απόδειξη πως, πράγματι, είμαι αόρατος

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

15 σκέψεις σχετικά με το “Για τον Neil Armstrong

  1. α….. εσυ την εκανες;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; . Tι συμαινει Καββαθας; δεν σε ξερουμε δεν σε παιζει η tv. τι αμαξι εχεις ; να δουμε και το ε9; [Δασκαλε συγνωμη ειναι η πρωτη φορα που απευθυνομαι σε εσας και δεν χρησιμοποιω πλυθ. ευγενειας]

    Μου αρέσει!

  2. Αρε Κώστα,,,,, αν σε ανέφεραν δεν θα ήμαστε σε αυτό το χάλι που ήμαστε σήμερα, αλλά για να σε κάνω να χαμογελάσεις, βρε φίλε μήπως είσαι ο άσπρος σίφουνας με «amoniazol» ?

    Μου αρέσει!

  3. Δεν σε κατάλαβα.Θυμήθηκα που πήγα 12 χρονών στο διπλανό χωριό 2,5Km με τα πόδια, να δω το γεγονός διότι στο δικό μου δεν άνοιγαν τη τηλεόραση στο καφενείο.

    Μου αρέσει!

  4. εΔεν σε κατάλαβα Δάσκαλε. Θυμάμε που πηγα στο διπλανό χωριό 2,5Κm 12 χρονών με τα ποδια, επειδή στο δικό μας καφενείο δεν την άνοιγαν

    Μου αρέσει!

  5. Δάσκαλε! Τελικά δεν είστε και τοοοσο αόρατος! Εντελώς τυχαία επέστρεφα με το αυτοκίνητο και άνοιξα το ράδιο να ακούσω καμια έιδηση γύρω στις 5 σήμερα και άκουσα τους δύο δημοσιογράφους να σας εγκωμιάζουν και να σας βγάζουν στο αέρα. Μια χαρά τα είπατε! Αισθάνομαι τυχερός που σας άκουσα στο ραδιόφωνο.

    Μου αρέσει!

  6. ναι μωρε σε θυμαμαι εκεινη την μερα,αν και δεν ειχα γεννηθει,αλλα μπηκα πριν στην καψουλα και εζησα την στιγμη λάιβ…

    ας ειναι καλα η ψηφιοποιηση του συμπαντος του χωροχρονου…μπορω να σε δω και με την σκυλιτσα σου μαζι να την περνατε φινα…ειναι ευκολο,λιγη καλη διαθεση χρειαζεται και καρδια μικρου παιδιου…

    και οσοι δεν γνωριζετε τον Δασκαλο να ξερετε οτι αυτο θα συναντησετε…εναν ανθρωπο παντα νεο και δυνατο με καρδια παιδιου…

    (τι θα γινει θα με υιοθετησεις…και γω τετραποδο ειμαι το καψερο…υποσχομαι να μην φερω ρουκετες σπιτι)

    να σαι παντα καλα…αφηνουμε τους αλλους στη σαλαμοποιηση,οριζουμε παρελθον παρον και μελλον με «ψηφιο-ποιηση»…

    Μου αρέσει!

    1. κατσε μου ρθε μια ψηφιο-ποιηση για τον Σαμαρα…

      Παρελθόν, παρόν και μέλλον
      και τα ιδεολογικά σου
      τα σουρώνεις με ουζάκι
      στου Απότσου το μπαράκι.
      Ξάφνου βρέ-, ξάφνου βρέ-
      ξάφνου βρέθηκε καμένη
      της καρδιάς σου η λυχνία,
      η δικιά σου
      βρήκε άλλον με Ρενώ και βιοτεχνία.

      νομιζε οτι θα τον αφηνε ησυχο ο Ρασουλης,αμ δεν,κι αυτος ηταν γκουρου της ψηφιοποιησης…ετσι και τουμπαρει η γερμανιδα τον γαλλο τον ηπιες «αντωνακη μου»…

      Μου αρέσει!

