Τρικυμία σε ένα φλιτζάνι τσάι, 15-05-2000

Ακόμα ένα σημείωμα του σωτηρίου έτους 2000 της ημερομηνίας μας από την διαδυκτιακή μου στήλη NetDaily για δύο λόγους 1. να βλέπουν τα ζαγάρια μια σκέψη που ούτε να ονειρευτούν δεν μπορούσαν 2. να βλέπουν (τα ίδια ζαγάρια) πότε και ποιος ξεκίνησε το «idernet» στην Ελλάδα

 

 

Μια και ούτε αυτή την εβδομάδα δεν κατάφερα να τηρήσω την υπόσχεσή μου και να είμαι μαζί σας κάθε μέρα λέω, σαν μία προσπάθεια εξιλέωσης, να γράψω ένα «χιουμοριστικό» σημείωμα. Η απόφαση μου βασίστηκε στα όσα άκρως σοβαρά και απίθανα άκουσα το πρωί στην εκπομπή του . Αθανασίου στο Μέγκα Τσάνελ όπου, οι συνήθεις ύποπτοι συζητούσαν το μέγα θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Από τη μία ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Ανδρεουλάκος, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Παπαθεμελής και ένας σεβάσμιος ιερωμένος του οποίου το όνομα μου διαφεύγει και από την άλλη οι κ.κ. Κουναλάκης και Δήμου. Η πρώτη ομάδα ήταν κάθετα αντίθετη στην απόφαση της κυβέρνησης να εναρμονίσει την ελληνική «νομοθεσία» με εκείνη της Ε.Ε και η δεύτερη το θεωρούσε απόλυτα φυσικό. Ο κ. Ανδρεουλάκος μάλιστα αποκάλυψε ότι πίσω από τον σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης κρύβεται μία παραθρησκευτική οργάνωση ενώ, ο κ. Παπαθεμελής αναφέρθηκε στα μαρτύρια που υπέβαλαν οι τούρκοι τον Αθανάσιου Διάκο προκειμένου να αλλαξοπιστήσει. Και όλα αυτά ενώ οι έμποροι ναρκωτικών διάγουν βίο ανθόσπαρτο, έχουν τα καλύτερα κελιά στις φυλακές, οδηγούν τα καλύτερα αυτοκίνητα και καταστρέφουν τον, όπως έλεγαν και τα «προοδευτικά» βλίτα πριν λίγα χρόνια στις τηλεοράσεις, τον «ανθό της ελληνικής νεολαίας». Οι κ.κ. Κουναλάκης και Δήμου είπαν ότι σε καμία ταυτότητα του κόσμου δεν αναγράφεται το θρήσκευμα, εννοώντας προφανώς το μισό κόσμο μια και σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες η αναγραφή είναι, απ’ ότι γνωρίζει η ταπεινότητα μου, υποχρεωτική. Με λίγα λόγια δύο από τους 300 εκπροσώπους του ελληνικού λαού και δύο διανοούμενοι συζήτησαν ένα θέμα που κανέναν δεν ενδιαφέρει εκτός ίσως από τους θρησκομανείς που σχίζουν τα ιμάτια τους στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου δικάζεται ο Μίμης Ανδρουλάκης για τα όσα έγραψε στο βιβλίο του Μν (προφανώς συντομογραφία γνωστής λέξης της ελληνικής αργκό). Ακούγοντας τους το ρητορικό «μήπως ζούμε σ’ άλλη χώρα» έλαβε τις πραγματικές του διαστάσεις διότι, όλα τα ‘χε η Μαριωρή ο φερετζές της έλλειπε ή, πιο απλά, εδώ ο κόσμος καίγεται και το Μν χτενίζεται. Και αν ακόμα δεν έχετε συλλάβει το υπονοούμενο δεν έχετε παρά να δείτε τη πρώτη σελίδα της σημερινής Ελευθεροτυπίας όπου μοναχός στα πρόθυρα νευρικής κρίσης καταριέται τους αντίχριστους κραδαίνοντας ένα μπουκάλι νερό. Και ενώ οι πραγματικά εξαιρετικοί αυτοί άνθρωποι συζητούν για το αν πρέπει ή όχι το θρήσκευμα να αναγράφεται στις νέες ταυτότητες στη σελίδα 6, και σε ξεκαρδιστικό ρεπορτάζ του Άρη Χατζηγεωργίου, διαβάζω ΄τι στον αέρα οι αποφάσεις της Ολυμπιακής Αεροπορίας επειδή η Διοίκηση ξέχασε να αλλάξει το …καταστατικό! Και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό στη σελίδα 11 της ίδιας εφημερίδας βρίσκομαι αντιμέτωπος με το ερώτημα από το οποίο εξαρτάται το μέλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης, του πλανήτη, αλλά και αυτού του ιδίου του σύμπαντος. Το ερώτημα είναι «Ή τώρα ή ποτέ», τίθεται από τον κ. Διαμαντή Αστραίο και αφορά στο μέλλον του …Συνασπισμού μετά τη πρόσφατη αποχώρηση ορισμένων στελεχών που, απ’ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω (ως μη πολιτικός συντάκτης) δεν μπορούσαν να αντέξουν άλλο το στρες από το διαπίστωση που, χρόνια τώρα κάνει ο πρόεδρος του κ. Κωνσταντόπουλος. Η διαπίστωση είναι ότι για να «λυθούν τα προβλήματα απαιτείται μία άλλη πολιτική» την οποία όμως ποτέ δεν αποκαλύπτει. Με αυτά και με το μέγα ερώτημα αν πρέπει ή όχι το θρήσκευμα να αναγράφεται στις νέες ταυτότητες σας αφήνω ελπίζοντας ότι δεν θα αθετήσω πάλι το ραντεβού με τους αναγνώστες του NetDaily._K.K (pilot@techlink.gr)

 

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: