Διαβάζω στη «Κυριακάτικη» σε άρθρο του Αντώνη Φουρλή ότι, το υπ. Εξ. υιοθετεί νέο βαλκανικό δόγμα αφού, σύμφωνα με δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου στο Γιουγκοσλαβικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «τα σύνορα δεν είναι τόσο σημαντικά στη περίπτωση που γίνονται αυστηρώς σεβαστά τα δικαιώματα των μειονοτήτων».
Εκτός του ότι μου θυμίζει πολύ Μπέρκλει η δήλωση ανοίγει νέες προοπτικές για την Τουρκία. Για παράδειγμα, αφού τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη είναι απολύτως σεβαστά από την Ελλάδα ποιος ο λόγος να υπάρχουν σύνορα με τη Τουρκία; Καταργούνται αμέσως και οι δύο «Θράκες» (ανατολική και δυτική) γίνονται μία. Την ίδια στιγμή η Τουρκία «σέβεται αυστηρά» τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, με το ίδιο τρόπο που σέβεται τα δικαιώματα των αρμενίων, των κούρδων, των ελληνοκυπρίων και, βέβαια των πολιτικών κρατουμένων (17 πέθαναν μέχρι στιγμής από απεργία πείνας). Με τη νέα πολιτική του υπ.Εξ (που είναι πολιτική του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης) ανοίγει ο δρόμος για να καταργηθούν και άλλα σύνορα όπως αυτά ανάμεσα στους παλαιστίνιους και τους ισραηλινούς, τους Τσάπας και τους αμερικανούς, τους Κούρδους και τους Τούρκους, τους Έλληνες και τους Αλβανούς, τους σκοπιανούς και τους Βούλγαρους κ.ο.κ. Πριν τον υπ. Εξ. δηλώσεις είχε κάνει και ο Άλεξ Ρόντος. Ποίος ο Άλεξ; Μπέρκλι ή Χάρβαρντ δεν είμαι σίγουρος πάντως απ’ την ίδια γενιά των ελληνοαμερικανών σοσιαλιστών που, καθώς φαίνεται, έχουν αναλάβει να εκσυγχρονίσουν τις αντιλήψεις των «βαλκάνιων χωρικών» που, κατά την άποψη του φίλου μου του Νίκου, κατοικούσαν (και ακόμα κατοικούν;) σε μία περιοχή που αποκαλείται Ελλάδα. Θέλω να πω όταν έχεις μεγαλώσει στο Λος Άντζελες, έχεις σπουδάσει στο Μόναχο, στην Οξφόρδη ή στο Λάντον Σκούλ οφ Εκονόμικς είναι λογικό να έχεις τέτοιες απόψεις. Εσύ (και υποθέτω ο Άλεξ) δεν χρειάζεται να ζήσεις στην Αλεξανδρούπολη, στα Σκόπια ή στο Πρέσεβο. Παίρνεις το Κονκόρντ και πας σε μία από τις χώρες που έχουν σύνορα τα οποία αν κάποιος αμφισβητήσει ή απειλήσει, τον βομβαρδίζουν μέχρι να μη μείνει ούτε η στάχτη του. Τέτοιες χώρες είναι οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία (μάλιστα, η Ιταλία), και βέβαια η Τουρκία ακόμα και η Ισπανία, αλλά όχι η Ελλάδα. Τι με κάνει να πιστεύω ότι η Ελλάδα δεν είναι μεταξύ των χωρών που πιστεύει φανατικά στα σύνορα της; Μα, ο λόγος και η στάση των πολιτικών, των διανοούμενων και της νεολαίας που είναι προφανές ότι έχει τις ίδιες αντιλήψεις με τον υπ. Εξ και τον Άλεξ. Θα πείτε… Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για το τι γίνεται στη Κύπρο ή στη Θράκη; Πρώτον τα μέρη αυτά είναι πολύ μακριά απ’ το Κολωνάκι και το Παλαιό Ψυχικό και δεύτερον, όποιος μιλάει για σύνορα δεν είναι παρά ένας καθυστερημένος «βαλκάνιος χωρικός» που δεν εννοεί να καταλάβει τα καλά της παγκοσμοιοποίησης._Κ.Κ. (pilot@techlink.gr)
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά
Δημοσιεύτηκε από τον kavvathas
Δημοσιογράφος, εκδότης,παρατηρητής γεγονότων, (πρώην)οδηγός αγώνων. Πάντα χειριστής ανεποπτέρων, αεροπλάνων και ελικοπτέρων -Journalist, publisher, (ex)racing & rally driver. Pilot (glider, plane + helicopter)
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό «Ταχύτης», που είχε ως αντικείμενό του τους αγώνες αυτοκινήτου. Eκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Ecurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.
Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα «Μεσημβρινή», στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια.
Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας «Άλφα», το πρώτο στα εγχώρια χρονικά του Τύπου που, στην ύλη του, είχε σελίδες αφιερωμένες στο αυτοκίνητο.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδόσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το «Τροχοί+Δρόμοι», η οποία όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο!Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες, τις οποίες θα μπορέσετε να δείτε όταν το Ιστολόγιο γίνει, επιτέλους, portal.
Μετά από σύντομο πέρασμα από το «Νέο Αυτοκίνητο» των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού «Αuto Eξπρές» του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα.
Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε, με τη σύζυγό του Σοφία, το περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ» και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Παρ' όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα», που όλοι οι παλιοί γνωρίζουν και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε ένα με τον ίδιο τίτλο- ως το καλύτερο του είδους που εκδόθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Τα άρθρα του Κ.Κ. στα "Ε" θα συμπεριληφούν σύντομα και σε αυτό το ιστολόγιο.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα «Το Βήμα» από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα ...μικρό διάστημα(!) στην «Καθημερινή», μία άλλη ιστορία, που επίσης θα μπορέσετε να απολαύσετε εδώ σαν μία σπαρταριστή (στηγελοιότητά της) "κωμωδία".
Σήμερα, εκτός από τα περιοδικά των «Τεχνικών Εκδόσεων», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», από το πρώτο της φύλλο.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται -μέχρι στιγμής- δύο βιβλία: «Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα» του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του και «Το βιβλίο του Πραγματικού Οδηγού».
Τα κείμενά του, έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς κι ελληνικούς αγώνες, ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, συνεντεύξεις από σημαντικά στελέχη αυτοκινητοβιομηχανιών και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων, κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στα πρώτα χρόνια των «4Τροχών» έγραφε και τεχνικά άρθρα, καθώς και "συμβουλές" για την ασφαλή και ασφαλή και γρήγορη οδήγηση. Με το πέρασμα των δεκαετιών όμως αφ' ενός το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την τεχνολογία στα ζαντολάστιχα και αφ΄ετέρου άλλοι, ικανότεροι ανέλαβαν (μικρός Νίνης, Έλλη Κοκκίνου, γελοτοποιός του αυτοκράτορα κλπ) και ο Κ.Κ. αποφάσισε πως, αρκετά με τα "τεχνικά άρθρα" που, άλλοστε, δεν γίνονται καταληπτά από τον "ανθό" της ελληνικής νεολαίας -έτσι όπως τον κατάντησαν οι ανεπάγγελτοι "πολιτικοί".
Το 2009 ο Κώστας Καββαθάς συμπλήρωσε 50 χρόνια δημοσιογραφικήςςς και 40 εκδοτικής ζωής αν και η τελευταία δεν είναι ακριβώς όπως την οραματιζόταν για λόγους που αναφέρονται σε άλλες σελίδες του ιστολογίου…
Δείτε περισσότερα άρθρα
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ 