A perfect day…

Ένα παράδειγμα...

Πάω  σήμερα Τατόι όπως κάθε σ/κ να δω τα «παιδιά» μου στην Ανεμολέσχη Αθηνών να πετάνε τα Grob Twin Astir που μας είχε παραχωρπήσει -χρόνια πρίν- η Πολεμική Αεροπορία και συγκεκριμένα ο τότε Α/ΓΕΑ Πτέραρχος Γιώργος Αυλωνίτης και ο επίσης τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Σπήλιος Σπληλιωτόπουλος …κι’ όποιος πει κουβέντα γι’ αυτούς τον…. Τέλος πάντων. Το θερμόμετρο στο ) αλλά, τα παιδιά πετούσαν όλη μέρα και τι μέρα! Χωρίς πλάκα. Πετάω από μικρό παιδί και, αυτό που είδα σήμερα λίγες φορές το έχω αντικρύσει. Ήμουν και τυχερός βλέπετε. Εκεί που καθόμουν τηλεφωνεί λέει πολύ καλός φίλος που πετάει ελικόπτερο, ο ίδιος που με «πήγε βόλτα» χτες και λέει: «έρχεσαι Νο2 του στη Κύθνο στου Σούμα;» «Η ερώτηση είναι9 περιτή» απάντησα και κάθισα αριστερά και αυτός που «έγραψε» το Λογισμικό για να βλέπουμε αυτά που βλέπουμε μας επιφύλαξε μία παρουσίαση που, όμοια της δεν ξέρω πότε  ξανάγινε. Πρώτα απ’ όλα η ορατήτητα ήταν πάνω από 20 χιλιόμετρα όπου βέβαια δεν υπήρχαν συγκεντρώσεις νεφών και δεν έπεφταν κουρτίνες βροχής. Δύο μέτωπα συγκέντρωναν σωρείτες  στα νοτιοδυτικά, οι ακτίνες του ήλιου διαπερνούσαν τα σύννεφα στα δυτικά ρίχνοντας κουρτίνες φωτός στη θάλασσα που έλαμπε ολόχρυση στην δεξιά πλευρά της Αίγινας. στο νότιο της Κέας είχε χαμηλή νέφωση, περνούσε κι’ ένα φορτηγό πλοίο, μετά ένα δεξαμενόπλοιο. Η Κύθνος είχε ένα συνεφάκι στο νότο που όμως έφυγε γρήγορα, προσγειωθήκαμε, πήγαμε στη «ταβέρνα» του Κώστα, γνωστού από άλλες μας επισκέψεις, μας είχε ένα ψάρι που, η φρεσκάδα του δεν περιγράφεται, το τιμήσαμε δεόντως. Στις 16.00 απογειωθήκαμε, 45 λεπτά μετά είμαστε στο Τατόι με τον ουράνιο σκηνοθέτη να συνεχίζει την «παράσταση», τη στιγμή που, ένα από τα ανεμόπτερα μας , το SX-170. ανέφερε στο δυτικο υπήνεμο του 03

A perfect day!

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

11 σκέψεις σχετικά με το “A perfect day…

  1. Χαιρομαι ΜαστερΓιονταΚαβ!
    Η περιγραφη γλαφυροτατη, αλλα αναρτησε και καμμια φωτο…
    Εκτος κι αν ειναι απο αυτες που θα συνοδευουν το Βιβλιο, οποτενες μενω σε stand by mode……….

    Μου αρέσει!

  2. Καλημέρα και καλή βδομάδα Κ.Κ. Περιγραφή άψογη, καλά τώρα θα το ανακαλύψω!!! όχι βέβαια, αλλά λέμε τώρα….Να βλέπαμε και καμία φωτό τι καλά που θα ήταν…

    Μου αρέσει!

  3. Πέρα από τις φωτο εγώ θα ήθελα να ήταν τέτοιο το κόστος που τέτοιες πτήσεις να είναι προσιτές σε περισσότερους ανθρώπους! Τελευταία τιμή που έμαθα είναι 175 ευρώ η ώρα πτήσης (Με εκπεδευτή). Είναι πολλά αν σκεφτούμε ένα μέσο μισθό 800 με 1000 ευρώ (για όσους «τυχερούς» τον έχουν ακόμα)

    Μου αρέσει!

    1. Είναι ΛΙΓΑ, ελάχιστα για κάποιον που θέλει να γίνει πιλότος στην Πολιτική ή Πολεμική Αεροπορία. Θα έλεγα μάλιστα πως είναι …προκλητικά λίγα αν συγκριθούν με τις τιμές του φραπόγαμου σε «καλές» καφετέριες…

      Μου αρέσει!

      1. Αν θέλει κάποιος να γίνει επαγγελματίας πιλότος είναι λίγα κάνοντας μια σύγκριση με δίδακτρα σε οποιοδήποτε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα.
        Αν όμως απλως αγαπάς τη πτήση και θέλεις να μάθεις να πετάς και να κάνεις μια βόλτα μέχρι τη Σκιάθο ας πούμε δεν είναι καθόλου λίγα,εκτός και αν πετάς μια ώρα κάθε δυο με τρεις μήνες.
        Αν κάποιος βγάζει 1500 ευρώ το μήνα και δεν έχει οικογενειακές υποχρεώσεις τότε ναι μπορεί να ασχοληθεί. Για κάποιον όμως που προσπαθεί να ζήσει με 700 και 800 ευρώ και με αυτά να πληρώσει κοινόχρηστα ,φαγητό,τηλέφωνο κτλ τα πράγματα είναι πολύ δυσκολά και είναι μάλλον αδύνατο να μάθει να πετά.
        Δεν τά βάζω με τις ανεμολέσχες ή τις αερολέσχες που ίσως και να είναι η χαμηλότερη τιμή που μπορύν να δώσουν. Απλά κάνω μια διαπίστωση.
        Όσο για τη πολεμική αεροπορία με το σημερινό σύστημα εξετάσεων δεν λαμβάνουν υπόψην το αν έχεις πτυχίο χειριστή.

        Μου αρέσει!

      2. Πόσο «βγαίνει» η ώρα αν το κόστος της πτήσης το μοιραστούν 2 (δύο) φίλοι που θέλουν να γίνουν χειριστές;

        Μου αρέσει!

      3. Μα πως θα το μοιραστούν δυο άτομα;Με μισή ώρα ο καθένας; Αν γίνετε είναι μια καλή πρόταση.

        Μου αρέσει!

  4. Μπα! Τι βλεπω!…….Habemus photo…
    Ο Αρχων αφουγκραστηκε το ποπολο!…
    Εκει πανω σιγουρα δεν φτανει η …μυρωδια της παρακμης…

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: