Αλλοι στο «Νίτρο» άλλοι, στο «Χάος»…

το είδα στον «Άγρυπνο Φρουρό» και δεν υπάρχουν λόγια να πω πόσο …συμφωνώ. Οι παλιοί αναγνώστες γνωρίζουν ότι, τα αναφερόμενα τα έχω γράψει σε τουλάχιστον …200 άρθρα μου_Κ.Κ.

Ποιοι ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας;
Δεν είμαι εγώ διατείνεται ο εκπεσών εκδότης και διαπρύσιος κήρυκας της περίφημης γκλαμουριάς της δεκαετίας του 1990. Στο «Νίτρο» αυτός, στο «Χάος» εμείς.
Και είναι αλήθεια. Δεν ευθύνεται ο Π. Κωστόπουλος για την κατάρρευση της χώρας. Συνέβαλε, όμως, στην εκλαΐκευση της ιδεολογίας της δανεικής ζωής, μυώντας την ανερχόμενη μεσαία τάξη, αποτελούμενη κυρίως από την πρώην αποκλεισμένη αριστερά, στα «ιδεώδη» της καταναλωτικής κοινωνίας. Μαζί του αναδείχθηκε στα μίντια μία ολόκληρη γενιά κυνικών δημοσιογράφων και αρθρογράφων, οι κύριοι του life style, οι κοσμικοί του πιο χυδαίου τηλεοπτικού κουτσομπολιού, οι πρωθιερείς του νεοπλουτίστικου κιτς και της καταναλωτικής υστερίας μέσω της υπερανάπτυξης των προσδοκιών και της αναγνώρισης μέσα από σύμβολα, όπως ένα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο ή μία βίλα, τα κοχίμπα, τα μαλτ και τα μοχίτο.
Αυτοί ανήγαγαν την εντιμότητα σε ευήθεια και τη λαμογιά σε «εξυπνάδα». Η ηθικότητα, τότε, θεωρήθηκε αναχρονισμός και η «τσίπα» γραφικότητα. Αυτοί ετοίμασαν -από άποψη κουλτούρας και τρόπου σκέψης- έναν ολόκληρο κόσμο, έναν λαό για να γίνει… επενδυτής στο χρηματιστήριο και μέλος της κοινωνίας της «διακινδύνευσης» του Σημίτη. Εκεί, οι έχοντες «εσωτερική πληροφόρηση», οι του πασοκικού και δευτερευόντως του κυανού συστήματος, πλούτισαν, ξεπουπουλιάζοντας κυριολεκτικά τους πολλούς.
Ύστερα ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το κόστος ξεπέρασε τα 20 δις ευρώ. Βάλτε και τους τεράστιους εξοπλισμούς μαζί με τα φαραονικά έργα και το παζλ συμπληρώνεται. Ποιος καρπώθηκε όλα αυτά τα χρήματα; Οι παραγωγοί και οι μεσάζοντες του C4i, των υποβρυχίων, των αεροπλάνων, οι κατασκευαστές των δρόμων και των γεφυρών, δηλαδή οι ξένοι, κυρίως Γερμανοί, και οι εγχώριοι συνεργάτες τους.
Όμως, όπως ξαναγράψαμε, ο καπιταλισμός στην μανιακή του φάση τρώει ακόμα και τα παιδιά του. Είμαστε, τουτέστιν, στην περίοδο του «να δούμε ποιος θα φαγωθεί;». Έτσι, ο εκδότης μας τρώγεται, καθώς τώρα δεν τον έχουν ανάγκη. Κι άλλοι θα φαγωθούν, γιατί στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας ανταγωνιστικοί είναι μόνο οι «μεγάλοι».
Συνεπώς, παρακολουθούμε μία υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου, μία υπερσυσσώρευση πλούτου στα χέρια λίγων, με την εξαφάνιση των μεσαίων τάξεων και την εκπτώχευση της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού. Και οι στρατιές των συμβολικών (άνεργοι) και των πραγματικών νεκρών(αυτόχειρες μικρο-επιχειρηματίες, που έχασαν την ορατότητά τους) θα πληθαίνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία είναι έτοιμοι να επιβάλλουν ακόμα και φόρο για τη σωτηρία του Τύπου, ενώ στην Ελλάδα καταργούν τη δημοσίευση των ισολογισμών ως… αναχρονιστική, με κρυφό στόχο το «θάνατο» των μικρών και μεσαίων εφημερίδων. Γιατί τελικά, αυτοί που έφεραν τη χώρα στο σημερινό χάλι, η περίφημη διαπλοκή, είναι οι ίδιοι που διαχειρίζονται, σήμερα, την οικονομική «κατοχή» της χώρας μαζί με τους επιτρόπους, νομίζοντας ότι αυτοί θα σωθούν.
Φευ, όμως. Θα χαθούν κι αυτοί, αν δεν αντιληφθούν ότι ή θα σωθεί η χώρα εν τω συνόλω της ή θα χαθούμε όλοι. Συνεπώς, το πρόβλημα, σήμερα, είναι οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι Έλληνες συνεργάτες τους και όχι ο πρώην εκδότης, που δυστυχώς – με λύπη το λέμε- καταστράφηκε. Γι’ αυτό αν μπορούμε να δράσουμε πρακτικά, ας πάψουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα, που παράγουν οι τροϊκανοί και οι συστημικοί συνεργάτες τους.  
Μην αγοράζετε από τους «μαυραγορίτες» Ας υποστηρίξουμε το «μικρό», δηλαδή τον εαυτό μας. Αυτή θα είναι η πιο ουσιαστική μορφή αλληλεγγύης.

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

7 σκέψεις σχετικά με το “Αλλοι στο «Νίτρο» άλλοι, στο «Χάος»…

    1. Δεν σας κάνει εντύπωση ότι, σχεδόν κανείς δεν έχει αναφερθεί στον άνθρωπο που ξεκίνησε τον σύγχρονο περιοδικό και ειδικό Τύπο στην Ελλάδα; Ούτε στην Εταιρία που τώρα διανύει τον 42ο χρόνο της, τις Τεχνικές Εκδόσεις; Λες και ποτέ δεν υπήρξαμε και τίποτα δεν προσφέραμε στην Ελλάδα…

      Μου αρέσει!

      1. Μη σας κάνει εντύπωση που δεν σας αναφέρουν. Δεν είστε ο μόνος! Ποιος αναφέρει ανθρώπους που έχουν κάνει σοβαρή δουλειά με επιτυχία και έχουν πετύχει για παράδειγμα σαν μηχανικοί; Ελάχιστή είναι η αναφορά σε αυτά τα ονόματα. Ίσως αυτό να είναι παγκόσμιο φαινόμενο και όχι μόνο Ελληνικό.
        Αν όμως κάνατε μια μεγάλη απάτη με χοντρές μίζες τότε θα άλλαζε το θέμα. Θα σας είχαν σε όλα τα δελτία ειδήσεων και σε όλα τα μεσημεριανάδικα!
        Αν θέλετε την αναφορά υπάρχει και άλλος τρόπος. Βάγλτε ένα ωραίο περιοδικό με κοσμικά κουτσομπολιά και με δυο τρεις γυμνές και τότε θα δείται αναγνώριση!

        Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: