Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να καεί εν τέλει το πελεκούδι και μάλιστα λίαν συντόμως κι όχι μόνον στην Ελλάδα…

του «Στάθη» από την «Ελευθεροτυπία»

(μέσω  «Αληθινά Ψέματα»)

Δεν φταίει ο κ. Βορίδης ή ο κ. Αδώνιδας Γεωργιάδης. Ο Παπανδρέου φταίει για τον κ. Βορίδη. Και ο κ. Σαμαράς που συνεργάζεται μαζί τους. Ο κ. Βορίδης ένας «εθνικόφρων με τσεκούρι» υπήρξε, και ο κ. Γεωργιάδης έγινε διάσημος (και βουλευτής) διότι διάφοροι μαυροντυμένοι ανεγκέφαλοι (ήγουν μελανοχίτωνες) του έκαιγαν κάθε τρεις και λίγο το βιβλιοπωλείο.

Είναι όμως ανατριχιαστική η ειρωνεία της Ιστορίας: σε μιαν κυβέρνηση που απολογείται κυρίως στους Γερμανούς, όπως η κυβέρνηση του κ. Γκόλντμαν Σακς Παπαδήμου, να συμμετέχουν σήμερα οι ιδεολογικοί επίγονοι εκείνων που συμμετείχαν επίσης στις Γερμανικές κατοχικές κυβερνήσεις τότε, των δωσιλόγων και των προδοτών, που αργότερα επί εμφυλίου και μετά τον εμφύλιο «μεταμορφώθηκαν» σε εθνικόφρονες κλείνοντας τη λέξη «πατρίς» σε όλες τις πτώσεις (η πατρίς, της πατρίς, την πατρίς, ω πατρίς) – σχοινί κορδόνι απ’ την Κατοχή έως τη χούντα, απ’ τον φασιστικό πέλεκυ έως το τσεκούρι στο χέρι του κ. Βορίδη…

Η Γερμανία «επανεξοπλίζεται»…

Η Γερμανία έχει μπει πάλι στον «ευρωπαϊκό πειρασμό της». Από την εποχή που συνετέθη ως ενιαίο αστικό κράτος, επί Βίσμαρκ, είναι η τέταρτη φορά (αν συνυπολογίσουμε και τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71) που η Γερμανία δείχνει να αντιλαμβάνεται την Ευρώπη ως ζωτικό χώρο των Οστρογότθων ανατολικώς και των Βησιγότθων δυτικώς.

Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες – μπλιτς κριγκ, σαν να γίνεται κεραυνοβόλος πόλεμος.

Μέσα σε λίγα χρόνια η Γερμανία υπερφαλάγγισε το άτυπο Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο (ήδη δεσποτικό για την Ενωση) των τεσσάρων (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία με ολίγον από Αγγλία) και τώρα, μέσα σε λίγους μήνες, έσπασε τον Γαλλογερμανικό Αξονα και φέρεται πλέον ως μονοκράτορας της Ενωσης.

Σε αυτήν την, από ένα σημείο και μετά, φρενήρη πορεία της Γερμανίας προς την «αυτο-κρατορική μονοκρατορία επί της και επί την Ευρώπη, οι ομοιότητες της συμπεριφοράς της με εκείνες του παρελθόντος της, είναι ανατριχιαστικές.

Αντιθέτως προς τον Γερμανικό λαό, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου βδελύσσεται το μιλιταριστικό, ρατσιστικό και και φασιστικό παρελθόν της χώρας, η Γερμανική ελίτ δείχνει να «ξεχνά», ακριβώς επειδή δεν ξέχασε! όπως αποδεικνύει ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, τον άτυπο «Ανσλους» που επιχειρείται με την Ολλανδία, την Τσεχία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, ο «ζωτικός χώρος» προς Ανατολάς, η ταπείνωση της Ελλάδας και η υπαγόρευση πολιτικής στην Ισπανία (όπου προχθές εξελέγη πρωθυπουργός η κυρία Μέρκελ, καθώς άλλωστε το Σύνταγμα Θαπατέρο πλέον προβλέπει), ή στην Ιρλανδία. Για τη διακυβέρνηση της οποίας νομοθετεί απ’ ευθείας το… Γερμανικό Κοινοβούλιο…

Και είμαστε ακόμα στην αρχή αυτού του κεραυνοβόλου πολέμου -ο οποίος διεξάγεται εν καιρώ ειρήνης με «άλλα μέσα»: το Ευρώ, πράγμα που δεν αποκλείει στο μέλλον, μάλιστα το εγγύς, να διεξαχθεί επίσης με «άλλα μέσα», τα όπλα.

