Προσοχή στα πρατήρια καυσίμων!

Για ένα χρόνο δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Γέμιζα το tank βενζίνη (23 λίτρα) σε συγκεκριμένο πρατήριο και, μόλις ξεκινούσα ο δείκτης στη μοτοσυκλέτα έδειχνε ότι, η ακτίνα δράσης ήταν 460 χιλιόμετρα. Γέμιζα σε άλλο και η δείκτης έδειχνε …540! Το δοκίμασα πολλές φορές και, πήρα τα ίδια νούμερα. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι, ο τύπος στο πρατήριο Α έχει βάλει κάποιον σύστημα με το οποίο θερμαίνει το καύσιμο στη δεξαμενή του αυξάνοντας έτσι τον όγκο και εξαπατώντας τους καταναλωτές ενώ, οι τύποι στα άλλα πρατήρια πουλάνε το καύσιμο σε κανονική θερμοκρασία.

Φανταστείτε πόσες χιλιάδες (μαύρα) ευρώ βγάζει ο τύπος Α! Αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει καλή γνώση της λειτουργίας των πρατηρίων θα παρακαλούσα να το γνωστοποιήσει. Μέχρι τότε κάντε το πείραμα βάζοντας βενζίνη (ή πετρέλαιο) σε διαφορετικά πρατήρια και δείτε τι ακτίνα δράσης σας δίνει ο υπολογιστής

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

15 σκέψεις σχετικά με το “Προσοχή στα πρατήρια καυσίμων!

  1. Συνήθως ο trip computer υπολογίζει το range βάσει της τελευταίας μετρηθείσης στιγμιαίας κατανάλωσης (της κατανάλωσης των τελευταίων, ας πούμε, 5 λεπτών). Αν το οικονομικό πρατήριο βρίσκεται σε περιοχή που δεν έχει πολύ κίνηση και η στιγμιαία κατανάλωση αμέσως πριν τον ανεφοδιασμό είναι πεσμένη ο trip computer θα υπολογίζει αυξημένη ακτίνα δράσης. Το αντίστροφο (πιθανόν) να συμβαίνει με το άλλο πρατήριο. Η κλοπή πάντως δεν αποκλείεται!!

    Μου αρέσει!

  2. Φίλτατε ΚΚ, πιστεύω ότι αυτή σου η απορία είναι ρητορική, με σκοπό να κάνεις τους αναγνώστες να προσέξουν.
    Αποκλείεται να μη ξέρεις ότι ο υπολογισμός της αυτονομίας γίνεται με βάση την μέση κατανάλωση, που έχει μέχρι τότε ο υπολογιστής.
    Αν προηγούμενα κυκλοφορούσες μέσα σε πόλη και έγραφε υψηλή μέση κατανάλωση, όταν βάλεις καύσιμο, θα δείξει λίγα χιλιόμετρα αυτονομία.
    Αν μηδενίσεις όλες τις ενδείξεις και ξεκινήσεις, τότε πρέπει να περάσει λίγη ώρα για να ισορροπήσει και να δείξει σωστά.

    Στο θέμα της θερμοκρασίας, έχεις δίκιο, αλλά αυτό συμβαίνει και στο ίδιο το αυτοκίνητο, χωρίς να βάλεις καύσιμο.
    Και σαν παράδειγμα λέω το παλιό Renault 18 Turbo, που είχε μετρητή καυσίμου σε λίτρα.
    Ξεκινώ με κρύο, το πρωί, από την Ρενώ, στον Φοίνικα (ξέρεις, λίγο πιο κάτω από την Lancia του Σταύρου). Ο δείκτης δείχνει 38 λίτρα. Περνάω την Βασ.Όλγας, σταμάτα-ξεκίνα και κάπου στη ΧΑΝΘ, ο δείκτης δείχνει 39 λίτρα, ενώ είχα κάνει ήδη και 13 χιλιόμετρα.
    Συμπέρασμα, η βενζίνη με τα φρεναρίσματα και τα ξεκινήματα, κουνήθηκε και αυξήθηκε ο όγκος της, καλύπτοντας την έως τότε κατανάλωση, συν λίγο ακόμη
    Το ίδιο είπε και ο «πετρελαιάς» μας, στο σπίτι (δεν είχαμε μυστικά, γιατί ήξερε ότι ξέρω να τον ελέγξω). Όταν ήθελε να κλέψει, πριν πάει για την παράδοση, έκανε μερικά, ως πολλά φρεναρίσματα, για να κουνηθεί το πετρέλαιο στις δεξαμενές και να ζεσταθεί.

    Κι εγώ, όπως και ‘συ, τα έγραψα αυτά για να «πονηρέψω» αυτούς που θα τα διαβάσουν.

    Θα ήθελα να τα πω με λιγότερα λόγια, αλλά δεν έχω χρονο!

    Πολλούς χαιρετισμούς από την Θεσσαλονίκη!

    Μου αρέσει!

    1. Όλα όσα αναφέρεις είναι σωστά αλλά, οι διαδρομές μου είναι, λίγο-πολύ, ίδιες. Απλά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σημείωσα την ίδια υψηλή κατανάλωση για τόσες εβδομάδες. Το ψάχνω και θέλω την βοήθεια σας

      Μου αρέσει!

  3. Δεν υπήρχαν περιστατικά στο παρελθόν με αντλίες που γράφαν περισσότερο από το πραγματικό? Ίσως να είναι τέτοια περίπτωση. Και στα 2 πρατήρια βάζεις 23 λίτρα?
    Πάντως το πετρέλαιο θέρμανσης συχνά το ζεσταίνουν πριν το πουλήσουν για να αυξηθεί ο όγκος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στις βενζίνες. Επίσης παίζει κάποιο ρόλο στη βενζίνη αν γεμίζεις το μεσημέρι με πολύ ζέστη οπότε κάποια ποσότητα σίγουρα εξατμίζεται ή και διογκώνεται στις ζεστές σωληνώσεις της αντλίας.
    Υπάρχει και μια άλλη λεπτομέρεια. Ίσως ως παλιός να την ξέρεις. Οι δείκτες καυσίμου στα οχήματα, συνήθως από ένα σημείο γεμίσματος και πάνω, δεν ξεχωρίζουν διαφορά και δείχνουν γεμάτα. Δοκίμασε σε άδειο ρεζερβουάρ να βάλεις πχ 15 λτ στο 1ο πρατήριο. Φωτογράφισε, σημείωσε τη θέση του δείχτη σε ίσιο δρόμο, και όταν αδειάσει, ξαναβάλε 15 λτ αλλά από το ύποπτο πρατήριο. Αν «κλέβει στο ζύγι» ο δείχτης θα δείχνει διαφορά που στο φουλ γέμισμα πιθανότατα δε φαίνεται. Ή κάνε την κλασσική δοκιμή με γέμισμα, μηδενισμό του οδόμετρου, ξαναγέμισμα και διαίρεση λίτρων δια διανυθέντα χλμ. (έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου, ε?)

    Μου αρέσει!

  4. Κώστα το έχω διαπιστώσει και εγώ, και αυτό επειδή έχω την συνήθεια να γεμίζω μέχρι το «λαιμό» και πάντα μετράω τα λίτρα με τα χιλιόμετρα που έχω κάνει… δυστυχώς με τις ίδιες συνθήκες, σε δύο «φουλαρίσματα» σε διαφορετικά πρατήρια, την ίδια μέρα…. διαφορετική κατανάλωση, Πιστεύω ότι εκτός από την θέρμανση του καυσίμου που ανέφερες, επεμβαίνουν με τηλεχειρισμό στην λειτουργία της αντλίας, και το τελευταίο που διάβασα είναι ότι αραιώνουν τη βενζίνη με μεθανόλη καί μάλιστα μέχρι ένα ποσοστό 15% δεν φαίνεται καμία διαφορά στον κινητήρα επειδή «διορθώνει» ο λάμδα sensor …..

    Μου αρέσει!

  5. Πάντως, κάποιος που θέλει να κλέψει, θα χρησιμοποιήσει όσο το δυνατόν πιο απλούς και φτηνούς τρόπους. Ένα σύστημα θέρμανσης των δεξαμενών, θα ήταν ασύμφορο για τον επίδοξο απατεώνα. Τελικά, νομίζω ότι η κλασική μέθοδος μέτρησης της κατανάλωσης με μολύβι και χαρτί, είναι η πιο αξιόπιστη από οποιοδήποτε trip computer. Και είναι και η πιο άμεση, αφού με ένα γέμισμα, ξέρεις ποιο πρατήριο κλέβει.

    Μου αρέσει!

  6. Το πρόβλημα της απάτης στα πρατήρια είναι υπαρκτό, αλλά στη σημερινή εποχή είναι πιο εύκολο να γίνει με παρεμβάσεις στο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου των αντλιών, που έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι δυσκολότερο να εντοπιστούν.

    Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω link [1] στην Κύπρο έχουν γίνει συλλήψεις για τέτοια περιστατικά. Στη χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας το «κράτος» αρκείται στο να χαιδεύει τους παρανομούντες, να κάνει «διαπιστώσεις» και να νομθετεί ποινές που ουδέποτε εφαρμόζονται [2].

    [1] http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=82954

    [2] http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4610652

    Μου αρέσει!

  7. Boss, όπως γνωρίζουν όλοι οι δικαιοδόχοι πρατηριούχοι, δηλαδή στα απλά ελληνικά, οι franchisees (και ουχί οι υπάλληλοι πρατηρίων που ανήκουν στην μαμά εταιρεία) υπάρχουν τα διογκωτικά βενζίνης, τα οποία εκτός του ρόλου τους στο μπαλαμούτιασμα της τσέπης του πελάτη, τελούν τα μέγιστα και στην καταστροφή του συστήματος τροφοδοσίας, ειδικά στις πιο παλιές ευαίσθητες σειρές συστημάτων τροφοδοσίας υπερεκτιμημένων ομίλων όπως π.χ. της Volkswagen Aktiengesellschaft (με ΟΛΕΣ τις ευγενείς και μη μάρκες της). Η πληροφορία είναι τσεκαρισμένη από τρεις διαφορετικές πηγές (εταιρεία πετρελαιοειδών, δύο κορυφαίοι dealers) ενώ έχω βρει και που πουλιούνται διογκωτικά. Επίσης, έχω διαμορφώσει προσωπική λίστα που γεμίζω και που όχι (η τιμωρία της ελεύθερης αγοράς). Αν τώρα κοντεύω να «μείνω», βάζω στον γνωστό ή άγνωστο μπινέ ένα δεκάρικο ή/και τάλιρο, ίσα ίσα για να μου φτάσει έως το «σίγουρο» βενζινάδικο. Πάντως, για να μην τα βλέπουμε όλα κατάμαυρα, στην χώρα που αυτοαποκαλείται «Τουρκία» τα καύσιμα είναι πιο ακριβά και πιο αμφίβολης ποιότητας ενώ στην γειτονική Βουλγαρία προχτές ψιλοπήραμε στο χέρι σχετικά καινούριο κινητήρα Mazda 6 από απαράδεκτης ποιότητας βενζίνη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία._Κ.Π.

    Μου αρέσει!

  8. Με 65 λίτρα ρεζερβουάρ (και προφανώς έχοντας και κάποιο καύσιμο μέσα) έβαλα 66,40 λίτρα. Πώς σας φαίνεται αυτό;

    Μου αρέσει!

      1. Η μικρή μου πείρα (45+ χρόνια) στα αυτοκίνητα λέει ότι στην επίσημη χωρητικότητα των ρεζερβουάρ, ΔΕΝ περιλαμβάνεται και ο σωλήνας πλήρωσης μέχρι το στόμιο.
        Σε μερικά μοντέλα ο σωλήνας μπορεί να πάρει και 3 λίτρα.

        Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.