Από τα ΝΕΑ και τον «Άγρυπνο Φρουρό»
Του Ρούσσου Βρανά
rvranas@otenet.gr
Οι μεταπολεμικές εγγυήσεις για μια σχετική σταθερότητα και ευημερία στον δυτικό κόσμο δεν υπάρχουν πια. Οι πάλαι ποτέ πανίσχυρες ΗΠΑ βρίσκονται σε μία πορεία προϊούσας οικονομικής παρακμής. Το κοινό ψυχροπολεμικό μέτωπο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης δεν υπάρχει πια. Και αφού έζησε δεκαετίες χωρισμένη στα δύο, η Γερμανία είναι σήμερα ξανά ενωμένη και επιχειρεί να επιβληθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμαχικών κρατών της πριν από δύο δεκαετίες, τόσο οι Βρετανοί όσο και οι Γάλλοι ηγέτες είχαν εκφράσει έντονες ανησυχίες μπροστά στην προοπτική μιας ενιαίας Γερμανίας. Ο Χέλμουτ Κολ θυμάται στα απομνημονεύματά του τους ενδοιασμούς που είχε εκφράσει η Θάτσερ στους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες σε ένα επίσημο δείπνο: «Νικήσαμε δύο φορές τους Γερμανούς και τώρα ξανάρχονται». Τους φόβους της Θάτσερ συμμεριζόταν και ο Μιτεράν. Σε γεύμα στο μέγαρο των Ηλυσίων, τον Ιανουάριο του 1990, ο Μιτεράν είχε προειδοποιήσει τη Θάτσερ ότι η επανένωση θα έδινε στη Γερμανία περισσότερη επιρροή στην Ευρώπη ακόμη και από όση είχε αποκτήσει με τον Χίτλερ.
Η ενιαία Γερμανία επιδίωξε να καθησυχάσει τους φόβους των Ευρωπαίων γειτόνων της κάνοντας μια μεγάλη παραχώρηση, γράφει ο Στέφαν Στάινμπεργκ στο «Γουέρλντ Σόσιαλιστ». Προθυμοποιήθηκε να εγκαταλείψει το εθνικό της νόμισμα, το μάρκο. Και συμφώνησε στη βαθύτερη ενσωμάτωση της ακμάζουσας οικονομίας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υιοθέτηση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Τον Ιανουάριο του 1999 υιοθετήθηκε το ευρώ, το οποίο είναι σήμερα το επίσημο νόμισμα 16 ευρωπαϊκών χωρών.
Ως όρο για την εγκατάλειψη του εθνικού της νομίσματος, λέει ο Στάινμπεργκ, η Γερμανία έθεσε αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια στη ζώνη του ευρώ: καμία χώρα δεν επιτρέπεται να έχει ετήσιο δημόσιο έλλειμμα που να υπερβαίνει το 3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Σήμερα, μετά την εκδήλωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μετά την εκδήλωση της ελληνικής οικονομικής κρίσης, μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Πορτογαλίας και ενώ η Ισπανία και η Βρετανία περιμένουν κι αυτές τη σειρά τους, πολλοί στην Ευρώπη διαπιστώνουν πως η στρατηγική για την ανάσχεση της γερμανικής επιρροής με την υιοθέτηση του ευρώ αποδεικνύεται τρύπια. Η Γερμανία χρησιμοποιεί το ειδικό οικονομικό της βάρος ολοένα και πιο ασφυκτικά για να κυριαρχήσει οικονομικά και πολιτικά στην Ευρώπη.
Η τακτική της θυμίζει ζοφερούς καιρούς που όλοι θα προτιμούσαμε να είχαμε ξεχάσει. Όπως ο Χίτλερ έκλεισε πρώτα τους Γερμανούς αντιφρονούντες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που αργότερα «φιλοξένησαν» εκατομμύρια αιχμαλώτους από τις κατακτημένες χώρες, έτσι και ο Σρέντερ και η Μέρκελ υπέβαλαν πρώτα τους Γερμανούς εργαζόμενους στη λιτότητα, στην οποία αργότερα υπέβαλαν τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Έτσι, πατώντας πρώτα πάνω στα δικά της πτώματα, η Γερμανία εξασφάλισε την οικονομική κυριαρχία της στην Ευρώπη. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί χωρίς το ευρώ. Αποδείχτηκε ένα σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο οποίο βασανίζονται καθημερινά όλοι οι λαοί της ευρωζώνης.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά
Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas
Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter)
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.
Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια.
Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal.
Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα.
Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία".
Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού».
Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί".
Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…
Δείτε περισσότερα άρθρα
Oι Γερμανοί, φίλτατε ανυποψίαστε, διαβιούν εν λιτότητη από την αρχή της ιδρύσεως του γερμανικού έθνους-κράτους.Όπερ, δε χρησιμοποιούν τον πλούτο και την υπερδομή τους ως επίδειξη μα ως παράδειγμα.Αλι στους σκλάβους οδηγούς.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επιπροσθέτως θα ήθελα να σημειώσω ότι, μέσα στη βαριά τους κατάθλιψη (απ’ τη λιτότητα) έκαναν δύο παγκόσμιους πολέμους σε 40 χρόνια με 35 εκατομμύρια νεκρούς (25 μόνο στη Σοβιετική Ένωση) και 50 εκατομμύρια τραυματίες -για να μην αναφερθώ στις υλικές καταστροφές
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να καταλάβω, δηλ. την Κίνα και τις υπολοιπες οικονομικές δυνάμεις οι γερμανοί τις έφτιαξαν για να επέλθει οικονομική κρίση στις εξαγωγές της ευρώπης και να μας ελέγξει τελικά η Μέρκελ?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!