Η πολιτική που ασκεί η Γερμανία είτε με την κυρία Μέρκελ είτε με άλλον Κάιζερ ή Φύρερ επικεφαλής, ήδη παράγει μίσος.

Μίσος των λαών εναντίον της Γερμανίας, μίσος των λαών μεταξύ τους – όπου ο ένας «φταίει» για την πενία και τη δυσπραγία του άλλου – παλιά κλισέ του ρατσισμού σηκώνουν κεφάλι και ο εθνικισμός τρέφεται πλουσιοπάροχα από ληστρικές ταξικές πολιτικές που πλουτίζουν τους πλούσιους και εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους.

Η Γερμανία σκοτώνει τις χώρες γύρω της κι ύστερα αναλαμβάνει τη σωτηρία τους, αν υποταχθούν και μετατραπούν σε προτεκτοράτα.

Αίφνης προχθές η Μάλτα μπήκε προληπτικώς στον γύψο. Στην Ελλάδα έχουμε ακόμα τύποις δημοκρατία, στην ουσία όμως Γερμανική.

Ο ίδιος της ο Πρωθυπουργός, ο κ. Γκόλντμαν Σακς Παπαδήμος αρνείται να βεβαιώσει ενώπιον του Δ’ Ράιχ το γνήσιον της υπογραφής του κ. Αντώνη Σαμαρά, αν δεν αποδεχθεί ο ίδιος ο κ. Σαμαράς να παρουσιασθεί όμηρος στην πλησιέστερη κομαντατούρ της περιοχής του.

Η κυβέρνηση της Γερμανίας και πέντε καραγκιόζηδες οργανέτα του νέου Ράιχ στην Ενωση, όπως ο κομίντιαν Μπαρόζο κι εκείνο το γκόλουμ ξωτικό ο Βαν Ρόμπαϊ μιλούν για την Ελλάδα και τους Ελληνες με εκείνον τον απαξιωτικό τρόπο που παραπέμπει σε Βογιάρους, Πασάδες, Βαρώνους και λοιπά περιττώματα της ιστορίας…

Αν οι (φονιάδες των λαών) Αμερικάνοι μάς μιλούσαν με τον τρόπο που μάς μιλούν επ’ εσχάτοις οι οφειλέτες μας κι όχι πιστωτές μας Γερμανοί, θα καιγόταν στην Ελλάδα το πελεκούδι.

Πράγμα που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να καεί εν τέλει το πελεκούδι και μάλιστα λίαν συντόμως κι όχι μόνον στην Ελλάδα…

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

9 σκέψεις σχετικά με το “Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να καεί εν τέλει το πελεκούδι και μάλιστα λίαν συντόμως κι όχι μόνον στην Ελλάδα…

  1. Πως γίνεται ο (κατά τον αρθρογράφο) «κ. Γκόλντμαν Σακς Παπαδήμος» να είναι άνθρωπος των Γερμανών και να απολογείται σε αυτούς, από τη στιγμή που προέρχεται από τη Γκόλντμαν Σακς όπως και ο προκάτοχός του, ΓΑΠ? Μήπως είναι άνθρωπος των ΗΠΑ τελικά?

    Μου αρέσει!

    1. Ο Cool Hand Luke «ανήκει» στον ίδιο πολιτικό χώρο που εντάσσεται και το Gollum de Bidet. Πρόκειται για το Κόμμα της Γραβάτας που, η δραστηριότητα του αρχίζει (και τελειώνει) στην επιλογή λαιμοδέτη

      Μου αρέσει!

  2. Ο Σταθης εχει καποιες εμμονές, αλλα μονο παπαγαλακι δεν ειναι…
    Τον θεωρω πολυ αξιολογο δημοσιογραφο και γελοιογραφο.
    Μοναδικες μου ενστασεις ειναι, η επιμονη του να παρουσιαζει ολους τους υπολοιπους σαν θυματα μονο, αμοιρα ευθυνων, που εξαπατηθηκαν απο τους «βιολογικα ανωτερους» αρείους
    και την ακραια τοποθετηση του οσον αφορα τα…καλοπαιδα Βοριδη κ Αδωνι…

    Μου αρέσει!

  3. «ο κ. Γεωργιάδης έγινε διάσημος (και βουλευτής) διότι διάφοροι μαυροντυμένοι ανεγκέφαλοι (ήγουν μελανοχίτωνες) του έκαιγαν κάθε τρεις και λίγο το βιβλιοπωλείο.»
    ..Ε δεν το’ξερα το «μυστικό» να ανοίξω και εγώ ένα μαγαζί να καλώ τους φίλους μου να το καίνε για να παίρνω ψήφους!
    Η αμορφωσιά φταίει που βγήκε ο Άδωνης βολευτής και όχι κάποιοι ανεγκέφαλοι..

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.