The Venus Project (I)

Δημοσιευμένο στις 10.05.09 στην εφημερίδα «Πρώτο ΘΕΜΑ» πιο επίκαιρο από ποτέ

Πριν λίγες εβδομάδες αναφέρθηκα (με μία φράση) στο Κίνημα Zeitgeist και στο Πρόγραμμα Venus. Έλαβα πολλά μηνύματα και αξίζει να αφιερώσω 1-2 σημειώματα παραθέτοντας εν συντομία τις βασικές του αρχές (με τις οποίες ως αιθεροβάμων) συμφωνώ. Το Venus Project είναι δουλειά του αμερικανού βιομηχανικού σχεδιαστή και κοινωνικού αναλυτή Zacque Fresco. Στόχος του Κινήματος, που δεν είναι κομματικό αλλά πολιτικό, είναι η αποκατάσταση των θεμελιωδών μας αναγκών μέσω της επιστήμης, της φύσης και της τεχνολογίας ( αντί της θρησκείας, της πολιτικής και το χρήματος). Ο Φρέσκο λέει πως η ζωή στη Γη μπορεί να ανθίσει, μέσω ενός συστήματος αειφόρου ανάπτυξης όπου, η κοινωνική διαστρωμάτωση, ο πόλεμος, οι προκαταλήψεις, ο ελιτισμός και οι εγκληματικές ενέργειες θα μειώνονται σταδιακά… Αν αυτό ακούγεται σαν ουτοπικός …μετα-κομμουνισμός δεν έχετε άδικο αλλά, σκεφτείτε πως οι κοινωνίες μας έχουν μάθει να πιστεύουν ότι το έγκλημα, η διαφθορά και η ανειλικρίνεια είναι «κάτι φυσικό» και ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν την εκμετάλλευση των άλλων. Η θρησκεία –λέει ο Φ.- είναι «ο μεγαλύτερος προαγωγός αυτής της προπαγάνδας, καθώς η λογική του “αυτοί κι εμείς” ή “καλών και κακών” προάγει αυτή την λανθασμένη αξίωση». Όμως οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ή κακοί. Η απλή πραγματικότητα παραβλέφθηκε χυδαία και σήμερα οι άνθρωποι πιστεύουν πρωτόγονα ότι ο ανταγωνισμός, η απληστία και η διαφθορά αποτελούν «εγγενή» συστατικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς και άρα πρέπει να έχουμε φυλακές, αστυνομία, και μιαν ολόκληρη ιεραρχία διαφορικού ελέγχου ώστε η κοινωνία να αντιμετωπίζει αυτές τις «κλίσεις». Πρόκειται για παραλογισμό. Για ν’ αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, πρέπει να επέμβουμε στις θεμελιώδεις αιτίες. Το σημερινό σύστημα «τιμωρίας» είναι απαρχαιωμένο, απάνθρωπο και αντιπαραγωγικό. Όταν συλλαμβάνεται ένας κατά συρροή δολοφόνος, οι περισσότεροι ζητάνε τον θάνατό του. Μια κοινωνία που κατανοεί ποιοι είμαστε και πως δημιουργούνται τα συστήματα αξιών θα έπαιρνε αυτό το άτομο και θα μάθαινε τις αιτίες πίσω από τις βίαιες πράξεις. Οι πληροφορίες θα πήγαιναν σε ένα τμήμα ερευνών που θα μελετάει την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων μέσω της εκπαίδευσης. Το Venus Project λέει ότι, πραγματική αλλαγή δεν θα έρθει μόνο από την ρύθμιση των προσωπικών μας πεποιθήσεων και αποφάσεων, και την αλλαγή των κοινωνικών δομών που τις επηρεάζουν. Οι διεθνείς ελίτ, σημειώνει ο Φ., δεν επηρεάζονται από παραδοσιακές διαμαρτυρίες και πολιτικά κινήματα. (σ.σ. το αντίθετο συμβαίνει. Τις προωθούν προς ίδιον όφελος). Ο μόνος τρόπος να τις αντιμετωπίσουμε είναι να σταματήσουμε να στηρίζουμε το… Σύστημα! Για παράδειγμα, οι τράπεζες θεωρούνται θετική δύναμη επειδή χρηματοδοτούν την «ανάπτυξη». Όμως το χρηματοπιστωτικό σύστημα έγινε μέσο διαίρεσης και ολοκληρωτικού ελέγχου, η τέλεια μορφή του «διαίρει και βασίλευε», αφού ο πυρήνας του λέει ότι: α. πρέπει να πολεμάμε μεταξύ μας για να επιβιώσουμε και β. οι άνθρωποι χρειάζονται αυτό το «ελατήριο» ανταμοιβής για να κάνουν κάτι «χρήσιμο» στη κοινωνία. Όμως, το χαρακτηριστικό του ανταγωνισμού εγγυάται την διαφθορά σε όλα τα επίπεδα μια και, η βάση του είναι «εμείς ενάντια στους άλλους». Πολλοί λένε ότι η «ελεύθερη αγορά» είναι καλή αλλά, η εφαρμογή έχει φθαρεί λόγω κακών πολιτικών, μεροληψίας κλπ. Υποθέτουν ότι εάν υπήρχε μια «αγνή» ελεύθερη αγορά όλα θα ήταν εντάξει. Αυτό είναι λάθος, γιατί, αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι η ελεύθερη αγορά σε λειτουργία, με λίγα πλεονεκτήματα και τεράστια διαφθορά.
Το κίνητρο της «παραγωγικότητας» συνεχίζει ο Φ. είναι μία «θλιβερή και αρνητική άποψη της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολό της. Το να υποθέτουμε ότι ένα άτομο πρέπει να έχει δομικά κίνητρα για να κάνει κάτι είναι γελοίο…». Σε μια πραγματική κοινωνία, οι άνθρωποι θα ακολουθούν τις φυσικές τους κλίσεις και θα εργάζονται για να συνεισφέρουν στο σύνολο όχι επειδή θα «πληρώνονται», αλλά επειδή θα έχουν την συναίσθηση ότι η εργασία τους βοηθά τους ίδιους και τον καθένα. Η ανταμοιβή για τη συνεισφορά στην κοινωνία θα είναι η ευημερία της που, με τη σειρά της, θα αυξάνει την προσωπική ευημερία.
σ.σ. την επόμενη Κυριακή το 2ο μέρος της παρουσίασης του Venus Project. Από ποιους διοικείται ο κόσμος; Ποιος προωθεί τον ελιτισμό, το έγκλημα και την κοινωνική διαστρωμάτωση; Ποιος ο ρόλος της θρησκείας; Στο 3ο μέρος ο ρόλος της Επιστήμης και της Τεχνολογίας στο Venus Project

Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas

Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter) Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal. Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία". Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού». Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της. Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί". Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…

5 σκέψεις σχετικά με το “The Venus Project (I)

  1. Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο, όπως και το μέρος ΙΙ. Σίγουρα θα διαβάσω περισσότερα για το Venus project και το κίνημα Zeitgeist. Ίσως φανεί λίγο χαζό, αλλά στη σειρά επιστημονικής φαντασίας Star Trek: The Next Generation, κάπως έτσι είναι τα πράγματα όπως τα περιγράφει το άρθρο…

    Μου αρέσει!

  2. Jacque αντί Zacque.

    Ο υ τ ο π ι κ ό; Αφόρητα!
    Κ ο μ ο υ ν ι σ μ ό ς σε νέα συσκευασία περίπου.
    Με κ α θ α ρ ό τ ε ρ η επιστημονική ματιά ασφαλώς.
    Η αποτίμηση της θ ρ η σ κ ε ί α ς θα μπορούσε να ήταν περισσότερο ω μ ή.
    Το ά τ ο μ ο μου φάνηκε ανύπαρκτο ή χρειάζομαι επιπλέον διάβασμα!

    Θα το παρακολουθώ.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.