  7. Κουράστηκε ο Αλήτης στην χώρα των θαυμάτων

    Δάσκαλε, παραφράζοντας τους ποιητάς-στιχουργούς (B.D Foxmoor, Μιχάλη Μυτακίδη), ας γίνεις – το λοιπόν (χωρίς ακουστικά αλά This is Mission Control … Houston!)- «αλήτης στη χώρα των θαυμάτων, ορατών τε πάντων και ΑΟΡΑΤΩΝ… είμαι αποτέλεσμα δικών σας πειραμάτων».

    Ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός δικαιολογείται, ο βλάκας επιμένει …

    Project / Operation «Equinox» ή πως ο 23χρονος (το 1969) Dennis Muren (κάργα στο αγαλματίδιο Oscar) με το κόλπο «της προσομοίωσης του ενός έκτου της βαρύτητας» (χαμένος στη μετάφραση του «one-sixth gravity simulation»), πρόσθεσε κι άλλο ένα στοιχείο, ίσως το πιο χρήσιμο, για το βιβλίο best seller (?) του «συνομωσιολόγου» William «Bill» Charles Kaysing (1922-2005), με τον πιασάρικο τίτλο «Δεν πήγαμε ποτέ στο φεγγάρι», που ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών έρευνας, όπου στη συνέχεια, τον βοήθησε (συν η προβολή από τα ΜΜΕ της Αμερικής) να κερδίσει τη διάκριση του πατέρα της θεωρίας … «Σεληνιακή Φάρσα». Τελικά ο πολυλογάς Bill Kaysing πήγε από … μετεγχειρητικές επιπλοκές σαν τον Armstrong ή βρέθηκε ο καψερός σε χαντάκι (ditched).
    NASA Phase 6: «On The Moon» [transcript 04 06 48 19 … July 20, 1969, 8:20 p.m. UTC]
    Charlie Duke (CAPCOM): We read you five by, Columbia. He has landed, Tranquility Base. Eagle is at Tranquility. Over.

    Τελικά – αν το καλοσκεφτείς – ΔΕΝ ήταν ηλίθια η Θεά Ειλείθυια!

    Μου αρέσει!

    1. Όλες οι απόψεις σεβαστές. Ακόμα και αυτή που λέει πως είναι αδύνατο να πας στη σελήνη με την υπολογιστική δύναμη των Η/Υ της εποχής

      Μου αρέσει!

    2. Εγω παντως μια μερα που εσκασαν στα χερια μου κατι τονοι εκρηκτικων(1500 κιλα νιτρογλυκερινης και κατι ισοτοπα πλουτωνιου)…

      πηγα και γυρισα χωρις καν να βγαλω εισιτηριο…τι ψεματα λεω,δεν το ειδατε στη τηλεοραση?!

      …μεγαλη μαγκια η ψηφιο-ποιηση…

      Μου αρέσει!

      1. ωωωωωωωπα επαθα και αλλη ψηφιο-ποιηση…τον επομενο Ρασουλη τον αφιερωνω στο πουλι που για χαρη του σκανε οι δυναμιτες στα χερια μου…

        Με ιπτάμενο δίσκο
        θα σε πάρω μια νύχτα,
        και το φράγμα του έρωτα
        να το σπάσω για σε.
        Στης καρδιάς μου το σύμπαν
        να σε δω γαλαξία,
        κι ό,τι θα ’χει αξία
        θα ’σαι εσύ, στεναγμέ.

        Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ,
        όμως πού να βρω
        μια τέτοια μηχανή;
        Στο γκαράζ δεν ξέρουνε,
        λεφτά δεν περισσεύουνε.
        Θα τη βγάλουμε στη γη,
        φτάνει να ’μαστε μαζί.

        …Αφεντη,αφου με ξερεις ειμαι υπερβολικος,ειδικα στις εκρηξεις,στα διαστημικα ταξιδια και στα ζητηματα της καρδιας,οσο για το αρθρο του Δεκεμβρη του ΄99 θα σε πω εγω τι εγινε…

        το γραψες πεντε χρονια μετα απο σημερα και το στειλες πισω στο χρονο, με λογισμικο που υποστηριζει διηνεκως το επικαιρον στο χρονο…

        καλο μου ταξιδι…(κατι παθαινω εγω βραδιατικα,να παω να το δω σε κανα γιατρο;).

        Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.