Οι Αρχάγγελοι της Π.Α και τα …dongle fires των τυχαίων της εξουσίας

Κάθε φορά που ακούω πως, η Πολεμική Αεροπορία έχει ατύχημα η καρδια μου σφίγγεται, σχεδόν σταματάει απ’ το φόβο. Ο λόγος είναι ότι, οι περισότεροι και καλύτεροι μου φίλοι είναι (ήταν) πιλότοι του Όπλου. Η εμπλοκή μου με την αεροπορία πάει πολύ βαθειά πίσω στο χρόνο, στη δεκαετία του ’50 όταν με 3-4 άλλους πιτσιρικάδες και τον Πέτρο Τσακωνιάτη που, πετούσε Spitfire και Hurricane στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Χειριστών Αεροπορίας (ΕΚΕΧ) της Πολεμικής Αεροπορίας. Το πρώτο μου βιβλίο πτήσεων το έβγαλα το 1957. Εκεί είναι καταγραμμένη η πρώτη πτήση με διέσιο ανεμόπτερο Roda με τον εκπαιδευτή τον Πέτρο. Ακολούθησαν εκατοντάδες πτήσεις με πρώην χειριστές του ΕΚΕΧ: Φώτης Κατζούρος, Π. Αργυράκης (Spitfire), Μπράτσο Ούζελατς (Γιουγκοσλαύυος, πρώτα χειριστής Mig15 μετά καπετάνιος της JAT) και τα επίσης εκατοντάδες solo με κάθε τύπο ανεμοπτέρου (Zoeglin, Chavka, Mucha, Mosquito, Yandar, ASK 21, Grob Twin Astir και άλλα που πρέπει να ανακαλύψω στο βιβλίο πτήσεων. Από το 1975 που πήρα το πτυχίο χειριστού ελαφρών αεροσκαφών (PPL -Private Pilot’s License) μέχρι την ημέρα που, η επιμονή και το αεροπορικό μου παρελθόν με οδήγησε στη πρώτη πτήση Έλληνα δημοσιογράφου με μαχητικό Πολεμικής Αεροπορίας. Ήταν το 1982 όταν, στο Κέντρο Πτητικών Δοκιμών της Marcel Dassault  στο Ίστρ όταν κάθισα στο πίσω κάθισμα ενός Mirage 2000 με κυβερνήτη τον chief test pilot της εταιρίας Γκι Μιτό. Ακολούθησε μία έξοδος με Fantrainer 600 με χειριστή πρώην πιλότο της RAF. Το 1983 πέταξα, στο αεροδρόμιο Δεκέλειας, το εκπαιδευτικό Τ41D με τον υποσμηναγό Κ. Θάνο. Το Τ41D είναι εμβολοφόρο αλλά, απ’ αγαπημένα μου αεροπλάνα.  Ακόμα πετάνε στην 123ΠΜ στο Τατόι και, 3 απ’ αυτά φέρουν τα άγκιστρα με τα οποία τραβούσαν τα 5 ανεμόπτερα Grob Twin Astir “Acro”που αγοράστηκαν από την Π.Α μετά από δική μου πρόταση στο τότε Α/ΓΕΑ Πτέραρχο Νίκο Κουρή και, πολλά χρόνια μετά, παραχωρήθηκαν (πάλι μετά από δική μου πρόταση) στην Ανεμολέσχη Αθηνών και στην Αερολέσχη Εδέσης για να εκπαιδεύονται νέοι ιδιώτες χειριστές. Η πρώτη πτήση δημοσιογράφου με μαχητικό της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το Northrop F5B και κυβερνήτη τον Σμηναγό Παντελή Μήτσαινα που είναι φίλος μέχρι σήμερα, έγινε στις 13.10.83 στην Αγχίαλο αφού πρώτα έχασα 15 κιλά με «διαταγή» του Νίκου Κουρή. Η πτήση με το F5B ήταν τουλάχιστον …επεισοδιακή αφού ο Παντελής φρόντισε να μου δείξει όλους τους τρόπους επίθεσης στη διάρκεια μιαςκλειστής ααερομαχίας. Ακόμα θυμάμαι τ barel over the top που έκανε τον αντίπαλο να περνάει εμπρός «σουβλάκι» και εσύ να λες Fox2. Λίγες μέρες μετά, στις  30.10.83 πήγα στην 115ΠΜ στη Σούδα και έκανα τρεις εξόδους με Corsair A7H. Η πρώτη ήταν με τον υποσμηναγό Α. Λιόγρη (αποστολή βομβαρδισμού στη Ρω και πέρα), που έφυγε απ’ τη ζωή λόγω προβλήματος στη καρδιά. Η δεύτερη με τον σμηναγό Γ. Βόρρη (νυχτερινός βομβαρδισμός στη Σχίζα). Η τρίτη με τον Μοίραρχο Α. Ιωάννου (ημερήσιος “βομβαρδισμός” του αεροδρομίου της Σούδας). Το 1986 πέταξα με  εκπαιδευτικό/μαχητικό Τ37 με κυβερνήτη τον Π. Μανωλάκο. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, με κυβερνήτη τον σημερινό Διοικητή της ΔΑΕ Κωνσταντίνο Πέτρουλα, μπήκα  στο μαχητικό της Π.Α που, αν είχα λεφτά θα αγόραζα για …δικό μου! λΗταν το F4E Phantom με το οποίο δεν επιτρέπεται ούτε σήμερα να σας πω τι …κάναμε. Το 1988 βρέθηκα στο εμπρός κάθισμα ενός F104 Starfighter με κυβερνήτη τον Σμηναγό Χ. Γκιόκα. Το 1989 έκανα δύο εξόδους με  εκπαιδευτιά/μαχητικά της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας Alpha Jet, το 91 NT και 147NE. Το 2001 ξεκίνησα την εκπαίδευση για πτυχίο χειριστού ελικοπτέρων με εκπαιδευτή τον πρώην χειριστή F104 της Π.Α Ηλία Σοφιανό. Στις 29.10.2003 πήγα στη Ρωσία και κάθισα στο εμπρός κάθισμα ενός Mig 25 με κυβερνήτη του Άλεξ Παβλόφ, γιό του Ήρωα της ΕΣΣΔ, Σμηναγού Παβλόφ που ήταν ο chief test pilot του εργοστασίου Mikoyan Gurevich και που σκοτώθηκε στο αεροδρόμιο Ζουκόφσκι. Με το Mig ανέβηκα στις 85.000 πόδια, στα όρια του διαστήματος και είδα τη καμπυλότητα του πλανήτη και το μαύρο του δισστήμοτος στις 12 το μεσημέρι. Ένα χρόνο μετά ξαναπήγα και κάθισα πάλι στο εμπρός κάθισμα ενός Sukhoi 30 με κυβερνήτη πάλι τον  Άλεξ. Η πτήση μας ήταν πιστό αντίγραφο των επιδείξεων που, το εκπληκτικό αυτό μαχητικό κάνει στα μεγάλα air shows περιλαμβανομένου και του ελιγμού cobra που όσοι ενδιαφέρεστε μπορείτε να δείτε στο ένα από τα τέσσερα βίντεο του ιστολογίου.

Στη δεύτερη επίσκεψη στο Yuri Gagarin Space Center μπήκα στο centrifuge που εκπαιδεύνται οι αστροναύτες και οι χειριστές της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας, ακόμα μία δημοσιογραφική αποκλειστικότητα) και προσομοιώνει την εκτόξευση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) καθώς και σε δύο πτήσεις μηδενικής βαρύτητας σε ένα τεράστιο Ιλιούσιν

Mε F16D Block 30 πέταξα στην  Ανδραβίδα το 2004 με κυβερνήτη τον Σμηναγό Χρυσανθόπουλο όπου και «είδα» τι σημαίνει να «τραβάς» 8.9G και να μένεις …ζωντανός. Το 2006 ξαναπέταξα F16 αυτή τη φορά Block 52+ στην 115M στη Σούδα και κυβερνήτη τον Σμηναγό Παναγιώτη Γεωργακόπουλο τμήμα της οποίας μπορείτε να δείτε σε άλλο βίντεο του ιστολογίου. Η τελευταία μου πτήση με μαχητικό της Π.Α έγινε πέρυσι στη Τανάγρα. Κάθισα στο πίσω κάθισμα ενός Mirage 2000 -5 με κυβερνήτη τον Σμηναγό Κ. Ξουλεή…